jesteśmy z Dziadkiem po kontroli u onkologa. Na dziś dzień plan dalszego leczenia wygląda tak:
Dziadek chodzi sobie na kontrolę na Garncarską tak jak wyznaczają (czyli początkowo co 3 miesiące), hormony Diphereline kończy w lipcu - na 20 lipca mamy zapisany ostatni zastrzyk.
Ten leki (jest inny niż ApoFlutam i reszta) bierze się podobno tylko przez rok - liczy się czas przed i po leczeniu radioterapią.
Na razie PSA jest na poziomie 0.12 ng/ml co cieszy.
Podany w lipcu zastrzyk skończy działanie ok. października - listopada i od tej pory może PSA zacząć rosnąć.
Lekarz powiedział, że PSA może wtedy zacząć rosnąć i utrzymywać się z przedziale 4ng/ml - 10ng/ml !!!
Toż to dużo, ale podobno wtedy też mamy się nie stresować.
W pośpiechu nie zapytałam (trąba ze mnie!) czy wtedy wdraża się jakieś nowe hormony?
Lekarz mówił, że PSA może zostać na tym poziomie jak teraz i nie musi rosnąć, ale może.
Dziadek wyczerpał chyba dostępne metody leczenia bo była już radioterapia, brachyterapia no i hormony też skończy.
Wiem, że jest dobrze na razie i pewnie panikuję na zapas ale chyba wolę uprzedzać fakty...
Po badaniu per rectum dzisiaj i USG jamy brzusznej i prostaty (przez powłoki brzuszne) lekarz powiedział, że jest o niebo lepiej niż się spodziewał i chciałby żeby tak zostało.
Dziadek z siebie bardzo dumny, ja z niego też i chyba muszę już mu dać troszkę luzu bo od roku tylko nadzór i nadzór...
powrót do HT
Mam nadzieję, że już obejdzie się w rodzinie bez żadnych raków i innych problemów bo chyba padnę
Pamiętam, że jak odbieraliśmy wyniki biopsji (byłam razem z Dziadkiem) i lekarz nie powiedział kawa na ławę: "ma pan raka" tylko użył określenia: "znaleźliśmy komórki onkologiczne" itd. Wychodzimy na korytarz, czytam raz po raz, że Gleason 7 i rak stercza a Dziadek tak uradowany woła: no to nie mam raka, jest dobrze co nie? 
