autor: bela71 » 21 cze 2019, 12:27
Na zakończenie wątku, sprawozdanie z wykładów (wybaczcie, dopiero teraz sie zebrałam).
Po trudnościach technicznych z projektorem, rozwiązanych przez bardzo pomocną panią z hotelu "Carskie Koszary" i kilku obecnych forumowiczów (dziękujemy) oraz ogłoszeniu laureatów nagród, zebrani w sali o dość niewiarygodnym wystroju wysłuchali czterech wykładów. Poniższe zapisy koncentrują sie raczej na szczegółach prezentacji, które wcześniej nie pojawiały się na Forum lub były słabo omawiane. Proszę Występujących o wybaczenie i sprostowanie, jeśli w notatkach coś przekręciłam.
Rozpoczął dr Paweł Salwa.
Przedstawił zaktualizowaną prezentację na temat prostatektomii wspomaganych robotem, prezentując równocześnie zakres zabiegów wykonywanych w placówce, gdzie pracuje (poza RARP biopsje fuzyjne saturacyjne przezkroczowe w pełnym znieczuleniu, oszczędzajace operacje nerki i adenektomie), ilustrując zagadnienia dotyczące prostatektomii kolejnymi filmikami (innymi niż w ubiegłym roku), które pokazują precyzyjną pracę manipulatorów wewnątrz ciała (a także to, że w środku wszystko mamy czerwone).
Z rzeczy nie poruszanych/mało omawianych wcześniej na forum, wspomniał, że operacje ratunkowe po niepowodzeniu radioterapii lub brachyterapii są dużo łatwiejsze w porównaniu z operacjami ratunkowymi po nieudanych zabiegach NanoKnife czy HIFU - w wypadku RT dawka promieniowania jest znana i ściśle kontrolowana, natomiast dawki prądu/ultradźwięków w wyżej wymienionych zabiegach nie są tak wyliczane i tkanki bywają w dużo gorszym stanie.\
Pacjentom myślącym o zabiegu HIFU radził pytać najpierw o aktualne certyfikaty sprzętu.
Wspominając o ratunkowej limfadenektomii podkreślił, że skuteczność takich zabiegów jest na poziomie około 30% i od pacjenta zależy, czy zaakceptuje takie szanse. Podczas późniejszej rozmowy przy termosach z kawą podkreślił, że bardzo istotne jest wtedy (jak też i przy operacjach wysokiego ryzyka) równoczesne wprowadzenie leczenia systemowego - hormonoterapii lub chemo-hormonoterapii.
W odpowiedzi na pytanie o wiek pacjentów, którzy mogą sie poddać operacji, stwierdził, że biorą pod uwagę wiek biologiczny (stan zdrowia) a nie metrykalny.
Następnie mikrofon przejął dr Waldemar Białek z wykładem na temat USG w diagnostyce raka prostaty, opisując zalety badań prowadzonych nowoczesnym sprzętem USG ze specjalną głowicą przeznaczoną do zastosowań urologicznych (sprzęt odpowiedniej klasy produkują 3 firmy, ze względu na cenę można je znaleźć raczej w wyspecjalizowanych ośrodkach). Wśród zalet wymienił bezpieczeństwo (nie potrzeba kontrastu/izotopów), dostępność i rosnącą jakość badań. Stwierdził, że 90% zmian widocznych w rezonansie jest widocznych w dobrym USG.
Wspomniał o możliwościach badania elastograficznego (spoistości prostaty czy innych narządów) przy wykrywaniu guzów litych.
Wspomniał też o innych zastosowaniach USG, np. do oceny stanu prostaty po biopsji (z mikroprzetok po biopsji możę się sączyć PSA, powodując stałe podwyższenie wyniku), oceny stanu systemu zwieraczowego w działaniu, kontroli limfoceli pooperacyjnych i ruchu płynow w organizmie.
Po krótkiej przerwie prof. Wojciech Majewski rozpoczął wykład o tym, co wszyscy powinniśmy wiedzieć o radioterapii raka prostaty.
Zaczął od badań wstępnych, przywołując triadę niepokojących objawów wg dr Catalony - wyniki PSA, DRE i TRUS.
Wspomniał o f/t PSA, podajac punkt odcięcia (poziom "troski onkologicznej") jako 15%. Dodał, że w Polsce najczęściej to pacjent, nie urolog pierwszego kontaktu podejmuje decyzję, jaką ścieżkę leczenia wybrać - czy udać się do radioterapeuty, czy do chirurga.
Opisał typy nowoczesnych aparatów do naświetlań z pól zewnętrznych modulujących wiązkę (IMRT/VMAT) oraz naprowadzanych obrazowaniem (krótką sekwencją CT) IGRT. Przypomniał, że niemożliwe jest niestety całkowite ograniczenie dawki promieniowania wyłącznie do narządu - przy naświetlaniach z pól zewnętrznych poszkodowane są najczęściej odbytnica i pęcherz, przy brachyterapii - cewka moczowa.
Omówił też pokrótce zmieniajace się podejście do radioterapii pacjentów ze zdiagnozowanym de novo przerzutowym rakiem prostaty - według opublikowanych w październiku 2018 wyników badania klinicznego STAMPEDE ramię H, które wykazało wyraźne korzyści z radioterapii prostaty (opóźnienie postępów choroby, wydłużenie czasu przeżycia) w podgrupie pacjentów z niewielką ilością przerzutów (oligometastatycznych, low metastatic burden)
Ostatni wykład wygłosiła dr Joanna Roszak, neuropsycholog.
Skoncentrowała się na zjawisku różnorakich zaburzeń pamięci i uwagi, które mogą być skutkiem ubocznycm terapii hormonalnej obniżajacej radykalnie poziom testosteronu. Omówiła sfery/sytuacje, w których można zaobserwować zaburzenia i deficyty. Z braku pełnego obrazu sytuacji, u pacjentów z takimi problemami niejednokrotnie diagnozuje się depresję i wdraża leczenie, podczas gdy powinni oni trafić do neuropsychologa, który poinformowany o rodzaju leczenia zdiagnozuje dokładnie zakres deficytów i opracuje plan działań kompensacyjnych (np. tworzenie planu dnia, odhaczanie wykonanych punktów, koncentrowanie się na jednej czynności) oraz zestaw konkretnych ćwiczeń rehabilitujących dopasowanych do potrzeb (np. ćwiczenia fizyczne i puzzle przy problemach z orientacją przestrzenną, nauka języka czy krzyżówki przy zapominaniu słów) tak, by nie poddawać się, lecz próbować poprawić funkcjonowanie mózgu.
Tata ur.1936 Od 2005 leczenie BPH, PSA przy finasterydzie oscylujące między 5 a 11(!).
Po odstawieniu Proscaru VII.2012 PSA 20,81ng/ml, biopsja GL 4+3, zatarta torebka, scyntygrafia czysto. cT3NxM0 Gleason 7 (4+3)
X.2015 Apo-Flutam (1mc), Diphereline co 3m-ce, zmieniona po roku na Eligard 45. 4.XII.12 PSA 1,15.
XII.2012-I.2013 RT 65 Gy IGRT w 25 frakcjach (Wieliszew).
PSA 21.II.13 - 0,089; 25.IV.13 - 0,076; VI.13 - 0,067; IX.13 - 0,065; XII.13 - 0,044,(testosteron 0,035); III.2014 - 0,057, (T<0,025 od tego momentu); V.14 - 0,021; IX.14 - 0,016; XI.14 - 0,009; I.2015 - 0,01; IV.15 - 0,011 KONIEC HT VIII.15 PSA - 0,008; XI.15 PSA 0,010, T 0,14; II 2016 PSA 0,025, T 0,4; V 2016 PSA 0,017, T 0,68; VIII 2016 PSA 0,021, T 0,9; XI 2016 PSA 0,016, T 0,966; III 2017 PSA 0,003[?], T 1,38; IX 2017 PSA 0,035 T 1,63; XI 2017 PSA 0,051, T 1,79; I 2018 PSA 0,06, T 2,13; II 18 PSA 0,06, T 1,84; IV 18 PSA 0,05 T 1,88; XII 18 PSA 0,05, T 1,57; III 2019 PSA 0.07, T 1,75; V 19 PSA 0.08, T 1,66
3.12.15 – Kolonoskopia i APC zmian naczyniowych (angiodysplazja odbytnicy po RT); 2016 2 serie czopków łagodzących podkrwawianie; 29.05.2017 - ponowna koagulacja laserowa niewielkich zmian naczyniowych w odbycie - zaobserwowana znaczna poprawa stanu śluzówki jelita w porównaniu do 2015
Wątek:
http://rak-prostaty.pl/viewtopic.php?f=2&t=2137