r.1947 PSA259ng/ml BxGl.3+4 M1 HT+DX>ENZ

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie

Wynik z 28 czerwca PSA 0,260 ng/ml. W dniu 11 czerwca PSA 0,293 ng/ml, czyli spadek (jednak 11 maja był jeszcze niższy bo 0,252 ng/ml). Testosteron 0,10 ng/ml (w marcu ubr. wynosił 0,025ng/ml i badany co 3 m-ce utrzymywał się bez zmian przez ponad rok, aż do dzisiaj).

Inne wyniki są miłym zaskoczeniem, hemoglobina, białe i czerwone krwinki, hematokryt, limfocyty, neutrofile, CRP… wszystkie znacznie lepsze (chociaż poprzednio też wszystkie były w normie, za wyjątkiem tego GGTP).A odżywiałem się przez 13 dni samymi rybami, jajkami, grochem i ziemniakami; żadnych buraczków, soczków, „moich” suplementów, no i przy znacznym wysiłku fizycznym.

Prowadzący mnie dr K. stwierdził, że miałem już cztery wzrosty PSA i potem PSA wrócił na niższy poziom i te wahnięcia świadczyć mają o walce obronnej organizmu. I mogą dobrze rokować. Oby miał racje.

Czuje się dobrze. Nic mi specjalnie nie dolega, niekiedy przejściowy i bardzo lekki ból w plecach, niestety (?) w jednym i tym samym miejscu, oraz chwilowy, krotki, raz na miesiąc również lekki skurcz łydek. Zauważyłem też, zwłaszcza po dużym wysiłku nieznaczne opuchnięcie nogi, które znika po tabletce Diuver. Na pewno jednak nie mam już tej kondycji co chociażby dwa lata temu, nie przeszedłbym 40km dziennie, dzień po dniu, jak na Camino ani nie zdobył żadnej „porządnej” góry, nie mówiąc o technicznej trudnej wspinaczce.

Martwi mnie ten wzrost testosteronu, czyżby zapowiedź wzrostu PSA i końca hormonozależności ?. Moi lekarze nie bardzo wiedzą jak go interpretować (a może nie chcą mnie martwić ?).Sądzą, że mógłby być zakłócony, gdybym oznaczał krótko przed kolejnym zastrzykiem hormonalnym. Ale ja oznaczałem testosteron w 17 dni po podaniu mi Leuprostinu. Nie pamiętam na naszym forum, aż tak dużego, 4-ro krotnego wzrosty testosteronu przy równoczesnym spadku PSA. Proszę o „rozjaśnienie” i ewentualną interpretacje tego faktu.

Pozostaje z głębokim poszanowaniem.
Wiesiek

[kemoturf]

Martwi mnie ten wzrost testosteronu, czyżby zapowiedź wzrostu PSA i końca hormonozależności ?.

Wiesiek, działa to tak: zastrzyk ma za zadanie zbić testosteron do jak najniższego poziomu i tylko tyle. Twój poziom 0,1 ng/ml, to ciągle dobry poziom kastracyjny, czyli taki jaki miał wywołać zastrzyk. Wahania wyniku mogą wynikać z aparatury, pory dnia, ale też momentu w cyklu od podania zastrzyku. Za poziom kastracyjny przyjmuje się testosteron <0,5 ng/ml, a pożądany to około 0.2 ng/ml. Oczywiście im mniej tym lepiej.

Koniec hormonozależności to nie wzrost testosteronu, tylko wzrost PSA w wyniku rozwoju raka pomimo ciągle utrzymywanego niskiego poziomu testosteronu.

Twój wzrost testosteronu może spowodować lekki wzrost PSA, ale wcale nie musi, bo testosteron może znów wrócić do wcześniejszego bardzo niskiego poziomu. Przy następnym pobraniu, np za miesiąc, sprawdź PSA i testosteron. Jeśli faktycznie będzie on wyższy, czy będzie nadal rósł, należy pomyśleć o zmianie zastrzyku. Mamy kilka analogów LHRH i też antagonistę LHRH. U niewielkich grup pacjentów pewne leki nie działają skutecznie lub po jakimś czasie przestają działać. Mieliśmy na forum nieprawidłowe podania/przygotowanie Eligardu. Leuprostin to ten sam składnik aktywny, ale jest on w gotowej ampułko-strzykawce, więc problemu nie powinno być.

[Dzieci_AWP]

Witam

Jak od pewnego już czasu, w dniu 9 sierpnia br. po okresie miesiąca (z poślizgiem spowodowanym intensywnym i wyczerpującym rejsem po Bałtyku od Sztokholmu przez Helsinki, St. Petersburg, Tallin do Rygi a zaraz potem wędrówką po górach przy okazji Tygodnia Kultury Beskidzkiej i góralskiego święta Wawrzyńcowej Hudy w Ujsołach k/Rajczy) zbadałem PSA i testosteron, łącznie z morfologią z rozmazem oraz biochemią.

PSA spadł do 0.189 ng/ml, testosteron lekko wzrósł do 0.13ng/ml. Wszystkie wyniki są w normie,- białe i czerwone krwinki, hemoglobina, neutrofile, limfocyty, płytki, hematokryt, AST, ALT, ALP itd., za wyjątkiem ”tradycyjnie” bilirubiny i GGTP.

Chciałem Ci Tomku bardzo serdecznie podziękować za zainteresowanie się moim wątkiem, za szybką reakcją na mój ostatni post, nie mówiąc już jak bardzo mnie on uspokoił.

Dziękuje również Tobie Leszku; na badanie szedłem wczoraj wyjątkowo spokojnie, po forsownej wycieczce morskiej i górskiej, mając w pamięci również i Twoje słowa : „A może właśnie po urlopie będzie dobrze bo "głowa wyhamowała ?”

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.
Wiesiek

[kemoturf]

Widać aktywne życie przynosi pozytywne efekty
Ja też z takiego założenia wychodzę i daję sobie konkretnie w kość.

[kinaszle]

Niezły rejsik był - bo wiem że Bałtyk lubi być grymaśny.
Pzdr i trzymam kciuki żeby było ok.

Chyba możesz oznaczać Tes i PSA co 3 miesiące. Częściej moim zdaniem nie trzeba chyba że coś w PSA drgnie w górę.

Wnioski: trzeba częściej jeździć na urlopy

[KaMarMi]

O tak, aktywne życie pozwala oderwać myśli od choroby.
Nasz Tata też w tym roku zaliczył dwa wyjazdy zagraniczne pomiędzy cyklami CHT a oprócz tego góry i morze tu, w kraju:)

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie.

Tomku, faktycznie dajesz sobie "konkretnie w kość", chyba nie masz na forum konkurencji. Z jednej strony zadziwiałeś mnie niekonwencjonalnym leczeniem, a z drugiej strony swoją aktywnością: wolę wysokie góry lub głęboko nurkować… cały czas regularnie, zima, lato, lód, nie lód, praktycznie co tydzień, jakieś dwie czterdziestki machnę, bo płycej szkoda się zamaczać… nurkuję głęboko 100m… nie łapię infekcji pomimo intensywnego trybu życia, nurkowania w zimniej wodzie, biegania na mrozie… wróciła kondycja, mięśnie, wydolność, seks, itd.

Wiem coś na ten temat, bo syn zapamiętale nurkuje od północnego wybrzeża Norwegii (zatopione wraki statków) po Morze Czerwone (rafy koralowe i kolorowe rybki), ale nurkował maksymalnie do 65 m na trymixie. Kibicuje Ci od zawsze, doradzać nie mogę, bo nie mam wiedzy. Twoje wpisy po moich postach zawsze mi rozjaśniały sytuacje i wysoko je cenię. Czekam co zaproponuje Ci prof. M. i… co sam postanowisz.

Masz racje Leszku, mój lekarz powiedział mi to samo, że mam badać PSA co 3 miesiące, a na moje obawy, że mogę przeoczyć moment wzrostu PSA uśmiechnął się, że jestem jego pacjentem na bardzo długie lata. Jednym z niewielu. Oby się nie mylił
Obok gór - o czym może za często pisałem - moja druga miłość, to morze, jeziora, żagle, spływy kajakowe; podobno te pasje często chodzą z sobą w parze. Ja pływałem m. innymi z kpt. K. Baranowskim na Chopinie po M. Północnym, aż po Szetlandy. I nie tylko. Co do urlopu, zamierzam po dwuletniej przerwie wyjechać wreszcie w tym roku w Alpy na narty, choć pamiętam co mówili mi lekarze, że mogę upaść z wyciągu i się nie podnieść. Zobaczę jak będzie, ale korci mnie białe szaleństwo, choć wiem, że jeżeli wyjadę, to będę musiał mocno przystopować.

KaMarMi. Witam. Ja też dobrze znosiłem chemię, ale zagraniczne wyjazdy pomiędzy cyklami nie przyszły mi nawet do głowy. Nie chwaliłeś się tym. Rozmawiałem niedawno na pw o super wynikach Twojego Taty, że chyba nikt nie miał tak szybkiego spadku PSA: 16 sierpnia 2018 - 101ng/ml a 16 pażdziernika 2018 - 1,72 ng/ml, i to jeszcze przed chemioterapią. Gratuluje.

Pozdrawiam Was i wszystkich forumowiczów. Wiesiek

[kinaszle]

Co do urlopu, zamierzam po dwuletniej przerwie wyjechać wreszcie w tym roku w Alpy na narty, choć pamiętam co mówili mi lekarze, że mogę upaść z wyciągu i się nie podnieść. Zobaczę jak będzie, ale korci mnie białe szaleństwo, choć wiem, że jeżeli wyjadę, to będę musiał mocno przystopować.

Wyjedź koniecznie. Czarne trasy możesz odpuścić, ale już czerwone i niebieskie będą coooool
Sam pojechałem w tym roku na narty do Andory - 2 dni po 8-mej, ostatniej chemii - powiedziałem sobie co ma być, to będzie. I było ok. Choć miałem słaby apetyt i robiłem sobie przerwy na kawkę i wit. D3 w postaci słonka. Ważne aby z tobą był ktoś, kto pomoże w razie czego i poda pomocną dłoń, i dosłownie, i w przenośni.

A teraz "keep smiling"
Pzdr

[wiatger]

Obserwuję Twoje zmagania z chorobą od początku - wtedy się odzywałem.
Z ogromnym zadowoleniem widzę, że terapia którą stosujesz, odnosi b. pozytywne rezultaty o czym dobitnie świadczy chociażby ostatnie PSA.
Uważam, że duża w tym zasługa Twojego właściwego podejścia do choroby - mam na myśli aktywność fizyczną.
Z czarnych tras narciarskich niestety też już zrezygnowałem (odnowił się dawny uraz kolana), a żeglarstwo pozostało tylko słodkowodne.
Dzięki Twojemu ostatniemu wpisowi odżyły jednak wspomnienia rejsu na Chopinie, gdy płynąłem na Karaiby i z powrotem
jako oficer w szkole pod żaglami z K. Baranowskim i Z. Barańskim.
Do zimy jeszcze daleko, więc na razie wybieram się, jak co roku, na Kretę (po naturalną wit. D).
Życzę Ci wielu udanych wyjazdów i sukcesów w dalszej walce z chorobą.

[KaMarMi]

Muszę skorygować, bo się trochę zagalopowałam z tymi wyjazdami.
Tata faktycznie podróżował między cyklami, ale nie chemioterapii lecz kwasu [zoledronowego], już 1,5 miesiaca po skończonej CHT, za zgodą i z błogosławieństwem lekarza prowadzącego. Polecieliśmy rodzinnie na 5 dni na Sycylię, a później w maju (również między wlewami kwasu [zoledronowego]) był z Mamą na zorganizowanej wycieczce z biura podróży. Te podróże bardzo go podniosły na duchu i to aktywne życie dobrze działa na jego psychikę.
Taka ciekawostka, nasz syn przyniósł z przedszkola jelitówkę kilka dni przed wylotem na Sycylię i zaraził dziadka. Tata mówi, ze dla niego chemioterapia to było nic w porównaniu z rotawirusem... można wiec sobie wyobrazić, że naprawdę dobrze CHT zniósł

Dużo zdrowia i dalszej pogody ducha, zawsze jak czytam Twój wątek, to sobie myśle, ze jesteś dla nas inspiracją jak pozytywnie podchodzić do tej naszej rzeczywistości.

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie.


Stosownie do uzgodnień z lekarzem prowadzącym mnie w Inst. Onkologii w Gliwicach, zrobiłem w czwartek, 5 września 2019, pełne badanie krwi, a nie jak dotychczas w dniu podawania nowego implantu (termin zmiany wypada w poniedziałek, 9 września). Mam bowiem spotkać się 9 września z gronem (?) lekarzy onkologów, a wcześniej, 6 września, wziąć Zomikos.
Ciekaw jestem po co i co wymyślą, może wrócą do planowanej w lipcu 2018 r. zamiany Leuprostinu na Eligard, z której się potem wycofali, a o czym pisałem w moim wątku, może wreszcie dostanę skierowanie na scyntygrafie (miałem ją raz, 11 stycznia 2018 r., potem miałem dostać skierowanie na PET lub SC, ale wycofano się z obu badań i nic nie wiem o stanie kośćca). Oczywiście napiszę jaki był cel tej niby „konsultacji”.


Podaje wyniki krwi:
PSA 0,177 ng/ml (znowu lekko w dół)

Wszystkie inne wyniki bez wyjątku są w normie i wszystkie się poprawiły, np.,
białe krwinki 6,86K/ul,
neutrofile 4,16K/ul
AST 19U/l
ALT 20U/l
ALP 56U/l
CRP 0,765 mg/l

To samo, czerwone krwinki, hemoglobina, hematokryt, wapń, sód, potas, cukier…, w normie jest nawet GGTP, teraz 54U/l, miesiąc temu 179U/l.

Koledzy, chciałem odpisać na Wasze posty, ale poczekam co powiedzą mi lekarze, gdy dowiedzą się, że wybieram się we wrześniu w „wyższe” góry a w lutym na narty.

Pozdrawiam serdecznie.
Wiesiek

[kinaszle]

Powinni Cię zachęcać do "normalnego życia" i "bezpiecznej aktywności".
Łańcuchy i czarne trasy w górach zostaw już innym

I dobrze, że wyniki ładne a PSA stabilnie niskie.
Pzdr

[Dzieci_AWP]

Witam wszystkich serdecznie

Trochę o tym spotkaniu z lekarzami.
Rozmawiali o zmianie Leuprostinu na Eligard, którą to zamianę już w czerwcu ubr. zaproponował mi sam lekarz prowadzący; dalej uznali, że nie ma potrzeby a jedyna korzyść bylaby taka, że mógłbym dostawać implant co 6 m-cy a nie jak dotąd, co 3 m-ce.
Gdyby natomiast wymagała tego sytuacja, to czy lepiej powrócić do Apo-Flutanu, czy dołożyć Bicalutamid, czy zastosować leki drugiej generacji, czy nawet powrócić do chemioterapii, tutaj nie byli zgodni, ale na to jest jeszcze czas.
[Wiec] na razie zostałem przy Leuprostinie.

Zwrócili uwagę na fakt, że od trzech miesięcy mam ciągły, choć powolny spadek PSA a równocześnie w tym samym czasie, już po raz trzeci, rośnie mi testosteron. Jest on dalej kastracyjny i to jest ważne. Ich zdaniem powodem jest fakt, że badam testosteron co miesiąc, a więc także w okresie pomiędzy kolejnymi zastrzykami Leuprostinu a pod koniec działania implanta testosteron może być nieco podwyższony, gdyż działanie Leuprostinu jest lekko osłabione. Dlatego też ponowili prośbę bym badał poziom PSA co 3 m-ce a nie co miesiąc i nie bał się, że przeoczę moment wzrostu PSA, a testosteron badał co pół roku, w tym samym momencie działania Leuprostinu, np.w dniu podawania nowego implanta i badania PSA.

Zauważyli, że miałem 4 wzrosty PSA i po każdym nastąpił od razu spadek PSA, co ma świadczyć o roli sił witalnych organizmu, że wahania nie świadczą o niczym i nie należy się nimi przejmować, to może być tylko dowód walki obronnej organizmu, natomiast niepokoić musi stała tendencja.

Trochę teoretycznie wymieniali na moim, ponoć dobrym przykładzie, uwagi o sposobie leczenia raka z przerzutami. Bardziej konkretnie gdy poprosiłem ponownie o badanie kośćca. Oczywiście odpada PET, ale tym razem uznali, że poczekają 3 m-ce do następnego badania PSA i rozważą badanie SC (dotąd cały czas mi odmawiano z uwagi na niepotrzebne napromieniowanie a wynik SC i tak nie zmieniłby sposobu leczenia), gdyż PSA mam z całego organizmu a nie tylko z prostaty i w połączeniu z zniknięciem od kilku miesięcy bólów pleców, ten poziom PSA jest dowodem regresu choroby. To miało mi wystarczać. Teraz uznali, że na SC mogłoby okazać się, że będzie kilka ognisk i wtedy byłaby szansa na naświetlanie. Dlatego poczekają do kolejnego badania PSA w grudniu br.

Mam dalej co 3m-ce brać Zomikos. Kościec mimo regresu choroby, mam niewątpliwie „mocno osłabiony”, ale w góry mogę i powinienem jechać, sztuczne ułatwienia -łańcuchy, klamry czy poręczówki nie są groźne byle unikać naprężenia, naciągnięcia kręgosłupa, natomiast narty to teraz już raczej bezpieczna „ośla łączka”.

Spytałem czy mój powolny spadek PSA jest mniej korzystny (o czym ciągle słyszę na naszym forum) i gorzej rokuje, że szybki spadek i niski poziom daje szanse dłuższego przeżycia. Zaprzeczyli. Owszem są jakieś badania koreańskie i japońskie, które mają niby o tym świadczyć, ale nie ma żadnej pewności, żadnych dowodów,- to sprawa indywidualna każdego przypadku choroby raka, tak sprawa postaci samego raka jak i konkretnej osoby.

Oczywiście zaprzeczyli kolejnemu pytaniu, czy mając wolny spadek PSA mogę liczyć po osiągnięciu hormonoodporności także na wolny potem wzrost PSA (ale o tym, i tak samo, mówiła mi już kiedyś dr Skoneczna). Ani szybki spadek nie gwarantuje dłuższej hormonozależności, ani wolny spadek PSA nie musi oznaczać potem wolnego tempa wzrostu PSA.

Pytali o sposób odżywiania, powinienem nieco ograniczyć spożycie mięsa i nabiału, więcej ryb, mniej spożywać owoców a więcej warzyw, dobrze że nie używam cukru i mało soli; proponują ,czym mnie zaskoczono, wrócić do małych dawek wit.C (liposomalnej). Przestrzegali przed spożywaniem wysokoprocentowego alkoholu, natomiast lampka wina czerwonego nie zaszkodzi.

Na koniec obiecali, ze nie będą mi już badać poziom wolnego PSA -:).

Pozdrawiam serdecznie.
Wiesiek

[kemoturf]

Wiesiek,
trudno się do czegokolwiek przyczepić.

Zgadzam się, że za częste badania wprowadzają tylko dużo szumu informacyjnego. Badania nie dają powtarzalnych wyników, dlatego wychodzą potem różne wahania PSA i testosteronu.
Najważniejsza jest długookresowa tendencja.

Z tego co czytałem, to leki hormonalne, rownież 6 miesięczne, były testowane, na okoliczność słabszego ich działania w końcowym okresie, i nie było tu jakiś niepokojących efektów. Oczywiście pod koniec okresu może się zdarzyć mniejsze uwalnianie czynnika aktywnego i nieznaczne wahanie testosteronu, ale ciągle w granicach wartości kastracyjnych.

Jeśli chodzi o wybór uzupełniającego leczenia antyandrogenem, to lepsze kliniczne efekty daje Bicalutamid.

Powolny spadek PSA, taki jak u Ciebie, nie rokuje gorzej, wg mnie nawet lepiej - widać stałą i stabilną tendencję. Szybkie spadki są z reguły gorsze, bo po nich mogą przyjść szybkie odbicia. Tak jak to często bywa po leczeniu Docetaxelem.

Kontrolne badania obrazowe przy stabilności choroby wykonywałbym raz na rok. Aby mieć bazę porównawczą najlepiej robić ten sam rodzaj badania, np. TK całego ciała lub lepiej PET, ale tu są pewne ograniczenia formalne, bo koszt badania wysoki. Nie wiem, czy scyntygrafia przez swoją niską specyficzność jest odpowiednim badaniem kontrolnym.

Co do diety, to też podpisuję się obiema rękami. Mięso nie, ryby, ale morskie, tak.
Cukier, to nie tylko glukoza, ale też i skrobia. Warto sprawdzać indeks glikemiczny produktów, tak jak przy cukrzycy.
Warto też dbać o to, aby spożywać produkty alkalizujące, a nie zakwaszające. W necie jest sporo stron, czego unikać i jak zbilansować dietę.
Tu może zaskoczenie, cytryna, kiszonki, dają w finalnie odczyn alkaliczny, a nie kwaśny.
Alkohol też zdecydowanie nie, po pierwsze jest kancerogenny, ponoć nawet ten przysłowiowy kieliszek wina, a po drugie silnie zakwasza.
Czerwone wino zawiera antyrakowy resweratol i też ma ładne pH, więc tu jest dyspensa, ale nie oznacza, że pijemy codziennie flaszkę .

Włączyłbym też do tej układanki ruch na powietrzu, 40 min. intensywnego ruchu dziennie, co kto lubi. Ruch ładnie natlenia organizm a rak tego nie lubi a także redukuje tkankę tłuszczową, która jest wynikiem leczenia HT. Wpływa też pozytywnie na układ krwionośny, który też dostaje po uszach w czasie długotrwałej HT.

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie

Widzę, że wszyscy jesteście bardzo aktywni i prowadzicie sportowy tryb życia.

KaMarMi, piszesz o swoim Ojcu „podróże, bardzo go podniosły na duchu i to aktywne życie dobrze działa na jego psychikę”. Właśnie, nie tylko podnoszą kondycje, sprawność fizyczną, zwiększają przez to odporność organizmu i pomagają walczyć z chorobą, ale także wnoszą w nasze życie radość, pogodę ducha, chęć przeżycia czegoś nowego i nowego, pozwalają oderwać się od „złych” myśli. Ja, gdy patrzyłem ze szczytu Mont Blanc w dół, z góry, pamiętam uczucie jakie mi towarzyszyło; na dole nasze wady i ułomności, zakłamanie, obłuda, waśnie „małych” ludzi a ja jestem ponad to, z góry, taki wolny. Dziwne. O jak bym się cieszył gdybym faktycznie mógł być komuś pomocny,- jak ładnie mi piszesz. Dzięki.

Wiatger, wielka szkoda, że nie spotkaliśmy się wcześniej, pewnie gdzieś mijaliśmy się nawet, ja też pływałem z Z. Barańskim i zakładałem nawet wraz z nim w ramach Ligi Morskiej Klub Sympatyków S/y F. Chopin, którego miałem przyjemność być prezesem w 1993r.

Leszek, po Hiszpanii i Portugali, teraz jak słyszę wybierasz się do Gruzji na swoim kochanym motocyklu. Wędrownik jesteś niezły. Tak trzymać (ten motocykl frapuje mnie cały czas i intryguje).Twój ostatni wynik PSA, no, rewelacja, wiesz jak bardzo się cieszę, super.

Tomek, skąd u ciebie taka wiedza, ja czytam dużo, ale nie umiem sobie potem tego wszystkiego poskładać. Teraz, jak zwykle kompleksowo, rzeczowo, w bardzo przystępny sposób (!) utwierdziłeś mnie ponownie w wyborze sposobu leczenia. Nie muszę trzymać kciuków za Ciebie, bo wiem, że wraz z prof. Majewskim wybraliście dobrze. Przy okazji, gratuluje takiej mamy, teraz wiem skąd z Ciebie taki pasjonat aktywnego trybu życia.

Zmusiliście mnie ostatnimi wpisami do pewnych przemyśleń i refleksji. Choroba, czy w ogóle jakaś inna ciężka sytuacja, nie może ci zabrać radości życia.
A ja ją mam, miłość bliskich, przyjaźń przyjaciół, pasje przeżycia czegoś nowego, niezwykłego, poznania świata, doznania piękna …chce, chyba jak każdy z nas osiągnąć wszystko to co najpiękniejsze w życiu.

Cieszy mnie tyle rzeczy. Nie zamierzam zrezygnować z życia. Zawsze byłem ciekaw życia, kochałem życie, ludzi, jestem niezwykle pogodnie nastawiony do wszystkich i do wszystkiego, pełno we mnie serdecznej życzliwości do bliźniego, ale z tym optymizmem to już bywa różnie. Wszystkim mówię by wierzyli w siebie. Umieli cieszyć się z wyprawy czy zwykłego wyjazdu w góry, nad morze, na jeziora, gdziekolwiek. Nie zadręczali się złymi myślami a skupili na przygotowaniu kolejnego wyjazdu. Czy przekłada się to na wynik leczenia, jak wprost pisze Leszek, KaMarMi czy wcześniej kilkakrotnie Tomek, - na pewno tak.

Myślę, że łatwiej mi być optymistą, zachować, jak piszecie, pogodę ducha, gdy mam dobre wyniki, ale czy byłbym taki gdyby mnie wszystko bolało a choroba postępowała nadal? Tego nie jestem taki pewny. Teraz z uśmiechem wspominam jak kombinowałem z dietą, z suplementami, tym nieszczęsnym przysłowiowym kokosem. Długo oswajałem się z myślami, wiem, że będę musiał już żyć z chorobą. Jakoś trzeba to sobie ułożyć, ja szukałem gorączkowo ratunku w diecie cud, w suplementach. Teraz odżywiam się jak kiedyś, w sposób bardzo „naturalny”, zdrowo (i nawet wyniki krwi się poprawiły).

Najłatwiej ulec pokusie zwątpienia. Nic nie ma za darmo w życiu, trzeba walczyć a nie martwić się na zapas. Ale jaka jest radość z pokonania własnej słabości. Nie wątpić, nie opuszczać z rezygnacją rąk, nie poddawać się choć są trudne chwile i ciężko na sercu.

Moja trójka dzieci, która napisała pierwszy post w moim wątku, mówi mi, że zamiast tych nudnych wywodów mam napisać, że bardzo mnie kochają.
Jakie to wzruszające. Muszę żyć.
Pozdrawiam. Wiesiek

[souflet]

Musimy sie jak najszybciej spotkac. Czuje pokrewienstwo lub chocby powinowactwo duchowe. Mam Rh+ B. Czekam.

Ccv

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie


PSA nadal spada. Jak ja się cieszę, oby tak dalej.

Posłuchałem rad i zbadałem krew 5 grudnia br. a więc po raz pierwszy równo po 3 miesiącach od ostatniego, z 5 września br. (chociaż ciężko mi to przyszło -;). Ale chyba też zmusiła mnie do tego sytuacja, bo zamiast w „wysokie” góry, o czym pisałem 7 września br., wybrałem się w październiku do Włoch i po powrocie do kraju złapałem zapalenie płuc. Dostałem cztery serie antybiotyków od 14 października do 7 listopada br. i lekarz odradzał mi robić badanie krwi wcześniej niż w grudniu br. Chorobę przeżyłem ciężko. Uzmysłowiłem sobie jak bardzo mam osłabiony organizm i zamiast na narty w Alpy pojadę do syna do Norwegii. Rewiduje też dalsze plany (na razie ?).

Wynik PSA z 5 września br. - 0,177 ng/ml a z 5 grudnia br. PSA- 0,151 ng/ml. Testosteron 0,13 ng/ml, a więc bez zmian.
Wszystkie inne wyniki - bez wyjątku - są dużo gorsze, chociaż nadal są w normie np. WBC z 5 września br. 6,86 K/ul a teraz 5,39 K/ul, neutrofile z 5 września 4.16 K/ul a teraz 2,34 K/ul, hematokryt z 43,1% spadł na 38,9%, podobnie krwinki czerwone, hemoglobina, płytki krwi, kreatynina itd.

Zbadałem też poziom witaminy D; wynik 25(OH)D - 50,0 ng/ml pozostaje bez zmian od lipca 2018 r. Zalecono mi podnieść go do ok.70 ng/ml.
W dniu 9 grudnia br. mam dostać kolejny implant oraz kwas zoledronowy Zomikos.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich.
Wiesiek

[kemoturf]

Dostałem cztery serie antybiotyków od 14 października do 7 listopada br. i lekarz odradzał mi robić badanie krwi wcześniej niż w grudniu br.

Wszystkie inne wyniki - bez wyjątku - są dużo gorsze, chociaż nadal są w normie np. WBC z 5 września br. 6,86 K/ul a teraz 5,39 K/ul, neutrofile z 5 września 4.16 K/ul a teraz 2,34 K/ul, hematokryt z 43,1% spadł na 38,9%, podobnie krwinki czerwone, hemoglobina, płytki krwi, kreatynina, itd.

Wiesiek, myślę, że to co obserwujemy w krwi, to skutek silnej terapii antybiotykowej. Ja bym się wiele nie przejmował, tylko zajął odzyskiwaniem formy Ruch, dostosowany do obecnej kondycji, aby się nie forsować, ale jednocześnie czuć presję. Interwały. Do tego dieta bogata w B12, foliany i żelazo.

Wynik PSA z 5 września br. - 0,177 ng/ml a z 5 grudnia br. PSA- 0,151 ng/ml. Testosteron 0,13 ng/ml, a więc bez zmian.

PSA jest od tego, żeby spadać.

Zbadałem też poziom witaminy D; wynik 25(OH)D - 50,0 ng/ml pozostaje bez zmian od lipca 2018 r. Zalecono mi podnieść go do ok. 70 ng/ml.
W dniu 9 grudnia br. mam dostać kolejny implant oraz kwas zoledronowy (Zomikos).

60-70 ng/ml to poziom najbardziej zalecany. Rozumiem, że suplementujesz D3, zwiększ o 50%. Jest zima, więc słońca na lekarstwo. Do tego K2MK7. Generalnie, 100mg na 2000ju D, ale jeśli wapń w krwi wysoki, to warto zwiększyć.

[wiatger]

wybrałem się w październiku do Włoch i po powrocie do kraju złapałem zapalenie płuc

Wiesławie,

Mój post wprawdzie nie wniesie nic istotnego do Twojego zasadniczego problemu chorobowego, ale chciałbym Ci przypomnieć, że my, ludzie z obniżoną odpornością, jesteśmy szczególnie narażeni na wszelkie infekcje.
Ja też ostatnio przez to przeszedłem (na początku października, po powrocie w z Krety). Obyło się bez antybiotyku (unikam ich jak ognia), ale postanowiłem, że w samolocie będę siedział zawsze w maseczce na twarzy, bo uważam, że duże skupisko ludzi i klimatyzacja są głównymi rozsadnikami infekcji.
Pozdrawiam, Karol

[kemoturf]

chciałbym Ci przypomnieć, że my,ludzie z obniżoną odpornością, jesteśmy szczególnie narażeni na wszelkie infekcje.

Od czasu zachorowania na raka jestem najzdrowszym człowiekiem na świecie. Nawet nie mogę dostać kataru. Oczywiście, najprawdopodobniej przez suplementy, które biorę.

[Dzieci_AWP]

Witam serdecznie

Zgodnie z przyjętą w In.Onk.w Gliwicach procedurą, 9 grudnia bm. zgłosiłem się w gabinecie lekarza dyżurnego z wynikami krwi, po kolejny, 9-ty już implant. Przyjął mnie ku obopólnemu zaskoczeniu dr F., ten sam o którym pisałem 6 lipca 2018 r. „Po zakończeniu w Rybniku wczesnej chemii (9-ta dawka Docetakselu), przejął mnie z powrotem Instytut Onkologii w Gliwicach. Mam nowego lekarza prowadzącego,- dr K., gdyż poprzedni dr F. nie budził mojego zaufania (25 stycznia br. na omówieniu wyników TK i scyntygrafii stwierdził: „dalej Apo -Flutam przez 7 miesięcy do 30 czerwca, nic nie zmieniamy, nie ma potrzeby wczesnej chemii, ani bisfosfonianu, ani naświetlań cytoredukcyjnych…”. Pamiętam Tomku jak napisałeś mi wtedy, że aprobujesz zmianę lekarza jeżeli nie budzi on zaufania pacjenta, a także fakt, że na dr F. w Gliwicach żaliło się Rodzeństwo, że chce Ich Ojca leczyć samą hormonoterapią i nie chce słyszeć o wczesnej chemii itd.

Nie miałem z dr F. żadnego kontaktu przez 1,5 roku, prowadził mnie dr K. Wiem, że dr F. żalił się, że ja chce się leczyć według Internetu i posłuchałem rad dr Skonecznej i uciekłem od niego i w ogóle z Instytutu na pół roku do Rybnika, po wczesną chemię, którą oni w Gliwicach też mogliby mi dać. Otóż teraz wypytywał mnie szczegółowo o przebieg chemioterapii, o samopoczucie, jak znosiłem chemię Docetakselem, czy i jakie miałem skutki uboczne, nawet o kwas zolendrowy. Nie powiedział nic wprost, wypisał receptę na Leuprostin (sami sobie kupujemy) i dał zlecenie do gabinetu zabiegowego, ale na koniec stwierdził, że mam dobre wyniki leczenia na co składa się wiele czynników (?) i dobrze mi rokują. No proszę.
Tomku, nigdy nie chorowałem na nic, zazdroszczono mi wytrzymałości, nad moją wydolnością organizmu rozpływał się doc. dr K. himalaista, naczelny lekarz wypraw narodowych w Himalaje kierowanych przez Zawadę; uprawiałem różne sporty, nawet jazdę szybką na lodzie czy saneczkarstwo, nie mówiąc o alpinizmie, mojej pasji życia. Byłem okazem zdrowia a nie zażywałem żadnych suplementów, nie wiedziałem nawet że takowe istnieją.

Masz niewątpliwie rację, że suplementy wspomagają organizm, cieszę się, że …cieszysz się takim dobrym zdrowiem, gratuluje Ci szczerze; dbasz też nadzwyczaj dobrze, jak mało kto o wysoką sprawność fizyczną. Sądzę jednak, że powodem niezwykłej teraz utraty u mnie odporności organizmu - pomimo względnie podobnego trybu życia - jest ta zasadnicza różnica, że Ty nie przechodziłeś chemioterapii. Nie umiem inaczej sobie tego wytłumaczyć, przecież w lecie chodziłem po górach Norwegii, potem w poprzek Lofotów, potem rejs po Bałtyku. Czyżby dziwnie odłożone skutki chemioterapii dały znać o sobie ?

Miło Was było usłyszeć, cieszę się, że odezwaliście się. Dziękuje. Tobie Karol oczywiście też. Wiem, że wielokrotnie przekazywałeś mi swoje rady, opinie czy uwagi. Nie mam pewności, moja lekarka z przychodni również jej nie ma, ale to nieszczęsne zapalenie płuc złapałem raczej na własne życzenie. Pewny siebie, nie zachowałem się mądrze. Z upalnego Rzymu znalazłem się w nocy na lotnisku w Warszawie bez ciepłej odzieży, a akurat przyszły wtedy pierwsze dwudniowe przymrozki. Mieszkam teraz w Gliwicach i bardziej z uwagi na smog kupiłem sobie maseczkę …na infekcje też się przyda.

Życzę wszystkim radosnych Świąt Bożego Narodzenia, pogody ducha, wyciszenia, optymizmu, sukcesów w walce z tą nieszczęsną chorobą.

Pozdrawiam jak najserdeczniej.
Wiesiek

[kemoturf]

Masz niewątpliwie rację, że suplementy wspomagają organizm, cieszę się, że …cieszysz się takim dobrym zdrowiem, gratuluje Ci szczerze; dbasz też nadzwyczaj dobrze, jak mało kto o wysoką sprawność fizyczną. Sądzę jednak, że powodem niezwykłej teraz utraty u mnie odporności organizmu - pomimo względnie podobnego trybu życia - jest ta zasadnicza różnica, że Ty nie przechodziłeś chemioterapii.

Wiesiek, zapewne tak jest, dlatego myślę, że suplementy (AHCC, Reishi) także dla Ciebie, jako uzupełnienie zdrowego trybu życia i treningu mogą być pomocne dla zwiększenia odporności, która ma znaczenie też w kontekście naszej choroby.

[kangur__2007]

"Mieszkam teraz w Gliwicach i bardziej z uwagi na smog kupiłem sobie maseczkę …na infekcje też się przyda."

W związku z obecnym zasnuciem wielu australijskich miast dymami i pyłami z pożarów buszu, jestem na bieżąco w temacie masek. Maseczki typu masek chirurgicznych nie chronią przed smogiem. Potrzebne są (jednorazowe) maski oznaczane jako P2 lub N95, do nabycia w sklepach/hurtowniach z artykułami BHP.

[kemoturf]

Maseczki typu masek chirurgicznych nie chronią przed smogiem.

Konieczne są z maski z wkładami filtrującymi pyły zawieszone, PM2.5, PM10, których jest szczególnie dużo w naszym stojącym węglem kraju. Najczęściej z wkładem węglowym.

[Dzieci_AWP]

Witam

W dniu 14 lutego bm. zbadałem krew w Zakładzie Analityki Inst.Onk.w Gliwicach (tym samym co zawsze).
Wynik PSA 0.372 ng/ml, testosteron 0,16 ng/ml. A więc gwałtowny wzrost. Martwi wzrost PSA.

Bardzo proszę o interpretacje wyników :
28.06.2019 PSA 0,260 ng/ml Testosteron 0.10 ng/ml
09.08.2019 - ” - 0,189 ng/ml - ” - 0.13 ng/ml
05.09.2019 - ” - 0,177 ng/ml - ” - 0.13 ng/ml
05.12.2019 - ” - 0,151 ng/ml - ” - 0.13 ng/ml
14.02.2020 - ” - 0,372 ng/ml - ” - 0.16 ng/ml

Apo-Flutam brałem od 29 listopada 2017 do 1 marca 2018 r. przez 3 miesiące (do czasu pierwszej chemioterapii).
Leuprostin dostaje od 28 grudnia 2017 r. co 3 miesiące, do teraz.
Docetaksel dostawałem od 1 marca 2018 do 25 czerwca 2018 r. (co 2 tygodnie, w sumie 9 dawek)
Testosteron przez cały 2018 i do czerwca 2019 r. był na poziomie 0.025 ng/ml.


Nasuwają mi się następujące pytania:
=> Czy wzrost testosteronu w granicach kastracyjnego 0,2 ng/ml oznacza, że Leuprostin przestał już działać, czy też, że rak staje się hormonoodporny?
=> Czy powinienem zrobić jakieś badania obrazowe, pamiętam jak kemoturf pisał, że sam wzrost PSA nie jest wystarczającym dowodem, ze choroba się rozwija?
=> Czy prosić lekarzy o zastąpienie Leuprostinu Reseligo/Eligardem/Diphereline/Xanderla?
=> Czy prosić o zamianę analogu [LHRH] (Leuprostin) na antagonistę LHRH (Firmagon)?
=> A może o dołożenie antyandrogenu I stopnia, flutamidu lub włączenie bikalutamidu?


9 marca mam następną wizytę w IO w Gliwicach i wiem już wstępnie od lekarza prowadzącego, ze będzie chciał podać kolejny Leuprostin (bez flutamidu ani bikalutamidu).
Dlatego chciałbym wiedzieć czy Waszym zdaniem to dobre posuniecie. I czy jest sens badać PSA przed tą wizytą.


Tomku, pisałem dawno temu, ze po wpadce z moimi suplementami i „rewelacjami” w diecie z mniszkiem lekarskim czy wodą kokosową oraz po reprymendzie Izabeli, Zosi, itd. zaniechałem eksperymentów. Natomiast Ty przekonałeś mnie do wlewów z wit. C i do zwiększenia poziomu wit. D3.
Na inne niekonwencjonalne metody nie umiem do dzisiaj się zdobyć, nie zdecydowałem się więc na suplementy, które mi zalecałeś (AHCC, Reishi). Dziękuje za podpowiedż, może kiedyś się odważę -:).


Kangur_2007, dziękuje Ci, a także Tobie Tomku za zwrócenie uwagi na maski antysmogowe, po Waszych wpisach zainteresowałem się nimi na poważnie i kupiłem maskę Dragon Casual II Golden Leaf.

Pozdrawiam,
strapiony Wiesiek

[kemoturf]

=> Czy wzrost testosteronu w granicach kastracyjnego 0,2 ng/ml oznacza, że Leuprostin przestał już działać, czy też, że rak staje się hormonoodporny?

Testosteron kastracyjny to <0,5 ng/ml. Poziom 0,2 ng/ml to dobry wynik. Był lepszy, co może świadczyć o pewnym uodpornieniu na Leuprostin.
Jednak nie zrozum mnie źle, Twój wynik jest nadal OK, na pożądanym poziomie, nigdy nie wiadomo, czy inny lek da lepszy efekt.

A co do do hormonoodporności, to w sierpniu 2019 był wzrost PSA, potem spadki, teraz wzrost 2x przez 2.5 miesiąca. Ja bym poczekał i za miesiąc zrobił kolejne badanie weryfikacyjne. Zgodnie z definicjami formalnymi efekt niedziałania leku/hormonoodporności to 3 kolejne wzrosty PSA, w odstępach conajmniej 2 tygodniowych.

=> Czy powinienem zrobić jakieś badania obrazowe, pamiętam jak kemoturf pisał, że sam wzrost PSA nie jest wystarczającym dowodem, ze choroba się rozwija?

Tyko jakie? Optymalnie byłoby zrobić PET PSMA, ale na razie poziom PSA jest za niski, aby wynik był wiarygodny diagnostycznie. Z mojego doświadczenia wiem, że poziom PSA 0,6 ng/ml to ciągle za mało, aby PET pokazał wszystko, jeśli to w ogóle jest możliwe.
Można zrobić kontrole TK jamy brzusznej i miednicy oraz scyntygrafię, dla porównania z badaniami z początku leczenia. Może warto zastanowić się nad naświetleniem paliatywnym najbardziej aktywnych ognisk.

=> Czy prosić lekarzy o zastąpienie Leuprostinu Reseligo/Eligardem/Diphereline/Xanderla?

Nie koniecznie musisz uzyskać obniżenie wartości testosteronu. Lepsze jest wrogiem dobrego.

=> Czy prosić o zamianę analogu [LHRH] (Leuprostin) na antagonistę LHRH (Firmagon)?

Myślę, że warto spróbować tej opcji, ale czy już teraz? Na razie PSA jest ciągle na niskim poziomie. Ja bym poczekał.

=> A może o dołożenie antyandrogenu I stopnia, flutamidu lub włączenie bikalutamidu?

Też na tak, ze wskazaniem na Bicalutamid, ale też nie teraz. Uważam, że trzeba patrzeć na to wszystko z perspektywy kupowania czasu. Mamy mało naboi, więc aby móc bronić się jak najdłużej należy ich racjonalnie używać

Tomku, pisałem dawno temu, ze po wpadce z moimi suplementami i „rewelacjami” w diecie z mniszkiem lekarskim czy wodą kokosową oraz po reprymendzie Izabeli, Zosi, itd. zaniechałem eksperymentów. Natomiast Ty przekonałeś mnie do wlewów z wit. C i do zwiększenia poziomu wit. D3.
Na inne niekonwencjonalne metody nie umiem do dzisiaj się zdobyć, nie zdecydowałem się więc na suplementy, które mi zalecałeś (AHCC, Reishi). Dziękuje za podpowiedż, może kiedyś się odważę -:).

Nie spodziewaj się, że suplementy dokonają cudów. Nie wiem, też czego się bać, to jest "jedzenie". Czy to nie to samo, czy jesz podgrzybki czy reishi?
A jedzenie dobrze dobrane potrafi leczyć. Ja biorę różne suplementy od początku choroby. Czuję się świetnie, nic mi nie dolega, nawet nie łapię przeziębień, po prostu okaz zdrowia. Jednoczenie nie rezygnuję z niczego, co sprawia mi frajdę i przyjemność. Nie biorę w ogóle pod uwagę tego, czy to jest dobre, czy złe dla raka, najważniejsze, że mi daje radość.

strapiony Wiesiek

Mnie też rośnie PSA i jakoś się nie trapię, no może czasami...

[Dzieci_AWP]

Witam

Cieszę się, że właśnie Ty Tomku pochyliłeś się nad moimi dylematami. Nie odpisywałem Ci, jak większość z nas to czyni, bo nie wiedziałem co. Odniosłeś się do wszystkich, bez wyjątku, moich pytań, odpisałeś profesjonalnie, życzliwie, na wszystko co mnie trapiło. Dziękuję.
Oczywiście racja, że 0,2ng/ml to nadal poziom kastracyjny, że o hormonoodporności świadczą trzy kolejne wzrosty PSA. Badania obrazowe - zapytam dr Skoneczną w czasie wizyty 2 kwietnia o te naświetlania paliatywne na najbardziej aktywne ogniska. Upewniłeś mnie, że z zamianą analogu na antagonistę należy poczekać, podobnie jak z dołożeniem biculatamidu czy flutamidu. Tak jak pisze Ci Szandor, będę dalej zabiegał i prosił Cię o konsultacje -:) Kibicuje Twojej walce,jak Zosia, Misza, Mac, Zdzich i wszyscy, cieszę się wraz Tobą z wyników; a czy masz już pewność, które to hamulce zadziałały ?
Ale te suplementy chyba jednak poczekają dłużej. Za kilka dni mam badanie PSA i kolejny implant.

Pozdrawiam. Wiesiek

[Dzieci_AWP]

Witam
6 marca, w przededniu podania kolejnego implantu zbadałem krew w Inst.Onk.w Gliwicach.

06.03.2020 PSA 0.347 ng/ml, testosteron 0,15 ng/ml.
14.02.2020 PSA 0,372 ng/ml, testosteron 0.16 ng/ml
05.12.2019 PSA 0,151 ng/ml, testosteron 0.13 ng/ml

Podano mi jak zawsze Leuprosin; nic nie zmieniono. Dostałem zlecenie na scyntygrafie na dzień 1 września i TK miednicy i jamy brzusznej na 7 września. Polecono wstrzymać przyjmowanie Zomikosu do tego czasu. Lekarz prowadzący uznał, że jest wszystko w porządku; nie przyjął mojej interpretacji, że jest utrwalony poziom wzrostu. W kwietniu br. wybieram się do dr Skonecznej.
Pozdrawiam Wiesiek

[wiatger]

Lekarz prowadzący uznał, że jest wszystko w porządku; nie przyjął mojej interpretacji, że jest utrwalony poziom wzrostu.

Chyba należy przyznać rację lekarzowi prowadzącemu, gdyż trudno doszukiwać się "utrwalonego poziomu wzrostu" w zaprezentowanych wynikach.
Mając prostatę, powinno się z większym spokojem podchodzić do wahań poziomu PSA.
Myślę, że kluczowe będą wyniki badań SG i TK, a dla uspokojenia konsultacja u dr IS nie zaszkodzi.
Pozdrawiam

[Dzieci_AWP]

Witam.

Dnia 1 czerwca 2020 w NIO Gliwice zbadano mi krew i podano Leuprostin 5 mg (po raz 10-ty).
Niestety, PSA było na poziomie 0,663ng/ml, a to oznacza kolejny wzrost:

05.12.2019 - 0,151 ng/ml, testosteron 0,13 ng/ml
14.02.2020 - 0,372 ng/ml, testosteron 0,16 ng/ml
06.03.2020 - 0,347 ng/ml, testosteron 0,15 ng/ml
01.06.2020 - 0,663 ng/ml, poziomu testosteronu nie zbadano


Pomimo mojej prośby, dr F., lekarz w NIO Gliwice, nie skomentował w ogóle wyniku i zadecydował, że za trzy miesiące będę miał podany kolejny implant, ten sam Leuprostinu 5 mg. Martwię się, że mamy w moim przypadku do czynienia z utrwalonym wzrostem.



Chcę pojechać do dr Skonecznej i zadać jej następujące pytania:

1. Dlaczego PSA wzrasta, czy to już hormonoodporność?

2. Czy już pora na wytoczenie najcięższych dział hormonoterapii czyli ABI lub ENZ?
I czy może przed tym posunięciem warto by było włączyć Bikalutamid, bo ten lek potrafi na jakiś czas przystopować rozwój [raka]?

3. Czy nie zastąpić leku innym? Pamiętam jak Zosia pisała, ze tryptorelina lepiej podtrzymuje poziom kastracyjny niz leuprorelina.

4. Czy zmiana antyandrogenu I generacji, flutamidu/Apo-Flutam, na inny antyandrogen I generacji czyli bikalutamid (np. Binabic) mogłaby spowodowac spadek PSA? (to również są rozważania Zosi)

Pamiętam, że podobnie pisała Izabela Bikalutamid ma silniejsze działanie antyandrogenowe niż flutamid i można spróbować zamiany. Żeby maksymalnie wykorzystać możliwości hormonoterapii I linii, można odstawić flutamid - to u jakichś 40-50% pacjentów daje przejściowy spadek PSA - a kiedy znów pójdzie w górę, włączyć bikalutamid. U mniej wiecej połowy pacjentów może zadziałać”.
Czy nie spróbować tej kombinacji u mnie ?

W innym miejscu pisałaś Izabelo, Kombinacja Firmagon plus bikalutamid działa ładnie”
Ale też „Zmiana analogu (Reseligo, Eligard, Leuprostin, Diphereline, Xanderla) na antagonistę LHRH (Firmagon) miałaby sens, gdyby testosteron był powyżej poziomu kastracyjnego.

A także Testosteron jest na poziomie kastracyjnym, czyli Eligard spełnia swoją funkcję i blokuje produkcję testosteronu w jądrach. Niestety, rosnące pomału PSA oznacza, że komórki raka uczą się żyć bez testosteronu i nadchodzi czas na kolejny lek - najprawdopodobniej dołożenie bikalutamidu.
W innym miejscu Można też spróbować radioterapii… Taką radioterapię przy końcu działania pierwszej linii hormonoterapii miał…

Podobnie pisałeś też Ty Tomku w wątku Sylwii eśli będzie testosteron na poziomie kastracyjnym, to można wprowadzić bicalutamid
A w wątku Hope Kluczowy jest testosteron, bo to świadczy czy lek działa poprawnie. PSA jest wtórne w stosunku do t. Jeśli testosteron jest na poziomie kastracyjnych 20-30 ng/dl, to oznacza, że lek działa skutecznie. Wynik PSA zależy już tylko od hormonozależności nowotworu, to ważny prognostyk

Doradźcie czy może jeszcze poczekać do września 2020, tym bardziej, że 1 września mam mieć scyntygrafię kośćca a 7 września TK jamy brzusznej i miednicy.

Pozdrawiam.
Wiesiek

[kemoturf]

Chcę pojechać do dr Skonecznej i zadać jej następujące pytania:

Oczywiście daleko mi do fachowości dr. Skonecznej, ale skomentuję Twoje pytania.

1. Dlaczego PSA wzrasta, czy to już hormonoodporność?

Tak, początki.

2. Czy już pora na wytoczenie najcięższych dział hormonoterapii czyli ABI lub ENZ?
I czy może przed tym posunięciem warto by było włączyć Bikalutamid, bo ten lek potrafi na jakiś czas przystopować rozwój [raka]?

B. wielokrotnie sprawdzał się w takich okolicznościach. Antyandrogenów II generacji nie wdraża się przy PSA <2 ng/ml. \
Bicalutamid można brać w dawce do 150 mg na dobę.

3. Czy nie zastąpić leku innym? Pamiętam jak Zosia pisała, ze tryptorelina lepiej podtrzymuje poziom kastracyjny niz leuprorelina.

Twój poziom testosteronu jest zadowalająco niski. Trudno jest powiedzieć, czy zmiana na tryptorelinę coś da, choć jeśli testosteron miałby spaść np o 50%, to warto, ale o tym nie przekonamy się teoretycznie. Z drugiej strony jest ryzyko, że testosteron będzie wyższy.

4. Czy zmiana antyandrogenu I generacji, flutamidu/Apo-Flutam, na inny antyandrogen I generacji czyli bikalutamid (np. Binabic) mogłaby spowodowac spadek PSA? (to również są rozważania Zosi)

Pamiętam, że podobnie pisała Izabela Bikalutamid ma silniejsze działanie antyandrogenowe niż flutamid i można spróbować zamiany. Żeby maksymalnie wykorzystać możliwości hormonoterapii I linii, można odstawić flutamid - to u jakichś 40-50% pacjentów daje przejściowy spadek PSA - a kiedy znów pójdzie w górę, włączyć bikalutamid. U mniej wiecej połowy pacjentów może zadziałać”.
Czy nie spróbować tej kombinacji u mnie ?

Tak, wszystko co napisałeś jest potwierdzone w badaniach.

W innym miejscu pisałaś Izabelo, Kombinacja Firmagon plus bikalutamid działa ładnie”
Ale też „Zmiana analogu (Reseligo, Eligard, Leuprostin, Diphereline, Xanderla) na antagonistę LHRH (Firmagon) miałaby sens, gdyby testosteron był powyżej poziomu kastracyjnego.
A także Testosteron jest na poziomie kastracyjnym, czyli Eligard spełnia swoją funkcję i blokuje produkcję testosteronu w jądrach. Niestety, rosnące pomału PSA oznacza, że komórki raka uczą się żyć bez testosteronu i nadchodzi czas na kolejny lek - najprawdopodobniej dołożenie bikalutamidu.

Wartość kastracyjna zaczyna się od 50 ng/dl. Czyli 50ng/dl i 5 ng/dl to też poziom kastracyjny. Dla raka lepiej mieć 5 ng/dl, niż 15 ng/dl, więc zmiana może mieć sens.
Zerknij do wątku Rodzeństwa. Tam zmiana na Firmagon dała spektakularny efekt, który trwał przez dłuższy czas. Raczej proponowałbym ruch w tym kierunku niż zmiana analogu. Ale czy już teraz? PSA nadal bardzo niskie.

W innym miejscu Można też spróbować radioterapii

Myślę, że to najlepszy kierunek z możliwych. Przy PSA około 1 ng/ml zrobiłbym PET-PSMA a potem RT najbardziej aktywnego ogniska/ognisk lub tego, które może stanowić zagrożenie zdrowotne.
Sama scyntygrafia nie da pełnego obrazu.

Podobnie pisałeś też Ty, Tomku, w wątku Sylwii jeśli będzie testosteron na poziomie kastracyjnym, to można wprowadzić bicalutamid
A w wątku Hope Kluczowy jest testosteron, bo to świadczy czy lek działa poprawnie. PSA jest wtórne w stosunku do testosteronu. Jeśli testosteron jest na poziomie kastracyjnych 20-30 ng/dl, to oznacza, że lek działa skutecznie. Wynik PSA zależy już tylko od hormonozależności nowotworu, to ważny prognostyk

Już chyba skomentowałem ten problem.

[Dzieci_AWP]

Witam.

Niestety, znowu wzrost PSA.

05.12.2019 - 0,151 ng/ml (nadir); Testosteron 0,13 ng/ml
14.02.2020 - 0,372 ng/ml; Testosteron 0,16 ng/ml
06.03.2020 - 0,347 ng/ml; Testosteron 0,15 ng/ml
01.06.2020 - 0,663 ng/ml; Testosteron ----
03.07.2020 - 1,010 ng/ml; Testosteron 0,11 ng/ml (NIO Gliwice)




Odbyłem trzy konsultacje:

06.07.2020 - NIO Gliwice
Lekarz prowadzący, dr K., widząc dynamikę wzrostu PSA pomiędzy czerwcem a lipcem 2020, zmienia swoja decyzję z 06.03.2020 i wycofuje skierowania na zaplanowana na 01.09.2020 scyntygrafię oraz zaplanowane na 07.09.2020 TK miednicy i jamy brzusznej.
W zamian zleca mi PET-CT [PSMA] z terminem 11.2020

Mimo usilnych próśb nie powiedział jak mam być dalej leczony, co ma wykazać ten PET, od czego zależą i jakie mogą być ewentualnie dalsze kroki leczenia.


06.07.2020 - Wojewódzki Szpital w Rybniku (gdzie brałem chemie gdy mi jej mi odmówił, dr K. z NIO w Gliwicach)
Tutejszy lekarz prowadzący zaproponował, że od zaraz włączy Apo-Flutam (przestałem brać od 28.08.2018 DX), następnie spróbuje grę hormonami z Biculatamidem Bicalutamidem, w połączeniu z Firgamonem Firmagonem a docelowo będę leczony Enzulatamidem, [który] jest najlepszą opcją.
W związku z tym mam zrobić wymagane [przy kwalifikacji do programu lekowego mCRPC] badania obrazowe, tj. SC i TK.
Jednocześnie zaznaczyl, że jeżeli lekarz prowadzący w NIO Gliwice nie zleci mi SC i TK, on sam wyda mi skierowania na te badania obrazowe.

Mam tez zrobić echo serca, również wymagane [przy kwalifikacji] do leczenia Enzalutamidem.
Mam zachować skierowanie na PET PSMA aby umożliwić ewent. naświetlania wybranych punktów przerzutów.
Gdyby leczenie Enzulatamidem zawiodło miałbym ciągle w odwodzie radiofarmaceutyk rad 223 (Xofigo) oraz [rechallenge] Docetaxelem, gdyż do końca chemioterapii DX, organizm reagował spadkiem PSA.


Inaczej trochę widziała to 09.07.2020 dr Skoneczna, która napisała opinie konsultacyjną dla moich lekarzy prowadzących, w której, między innymi czytamy:
w mojej ocenie manewry hormonalne na obecnym etapie stanowią gorszą opcję”.

W jej opinii, gry hormonami nie mają sensu, Firmagon nie wchodzi w grę, pozostać należy przy implancie Leuprostin i nie zamieniać analogu na żaden inny, na naświetlania nie ma co liczyć przy wyjściowym PSA i licznych przerzutach wykazanych w [poprzedniej] scyntygrafii.
Powinienem zrezygnować z PET PSMA i pilnie zrobić scyntygrafię, TK oraz inne badania potrzebna dla szybkiego wdrożenia leczenia Enzalutamidem. PSA ma niestety dynamiczną progresję w kierunku mCRPC.


13.07.2020
Po mojej rozmowie z dr Skoneczną, zapytałem ponownie dr L. z NIO Gliwice czy po otrzymaniu wyników PET weźmie pod uwagę leczenie Enzulatamidem.
I tym razem nie powiedział mi nic konkretnego. Zobaczymy co PET wykaże, brzmiała odpowiedź.
Dziwny to sposób budowanie zaufania.



Doradźcie
=> czy zrobić scyntygrafię i TK (terminy na NFZ są odległę, ale prywatnie za tydzień!) i rozpocząć leczenie Enzalutamidem,
=> czy też, jak proponuje lekarz w NIO Gliwice, przyjąć wlączyć teraz Apo-Flutam, w listopadzie zrobić PET i wtedy ewentualnie dopiero przyjąć rozpocząć leczenie Enzalutamidem.


Tomku, chciałem Ci gorąco podziękować za wpis z 4 czerwca. Był mi bardzo potrzebny, dodałeś mi otuchy, wiary, zrozumiałem wszystko bo tez był nadzwyczaj przejrzysty i równocześnie fachowy. Naprawdę, wielkie dzięki

Pozdrawiam.
Wiesiek

[zosia bluszcz]

Doradźcie
=> czy zrobić scyntygrafię i TK (terminy na NFZ są odległę, ale prywatnie za tydzień!) i rozpocząć leczenie Enzalutamidem,
=> czy też, jak proponuje lekarz w NIO Gliwice, przyjąć wlączyć teraz Apo-Flutam, w listopadzie zrobić PET i wtedy ewentualnie dopiero przyjąć rozpocząć leczenie Enzalutamidem.

Moim zdaniem, powinieneś podjąć leczenie Xtandi od zaraz czyli zgodnie z sugestią dra z Rybnika oraz dr Skonecznej.

[kemoturf]

1. Na pewno nie zmieniać analogu, czy też analogu na antagonistę. Testosteron jest na niskim poziomie i nie mamy pewności, że inny lek zadziała lepiej.
2. PSA w ostatnim czasie wzrosło znacznie. Wcześniej podwojenie PSA było co około 3 miesiące, ale ostatni miesiąc wykazał dużo większą dynamikę. Podwojenie około 1.5 miesiąca.
3. PSA nie jest jeszcze bardzo wysokie, ale może się szybko takie stać. Należy pamiętać, że PSA od pewnego poziomu rośnie w sposób bardziej wykładniczy, czyli czas odwojenia będzie się skracał.
4. Można wziąć Bicalutamid z sprawdzić, jak nowotwór zareaguje. Realnie potrzeba miesiąca. Jeśli reakcja będzie dobra, to na jakiś czas można kontynuować takie leczenie, na zasadzie "kupowania czasu".


Tu mamy badanie, które mówi, że terapia [w sekwencji] BIC->ENZ daje lepsze efekty niż FLU->ENZ

Impact of enzalutamide and sequential flutamide and enzalutamide therapy for castration-resistant prostate cancer after bicalutamide-combined androgen blockade therapy onoverall survival: A follow-up study of randomized phase 2 trial (OCCU-CRPC study).

Abstract

Background: In Asia, bicalutamide-combined androgen blockade (CAB) is widely used to treat metastatic or locally advanced prostate cancer. Enzalutamide (ENZA) shows benefits in men with metastatic and nonmetastatic castration-resistant prostate cancer (CRPC), although flutamide (FLU) is still used as an alternative anti-androgen therapy after bicalutamide-CAB.

Methods: The multicenter open-label phase 2 trial OCUU-CRPC (NCT02346578) randomized patients (1:1) with CRPC after bicalutamide-CAB to ENZA (160 mg/day) or FLU (375 mg/day). Patients were stratified according to distant metastases.
The primary endpoint was the prostate-specific antigen (PSA) response rate (≥50% decrease) at 3 months.
The endpoints of this follow-up observational study include PSA progression-free survival of ENZA therapy (PSA-PFS-ENZA), time to treatment failure of ENZA therapy (TTF-ENZA), and overall survival (OS).
(...)
Conclusions: ENZA after bicalutamide-CAB resulted in greater PSA-PFS than sequential FLU and ENZA therapy.
No differences were observed in TTF-ENZA and OS between ENZA after bicalutamide-CAB and sequential FLU and ENZA therapy.
https://ascopubs.org/doi/abs/10.1200/JC ... suppl.5042



A tu badanie, które mówi, że kupowania czasu prawie nie ma, a w przypadku Abirateronu po Bicalutamidzie, to nawet efekt jest odwrotny.
Pierwszy raz trafiłem na to - ciekawy materiał.
Drobna uwaga - zacytowane badanie, dotyczyło pacjentów, którzy, w przeciwieństwie do Wiesia, nie byli uprzednio leczeni Docetaxelem.


ASCO GU 2020: Overall Survival in Men with Chemotherapy-Naïve Metastatic Castration-Resistant Prostate Cancer Receiving Bicalutamide Followed by Enzalutamide or Abiraterone

The authors concluded that improved overall survival benefit was apparent in those patients who started treatment with enzalutamide rather than abiraterone. Prescribing bicalutamide prior to abiraterone or enzalutamide had a deleterious effect on overall survival.
A median duration of bicalutamide treatment of 4.6 months was associated with a 50% increase in mortality compared with first line abiraterone or enzalutamide.
https://www.urotoday.com/conference-hig ... erone.html

5. Docelowo należy dążyć do leczenia Enzalutamidem. Można to zrobić z pominięciem p. 4.


___________________
Linki do artykulow uzupelnilam o tytuly i cytaty
-zb

[starys]

Wiesiek,

czy od 2018 roku nie miałeś robionych żadnych badań obrazowych (tak przynajmniej wynika z twojej stopki)?
Jeśli rzeczywiście tak jest, to moim zdaniem konieczne jest wykonanie badań obrazowych. Porównanie ich do poprzednich. Trzeba wiedzieć na czym się stoi.

Sam wynik PSA to zdecydowanie za mało, aby planować dalsze leczenie.

Nie rozumiem skąd się wziął pomysł na włączenie flutamidu, zazwyczaj lekarze przepisują go na starcie HT, a ty przecież analog masz już podawany od dłuższego czasu.
Tak jak napisał Tomek - do kupowania czasu stosuje się Bicalutamid. Tylko ja się zastanawiam, czy to już jest ta pora aby go włączyć...

Mam też trochę inne pytanie - czy masz jakieś kłopoty z sercem, krążeniowe, etc., skoro masz sobie zrobić echo serca przed ewentualnym wdrożeniem Xtandi ?

[Dzieci_AWP]

Witam.

Byłem zagubiony gdy wzrósł mi PSA i miałem trzy różne opinie od lekarza z Gliwic, Rybnika i z Warszawy (dr Skoneczna).
Dziękuję Tobie Zosiu, Wam-Tomku i Starysie za Wasze wpisy. Wasze opinie są zgodne ze sobą i z opinią dr S. Nie mam wątpliwości co robić.

Masz Starys rację z badaniami obrazowymi - wszystkie moje dotychczasowe badania były wykonane na początku choroby:

01.2018 - SC i TK,
07.2018 - PET PSMA 68Ga,
08.2018 - RTG kręgosłupa.

Apo-Flutam miałem podawany od listopada 2017 do lutego 2018, tj. do momentu podania pierwszego wlewu DX.

Od 10 lat biorę Pradaxe 110 gdyz nabawiłem się niemiarowości (nie czuje jej i chodzę dalej po górach).
W maju 2020 przeszedłem podwsierdziowy zawał serca i założono mi dwa stenty. Boję się czy kłopoty z sercem nie wyklucza mnie z programu Enzalutamidu.
Dr S. uznała, że nie i mam szybko starać się o ten lek.

Ponieważ chcę jak najszybciej dostać Enzulatamid:
=> 29.07.2020 zbadam PSA i w przypadku przekroczenia 2 ng/ml zrobic prywatnie SC.
=> 05.08.2020 mam termin badanie echa serca.

Pozdrawiam.
Wiesław

[Dzieci_AWP]

Witam wszystkich.

13.07.2020 pisałem, że PSA rośnie, że odbyłem trzy konsultacje z lekarzem prowadzącym w NIO Gliwice oraz w szpitalu wojewódzkim w Rybniku (gdzie dostawałem w 2018 r. Docetaxel ) a także w Warszawie u dr Skonecznej, i że opinie tych trzech specjalistów nie pokrywały się do końca, więc nie bardzo wiedziałem co robić dalej.

EWOLUCJA PSA I TESTOSTERONU
05.12.2019 - 0,151 ng/ml (nadir); Testosteron 0,13 ng/ml
14.02.2020 - 0,372 ng/ml; Testosteron 0,16 ng/ml
06.03.2020 - 0,347 ng/ml; Testosteron 0,15 ng/ml
01.06.2020 - 0,663 ng/ml; Testosteronu nie badałem
03.07.2020 - 1,010 ng/ml; Testosteron 0,11 ng/ml

Odpisała mi Zosia - Moim zdaniem, powinieneś podjąć leczenie Xtandi od zaraz czyli zgodnie z sugestią dra z Rybnika oraz dr Skonecznej”.[/i]

Podobnie Kemfotur - "Można wziąć Bicalutamid z sprawdzić, jak nowotwór zareaguje. Realnie potrzeba miesiąca. Jeśli reakcja będzie dobra, to na jakiś czas można kontynuować takie leczenie, na zasadzie "kupowania czasu… Docelowo należy dążyć do leczenia Enzalutamidem”.
Starys podobnie.

Dnia 24 lipca podziękowałem Wam i napisałem "Wasze opinie są zgodne ze sobą i z opinią dr S. Nie mam wątpliwości co robić”.
Zgodnie z sugestią dr Skonecznej badałem teraz PSA co miesiąc, aby nie przeoczyć momentu gdy poziom PSA przekroczy 2,0 ng/ml.
PSA wprawdzie dalej rośnie, ale nie osiągnął poziomu 2,0 ng/ml wymaganego do kwalifikacji do leczenia Enzalutamidem [w ramach programu lekowego].

31.07.2020 - 0,951 ng/ml; Testosteron 0,13 ng/ml
01.09.2020 -1,238 ng/ml; Testosteron 0,14 ng/ml



25.08.2020
PET/CT 668Ga PSMA.
Wynik jest zły:
"Uwidoczniono ogniska patologicznego wychwytu radioznacznika w rzucie:
1. kości, na poziomie zmian osteosklerotycznych:
kości udowe, prawa kość łonowa, lewakość kulszowa, kości biodrowe, kość krzyżowa, kilka kręgów, tylny łuk żebra IV lewego, mostek, kość potyliczna po prawej stronie.
SUVmax do 18,6, zmiany znacznie bardziej ogniskowe i intensywne niż w badaniu poprzednim. PSMA-RADS 5….
Od badania poprzedniego stwierdza się progresję”

pet psma 68Ga.JPG

pet psma 2.jpg

Przez następne trzy miesiące, do czasu podania kolejnego implantu (tj. do 15.12.2020), mam brać Bicalutamid 50 mg, plus wlewy z Zomikosu co miesiąc (w sumie 3) oraz, rownież co miesiąc, badać PSA.
Być może w grudniu 2020 dostanę inny implant, możliwe, że Diphereline.
Rozważano także powrót do Docetaxelu, gdyż nie byłem uodporniony na niego.
W przypadku przekroczenia granicy PSA 2,0 ng/ml będę kwalifikowany do Enzalutamidu.

Czy mam coś robić, co? Proszę o rady.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich.
Wiesiek

[zosia bluszcz]

Wiesiu,

Primo, wklej jako załącznik skan/zdjęcie dokumentu z opisem PET PSMA. Opis wkleiłam do postu Wiesia wyżej.
Secundo, szkoda, że nie wykonałeś, choćby na własną rękę, sugerowanej przez dr S. scyntygrafii
Tertio, gdybyś zapoznał się z oficjalnymi kryteriami przyznawania Enzalutamidu, wiedziałbyś, że wynik PET PSMA - progresja przerzutów - kieruje Cię w stronę Enzalutamidu z ominięciem progu i progresji PSA.

Zgodnie z sugestią dr Skonecznej badałem teraz PSA co miesiąc, aby nie przeoczyć momentu gdy poziom PSA przekroczy 2,0 ng/ml.
PSA dalej rośnie, ale nie osiągnął poziomu 2,0 ng/ml wymaganego do leczenia Enzalutamidem.

Pragnę zauważyć, że opinia dr S. pochodzi z lipca 2020, kiedy nie wiadomo było czy jest progresja przerzutów szkieletowych, i że właśnie dlatego dr sugerowała wtedy wykonanie scyntygrafii i TK, badań koniecznych do kwalifikacji do programu leczenia Enzalutamidem.

Przez następne trzy miesiące, do czasu podania kolejnego implantu (tj. do 15.12.2020), mam brać Bicalutamid 50 mg, plus wlewy z Zomikosu co miesiąc (w sumie 3) oraz, rownież co miesiąc, badać PSA.
Być może w grudniu 2020 dostanę inny implant, możliwe, że Diphereline.
Rozważano także powrót do Docetaxelu, gdyż nie byłem uodporniony na niego.
W przypadku przekroczenia granicy PSA 2,0 ng/ml będę kwalifikowany do Enzalutamidu.
Czy mam coś robić, co? Proszę o rady.

Uważam, że robienie wygibasów terapeutycznych przez następne 3 miesiące jest absolutnie bez sensu, i że powinieneś upierać się przy Xtandi, ponieważ spełniasz podane niżej kryteria kwalifikacji (1-5b). Oczywiście zakładając, że nie masz żadnych przeciwskazań z listy kryteriów uniemożliwiające włączenie do programu. Czego Ci, rzecz jasna, życzę!





4. Leczenie opornego na kastrację raka gruczołu krokowego enzalutamidem

4.1. Kryteria kwalifikacji

1) wiek: 18 lat i powyżej;
2) rozpoznanie histologiczne raka gruczołu krokowego;
3) stadium oporności na kastrację (stężenie testosteronu w surowicy wynoszące poniżej 50 ng/dl, tj. wynoszące mniej niż 1,7 nmol/l);
4) stan sprawności 0-1 według ECOG;

5) z progresją choroby w trakcie lub po chemioterapii z udziałem docetakselu, określoną na podstawie:

a) trzech kolejnych wzrostów stężenia PSA, oznaczonego w co najmniej tygodniowych odstępach, z udowodnionymi dwoma wzrostami o 50% wobec wartości wyjściowej (nadir), przy nominalnej wartości stężenia PSA >2 ng/ml

lub

b) wystąpienia objawów progresji zmian (układ kostny, narządy wewnętrzne, tkanki miękkie) w badaniach obrazowych;

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.


4.2. Kryteria uniemożliwiające włączenie do programu

1) nadwrażliwość na enzalutamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą;
2) ciężka niewydolność nerek, ciężka niewydolność wątroby (klasa C wg skali Child – Pugh);
3) niekontrolowane choroby układu sercowo-naczyniowego;
4) wcześniejsze leczenie enzalutamidem lub octanem abirateronu;
5) napady padaczkowe w wywiadzie lub inne opisane w wywiadzie czynniki predysponujące do ich wystąpienia.


Zmiany w prog. lek. ABI i ENZ (lista leków ref. 01.09.2019)
viewtopic.php?f=38&t=3361

[SYLWIA1980]

Witajcie.

Zosiu, czy możesz mi wytłumaczyć jedną kwestię, dlaczego niektórzy już przy poziomie PSA 2 ng/ml chcą wdrażać Enzalutamid, podczas gdy inni pacjenci i lekarze czekają aż PSA będzie na poziomie, np. 20 - 50 mg/ml.
Co to da, że ktoś szybciej zacznie brać Enzalutamid?
Nie znam się na tym a chciałabym wiedzieć o co w tym chodzi.
Dziękuję


Wiesiu,
zycze Ci dużo siły i wygranej w walce z chorobą

[kemoturf]

dlaczego niektórzy już przy poziomie PSA 2 ng/ml chcą wdrażać Enzalutamid, podczas gdy inni pacjenci i lekarze czekają aż PSA będzie na poziomie, np. 20 - 50 mg/ml.
Co to da, że ktoś szybciej zacznie brać Enzalutamid?

Badania pokazują, że Xtandi przedłuża czas przeżycia oraz czas bez progresji PSA nawet przy stosowaniu leku jako terapii podstawowej, w połączeniu z analogiem LHRH. W Polsce nie ma możliwości refundacji w takim przypadku.

NFZ refunduje Xtandi jedynie w przypadku zaawansowaego raka prostaty, przerzutowego a jednocześnie hormonoopornego (mCRPC). Czyli gdy następuje progresja zmian nowotworowych i/lub wzrost PSA pomimo leczenia analogiem LHRH przy jednoczesnym kastracyjnym poziomie testosteronu.
Uważam, że niecelowym jest czekanie na znaczną progresję choroby, bo wtedy ognisk nowotworu jest więcej, są one większe, lepiej ukrwione i o wiele trudniej będzie skutecznie z nimi walczyć. Zmiany spowodowane przez nowotwór są odwracalne tylko do pewnego stopnia.

Dlaczego lekarze czekają?
Bo lek jest drogi, bo pewnie mają takie wytyczne, bo nie do końca wiedzą kiedy można lek zastosować, bo błędnie myślą, że im później go zastosują, tym dłużej będzie żył dany pacjent... A tak wcale być nie musi.

Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że Xtandi też nie jest lekiem idealnym i nie na każdy nowotwór działa w tym samym stopniu, i tak samo długo.