Tato l.70 PSA 12 ng/ml SCC T4 HT RT>DX RIP 2019

[lila]

Witam wszystkich.
Mój tato niedawno skończył 70 lat od kilku lat był pod opieką urologa, który wszelkie problemy i przerost prostaty leczył antybiotykami.
Od grudnia 2017 zaczeły sie problemy z oddawaniem moczu, doszło prawie do zastoju, założono cewnik, porobiono badania w szpitalu i wypisano, od tamtej pory kilkakrotnie bylismy na SOR, aż wreszcie zlecono biopsję, wynik powalił na kolana, rak drobnokomórkowy prostaty, tak rzadki, że ordynator dzwonił do patologów czy sie nie pomylili.
Po scyntygrafii przerzuty do żeber, kregosłupa, łopatki, miednicy i mostka..., nawet nie mam siły dołączac wyników, dopiero zdiagnozowany, a tak już zaawansowany przy PSA 12 ng/ml, bez objawów jak do tej pory, bez bólu, itp.
Przepraszam za takie chaotyczne pisanie.
Onkolog stwierdziła radioterapia paliatywna od poniedziałku 12 marca 2018.

[stanis]

Lila, witaj wśród nas,

W przeważającej większości, ok. 95% zdiagnozowanych przypadków raka prostaty, to gruczolakorak. B. rzadko występuje bardzo niebezpieczny neuroendokrynny rak prostaty lub drobnokomórkowy rak prostaty, obydwa wykazują tendencje do szybkiego rozprzestrzeniania się i powstawania wczesnych przerzutów.

Dołącz pr. wyniki badań, wówczas będziemy w stanie cokolwiek doradzić.

[lila]

Wszystkie badania ma moja mama, dopiero w poniedziałek się z nia zobaczę. Dużo czytałam nt temat raka drobnokomórkowego niestety leczenie jest troche w ciemno, bo nie ma żadnych schematów do tego typu raka i to jest przerażające.

[zosia bluszcz]

Dużo czytałam nt temat raka drobnokomórkowego niestety leczenie jest troche w ciemno, bo nie ma żadnych schematów do tego typu raka i to jest przerażające.

A ten artykul znasz?


The Treatment of Systemic Neuroendocrine Prostate Cancer
MAY 26, 2016


Dr. Rahul Aggarwal
In the following article, Rahul Aggarwal, MD, answers a question posed by an attendee during a 2015 Best of ASCO® Meeting. Dr. Aggarwal is an assistant clinical professor in the Division of Hematology/Oncology at the University of California, San Francisco.

Question: How do you treat patients with neuroendocrine prostate cancer presenting with systemic disease?

Answer: Neuroendocrine prostate cancer (NEPC) is a lethal disease subset with median overall survival of less than 1 year from time of detection.1 The choice of systemic therapy depends on the clinical context (de novo vs. treatment emergent) and pathologic findings (small cell vs. focal neuroendocrine differentiation). Patients presenting with de novo pure small cell carcinoma arising from the prostate gland, a rare entity observed in approximately 1% of all prostate cancer cases, should be treated with a platinum plus etoposide combination similar to the treatment for small cell lung cancer. In contrast, patients with metastatic high-grade carcinoma with evidence of focal neuroendocrine differentiation on prostate biopsy (e.g., positive chromogranin staining by immunohistochemistry) without small cell morphology should be treated with primary androgen deprivation therapy (ADT) plus the addition of six cycles of concurrent docetaxel for those with high-volume metastatic disease.2

More commonly than de novo disease, NEPC is a treatment-emergent phenomenon arising among patients with metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) following the application of ADT. Treatment-emergent NEPC (t-NEPC) may involve 30% to 40% of patients with mCRPC, including 10% to 15% with pure small cell histologic differentiation and a larger proportion (about 25%) with an intermediate phenotype between adenocarcinoma and small cell.1 Despite the relatively high prevalence of t-NEPC, detection is a challenge. Serum neuroendocrine markers, including chromogranin and neuron-specific enolase, have limited sensitivity. An aggregate of clinical factors (e.g., visceral metastases, elevated serum markers, lytic-predominant bone metastases, and disease burden out of proportion to serum prostate-specific antigen [PSA]), as used in a prior phase II study, are likely to enrich for detection of t-NEPC at the expense of lower specificity.3 Circulating tumor cell analysis has recently been shown to enable detection and characterization of t-NEPC but remains a research tool.4 Metastatic tumor biopsy remains the gold standard for t-NEPC detection, despite limitations such as tumor heterogeneity. Consideration of tumor biopsy is particularly important in cases in which pure small cell histology is suspected.

In cases in which mCRPC biopsies reveal pure small cell differentiation, cytotoxic chemotherapy is preferred over androgen pathway inhibitors, such as abiraterone or enzalutamide. In cases of biopsy-proven small cell carcinoma with concomitant persistent androgen receptor (AR) expression/activity (e.g., high serum PSA and AR/PSA immunohistochemical expression),5 carboplatin plus docetaxel is a reasonable option for patients who are deemed fit. In cases with minimal evidence of dependence on AR signaling (e.g., very low serum PSA, AR-null expression on biopsy, and primary resistance to ADT), platinum/etoposide doublet may be the preferred front-line chemotherapeutic option. For patients with metastatic castration-resistant tumor biopsies that reveal high-grade adenocarcinoma with focal neuroendocrine differentiation, or for those with intermediate phenotypic features without frank small cell morphology, standardly applied clinical factors per National Comprehensive Cancer Network and other treatment guidelines can be used to guide the choice of therapy.6 This may include both cytotoxic chemotherapy and/or androgen signaling inhibitors, among others. A taxane plus carboplatin doublet may be considered in this situation in patients who are deemed fit, but clinical trials are lacking to prove superiority of this approach over taxane monotherapy. Given the relatively poor outcomes and aggressive clinical course, as novel therapeutic targets are identified t-NEPC, participation in prospective clinical trials is strongly encouraged.

https://am.asco.org/daily-news/treatmen ... ate-cancer

[lila]

Dziekuję zosiu bluszcz za ten artykuł, chemioterapia u taty nie wchodzi w gre, tak powiedziała onkolog radiolog, ponieważ boi sie o nerki, w których sa zastoje moczowe i guz zbyt mocno naciska na cewkę moczową. Czas przezycia... nie chcę o tym mysleć. Czy tato dostanie cos wiecej okaże sie w poniedziałek.

[zosia bluszcz]

A moze mogliby Tacie zrobic przezcewkową resekcje prostaty?

[lila]

Pani doktor o tym wspomniała i na razie tyle, nie wiem czy zbyt rozrosniety gruczol nie jest przeciwskazaniem. Wtedy rurka by wychodziła z pleców.
W piatek dał mocz do badania.

[zosia bluszcz]

Wtedy rurka by wychodziła z pleców.

Czyli zalozyliby mu nefrostomię.

[hope77]

Bardzo współczuję W poniedziałek mój tata ma odebrać wyniki i już się boję...
Musi być jakieś wyjście...

Anna

[lila]

Trzymam kciuki za taty wyniki Aniu, daj znać. Pozdrawiam.

[kemoturf]

od kilku lat był pod opieką urologa, który wszelkie problemy i przerost prostaty leczył antybiotykami.

Ciekawe jaką diagnostykę wykonał w tym czasie pan lekarz, bo wyhodował tacie zaawansowanego raka. Rak drobnokomórkowy też jest wykrywalny metodami obrazowymi.

[lila]

Witaj, może nie uwierzysz, ale żadne. Gdy trafilismy po raz pierwszy na SOR (wczesniej mój tato był okazem zdrowia), zrobiono mu dużo badań i nawet chodził na konsultacje urologiczna i na tym sie skończyło. Gdy trafilismy po raz drugi na SOR, znowu badania i znowu konsultacja i w końcu skierowanie na biopsje prostaty. Potem czekanie na wynik - ten najgorszy. Teraz tato przed całym światem chce ukrywac swoja chorobę. Mamy o tym nikomu nie mówic a wystarczy na niego popatrzeć, ściągnęło go, blady... hm, nie da sie ukryć. Teraz przez cały tydzień radioterapia i dostał zastrzyk Diphereline (nastepny za 3 miesiące). Potem nastepny tydzień przerwa i tomografia, żeby zobaczyc czy guz chociąż troche zmniejszył ucisk na cewke moczowa, bo cały czas ma zastoje moczu w nerkach. Jeśli tak to chemioterapia.

[kemoturf]

Witaj, może nie uwierzysz, ale żadne. Gdy trafilismy po raz pierwszy na SOR, (wczesniej mój tato był okazem zdrowia) zrobiono mu dużo badań i nawet chodził na konsultacje urologiczna i na tym sie skończyło. Gdy trafilismy po raz drugi na SOR, znowu badania i znowu konsultacja i w końcu skierowanie na biopsje prostaty.

Na pan lekarza urologa powinno zostać napisane zażalenie do Izby Lekarskiej, a być może od razu wziąć adwokata i skierować sprawę do sądu. To on, jeśli się tatą zajmował od kilku lat jest odpowiedzialny obecną sytuację. Metod diagnostyki jest trochę. Jestem przekonany, że można było wykryć raka dużo wcześniej.

Podobnie z SOR. Przyjeżdża pacjent 70 lat z zastojem moczu i nie robi się TRUS (czyli USG przez odbyt) i rezonansu. Dla mnie to granda. Choć wiem jak to wygląda, bo też tak w pierwszy etapie byłem leczony i to w prywatnych gabinetach urologicznych.

Teraz przez cały tydzień radioterapia i dostał zastrzyk Diphereline (nastepny za 3 miesiące). Potem nastepny, tydzień przerwa i tomograf, żeby zobaczyc czy guz chociąż troche zmniejszył ucisk na cewke moczowa, bo cały czas ma zastoje moczu w nerkach. Jeśli tak, to chemioterapia.

Zaproponowany schemat leczenia ma sens. Przy obciążonych nerkach CHT jest mocno problematyczna. Zastoje moczu w nerkach doprowadzą w końcu do ich uszkodzenia, więc jeśli nie da się udrożnić przepływu to niezależnie od dalszej drogi leczenia jednak może być konieczne wyprowadzenie nefrostomii. Życzę, aby rozpoczęta hormonoterapia i naświetlanie cytoredukcyjne dało pożądane efekty.

[lila]

Witam dawno tu nie zaglądałam, z perspektywy czasu mój tato (i my) dalej walczymy z rakiem drobnokomorkowym po kilku cyklach radioterapii i 5 cyklach chemioterapii ostatni obraz TK pokazał że niektóre skupiska raka się pozmniejszały, niestety w tej chwili tato ma również raka wątroby, kości i meta do płuc oprócz tego rak w kościach rozwija się szybko.
Oprócz tego w szpitalu zarazil się bakteria New Delhi, która zwalila go z nóg. Jednak leczenie poskutkowało i doszedł do siebie.

Straszny ten opis jakbym pisała nie o nim. W tym wszystkim jednak on ogólnie czuje się dobrze ma apetyt, trzyma wagę, nauczyl sie rozmawiac o swojej chorobie, moze dlatego, ze na onkologii za każdym razem spotykał kogoś znajomego. Stal się mniej nerwowy.

W tym tygodniu znowu wioze go na chemioterapię, co będzie dalej nie wiem, czy znowu trzeba będzie dac mu krew, bo słaba hemoglobina. Ciesze sie ze ma jednak plany na przyszlosc i to calkiem spore. Przepraszam za bledy, nie lubie pisac z telefonu.
Pozdrawiam

[bela71]

Lila, dziękujemy za wieści. Dobrze, że tata znalazł metodę na życie z chorobą.

Trzymamy kciuki, żeby leczenie zadziałało.

[lila]

Dziękuję bela71 pozdrawiam

[lila]

Witam wszystkich,

chciałam napisać, że mój tato jest przykuty do łóżka, w pampersie, aż żal patrzeć, karmimy, przewijamy, opiekujemy się, jak tylko możemy, ale choroba robi swoje. Ma halucynacje, problemy z połykaniem, głównie śpi.

W lutym 2019 minął rok odkąd został zdiagnozowany rak drobnokomórkowy prostaty.
Tato jest pod opieką hospicjum domowego.

Życzę wszystkim, którzy walczą z ta okropną choroba wytrwałości i wiary,
pozdrawiam.

[RaKaR-szef forum]

Właśnie mój rak prostaty przekształcił się w drobnokomórkowca.

Co mogę napisać, po tym co wyżej napisałeś? Współczuję.

A co do mnie, kiepska konstatacja.

Trzymaj się

[lila]

Mimo wszystko każdy jest inny, każda diagnoza też, trzymam bardzo kciuki za Ciebie, sam wspierasz tu wiele osób, jeśli będę mogła być jakimkolwiek wsparciem, to jak najbardziej, gorąco ściskam i wytrwałości, i walcz!!!

[zosia bluszcz]

Lila, bardzo przykro czyta sie takie posty
Czy Tata ma równiez przerzuty do mózgu czy też halucynacje spowodowane są niewydolnymi nerkami i wątrobą?

Właśnie mój rak prostaty przekształcił się w drobnokomórkowca.

Mimo wszystko każdy jest inny, każda diagnoza też,

Rakar,
Zauwaz, ze Tata Lili mial raka drobnokomorkowego prostaty zdiagnozowanego de novo - niskie PSA, rozsiew do kosci, pluc i wątroby.
Ty natomiast masz prawdopodobnie t-NEPC czyli treatment-emergent NEPC w formie przejsciowej pomiędzy adenocarcinomą a SCC.

Ponizej fragment artykulu, ktory cytowalam już wczesniej w tym wątku:
More commonly than de novo disease, NEPC is a treatment-emergent phenomenon arising among patients with metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) following the application of ADT. Treatment-emergent NEPC (t-NEPC) may involve 30% to 40% of patients with mCRPC, including 10% to 15% with pure small cell histologic differentiation and a larger proportion (about 25%) with an intermediate phenotype between adenocarcinoma and small cell.


Lila, czy moglabys w celach eduakacyjnych zamiescic kopię wyniku biopsji oraz opisy badan obrazowych (oczywiscie po usunięciu danych personalnych Taty)? I napisac jak wygladalo leczenie pomiędzy sierpniem 2018, kiedy to Tata otrzymal 6 wlew Docetaxelu, a teraz?

Pozdrawiam serdecznie,
zosia

[lila]

Tato ma przerzuty do kości, wątroby, węzłów chłonnych, powłok brzusznych.
Do mózgu nie ma, natomiast ma nefrostomię lewej nerki, prawa nie pracuje od kilku miesięcy. Właśnie nerki są powodem jego halucynacji.
Przeszedł też posocznicę.



Zosiu, tak, nie ma problemu, umieszczę tu wyniki i opiszę leczenie, postaram się jak najszybciej,
pozdrawiam

[lila]

Mój tato po 15 miesiącach walki z rakiem zmarł.

[stanis]

Lila, przyjmij wyrazy współczucia.

10730944_728661547188564_8981920769899376677_n[1].jpg

[zosia bluszcz]

Bardzo mi przykro. RIP.

IMG_0665.JPG

[Mac]

Przyjmij wyrazy współczucia.
Maciek

[RaKaR-szef forum]

[Marzens]

Lila,
Przyjmij wyrazy współczucia.
Marzena

[bela71]

Niech spoczywa w pokoju.
Wyrazy współczucia dla ciebie i rodziny.

[hope77]

Wyrazy współczucia

[pikaball]

Przyjmij wyrazy współczucia.
pikaball

[Misza]

Moje kondolencje dla Ciebie i Twojej rodziny. Życzę Wam ukojenia.

[malami1328]

Współczuję.
Trzymaj się

[Czarnabe]

Przyjmij moje kondolencje.

[Alicja125]

Lila,
przyjmij, proszę, wyrazy współczucia.

[Sister]

Lila...współczuję...to bardzo smutna wiadomość

(dla mnie to pierwsza informacja o śmierci pacjenta z forum odkąd się zarejestrowałam i z przykroscią przeczytałam jak agresywnie Tatę ten cap zaatakował...)

[lila]

Wszystkim serdecznie dziękuję za kondolencje i słowa wsparcia. Chorującym życzę zdrowia i wiary ,że będzie dobrze.Teraz jest taka pustka....ciągle mi się wydaję ,że chwilowo jest w szpitalu, że niedługo wróci...Ech,ciężko na sercu.