Tata r.1950 PSA44ng/mlBxGl.4+5cT3Pn1 HT BT/EBRT

[udzia]

Witam wszystkich serdecznie.

Zanim zadecydowałam się założyć wątek przez dwa tygodnie prześledziłam wiele Waszych historii. Jestem pełna podziwu dla osób, które poświęcają swój czas i energie, żeby pomóc innym.


Zaczęło się 30.01.2019, kiedy to profilaktyczne badanie PSA wyniosło 16 ng/ml.
Z tym wynikiem Tata udał się prywatnie do urologa, który w badaniu per rectum nie stwierdził nieprawidłowości.
Przepisał antybiotyk Urotrim na 3 tyg. i Zoxon (pól tabl. na dobę) oraz kazał przyjść za 6 tyg. z nowym badaniem PSA.

Tata nie wytrzymał tyle czasu i zbadal PSA wczesniej
28.02.2019 - 36 ng/ml
09.03.2019 - 31 ng/ml

Badania PSA z poprzednich lat:
02.2015 - 1,8 ng/ml
02.2017 - 3,3 ng/ml

Tata ma termin biopsji na 22.03.2019.

Z tego co dowiedziałam się z forum dobrze przed biopsją zrobić MRI aparatem 3T.
Pytałam urologa, który kierował na biopsje czy jest możliwość zrobienia MRI to odparł, że na to przyjedzie czas.
Dodam, że biopsja ma być w szpitalu wojewódzkim w Siedlcach, który ma MRI 3T.

Próbowałam zapisać Tatę prywatnie w ECZ w Otwocku, ale najwcześniejszy termin to kwiecień.
Czy w Warszawie lub okolicach jeszcze gdzieś jest możliwość zrobienia rezonansu 3T. Jeśli by się to nie udało czy warto zrobić MRI 1,5T przed biopsją?

Pozdrawiam,
Ula

[bela71]

Witaj na forum, Ula,

NFZ rzeczywiście nie refunduje MRI przed biopsją, chociaż byłoby pomocne a) w znalezieniu raka, b) w ocenie zaawansowania potencjalnego nowotworu - obraz jeszcze bez krwiaków i blizn po igłach. Lekarz powiedział, co musiał.

Widziałam oferty badania 3T prostaty w przynajmniej dwóch komercyjnych firmach (tylko szybkie przeszukanie, może ktoś z Warszawy poradzi coś konkretnego). Pytanie, czy w tych firmach również dobrze opiszą wyniki - chociaż płytkę można pokazać innemu radiologowi.

Jeśli nie uda się zrobić badania 3T, badanie 1.5T może być całkiem dobre, jeśli zostanie wykonane przy użyciu cewki endorektalnej. Będzie niestety trwać dłużej.

Takie skaczące PSA może wskazywać na stan zapalny, który niestety nie wyklucza nowotworu. Czy tata miał robiony posiew moczu lub/i nasienia z antybiogramem? Niektóre patogeny (oprócz baktrii zapalenia powodują też np. grzyby i chlamydie) nie wychodzą w moczu, a dopiero w nasieniu. Jak już się robi takie badanie, warto od razu zlecić antybiogram, żeby nie próbowac leków na ślepo - trimetoprim (Urotrim) jak widać jest nieskuteczny. To ważne również dlatego, żeby nie było problemów przy biopsji.

Pozrwaiam serdecznie
Iza

[zosia bluszcz]

Witaj na forum.

1. Z pewnoscią niepokojące jest podwojenie sie PSA podczas kuracji antybiotykowej. Obecnosc zmian rakowych jest w zasadzie pewna, ale potwierdzic to moze jedynie biopsja.

2. Na stronie szpitala siedleckiego czytamy:
"W ramach działającej przy Oddziale Urologii i Onkologii Urologicznej poradni wykonywane są liczne procedury diagnostyczne: w przypadku podejrzenia raka stercza (biopsje stercza – w tym biopsja oparta na fuzji przezodbytniczego badania ultrasonograficznego TRUS i obrazowania wieloparametrycznym rezonansem magnetycznym mpMRI)", niestety, nie mamy zadnej wiedzy na temat jakosci wykonywanych na tym oddziale badan mpMRI, samej biopsji oraz oceny histopatologicznej pobranych bioptatow.

3. Ze względu na wysoki koszt samego badania oraz brak odpowiednio przeszkolonych i doswiadczonych specjalistow odczytujących obrazy mpMRI wykonanie tego badania, zwlaszcza przed pierwszą biopsją, nie nalezy w tej chwili do standardow diagnostycznych. Jezeli pieniądze nie stanowia problemu (ok. 4 tys zl.), to Tata moze sprobowac skontaktowac sie z osrodkami wykonującymi prawdziwe biopsje fuzyjne, z uzyciem systemow umozliwiajcych nalozenie wczesniej wkonananego obrazowania mpMRI na obraz USG uzyskiwany w czasie realnym. Nazwy osrodkow podrzucam na pw.

pzdr
zosia

[udzia]

Bardzo dziękuję Iza za wskazówki co do posiewu, bo nie był robiony (pewnie tylko z badaniem nasienia będzie problem, żeby Tatę namówić).

Tobie Zosiu dziękuję za info o ośrodkach. Faktycznie są wątpliwości co do jakości badań w siedleckim szpitalu, chociażby dlatego, że w ulotce informacyjnej dla pacjenta jak się przygotować do badania napisano, że pobiera się 8-10 wycinków, a doszkoliłam się na forum, że to za mało.

Spróbuje namówić Tatę na tę biopsję fuzyjną, ale problemem będzie bardziej mentalność niż pieniądze, bo niestety jeszcze uważa, że skoro lekarz nie stwierdził konieczności MRI to znaczy, że niepotrzebnie wymyślam.

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję

[kemoturf]

Spróbuje namówić Tatę na tę biopsję fuzyjną, ale problemem będzie bardziej mentalność niż pieniądze, bo niestety jeszcze uważa, że skoro lekarz nie stwierdził konieczności MRI to znaczy, że niepotrzebnie wymyślam.

Aby MRI było czytelne po biopsji, bez krwiaków zacierających obraz, to trzeba odczekać 6-8 tygodni (lepiej 8). W tym czasie można już mając MRI zrobione wcześniej ocenić, to co MRI ma pokazać, czyli zaawansowanie lokalne, węzły itd i po miesiącu od biopsji być już po operacji. PSA jest dość wysokie i rak jest mocno prawdopodobny. Myślę, że zaczął się rozwijać pomiędzy 2015 a 2017, bo nastąpił tam dość znaczny skok PSA, a teraz mamy już naprawdę sytuację alarmową.

Ponadto MRI jest w stanie pomóc lekarzowi dobrze przeprowadzić biopsję, aby trafienie w podejrzane obszary było. W USG pod którym wykonywana jest biopsja nie zawsze widać to co w MRI.

Bardzo dziękuję Iza za wskazówki co do posiewu, bo nie był robiony (pewnie tylko z badaniem nasienia będzie problem, żeby Tatę namówić).

Czasami z moczu nie wychodzi a spermie tak. Ale można zacząć od moczu. Ja jednak uważam, że PSA 30 ng/ml to już nie tylko stan zapalny, MRI powinno odpowiedzieć na wątpliwości. Myślę, że 1.5T też. Zdecydowanym krokiem naprzód w obrazowaniu jest mpMRI, które jest uzupełnione o dodatkowe sekwencje, przez to jest w stanie wykryć zmiany niedostępne dla standardowego badania.

Pytałam urologa, który kierował na biopsje czy jest możliwość zrobienia MRI to odparł, że na to przyjedzie czas.

Kiedy przyjdzie na to czas? Czasami nasi lekarze mają zaskakujące stwierdzenia. Przecież MRI właśnie służy wykryciu raka w sposób bezinwazyjny.

[MariK]

Czy w Warszawie lub okolicach jeszcze gdzieś jest możliwość zrobienia rezonansu 3T.

Spróbuj może zapytać w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach, też mają aparat 3T.
Pozdrawiam
MariK

[udzia]

Witam wszystkich serdecznie.
Od mojego ostatniego posta minęło kilka miesięcy, ale przez ten czas nieustannie śledziłam forum.

U Taty niestety jest "prawie" pewny rak. Piszę "prawie", bo potwierdzenia w biopsji jeszcze brak.


W pierwszej biopsji stwierdzono ASAP.

Bx#1.jpg

Z posiewu moczu bakterii brak.
Po tym urolog kolejny raz przepisał antybiotyk Urotrim i zalecił kolejną biopsję za pół roku.


PSA
22.05.2019 - 39 ng/ml
05.07.2019 - 44 ng/ml


10.07.2019
mpMRI
dwie zmiany ogniskowe PIRADS 5

MRI.jpg

29.07.2019
Bx#2 fuzyjna
wyników jeszcze brak, Tata mówił, że o wiele bardziej bolesna niż poprzednia, o czym uprzedził go lekarz wykonujący biopsję (szpital wojewódzki w Siedlcach).


02.08.2019
Scyntygrafia
bez zmian o charakterze przerzutowym.

scyntygrafia.jpg

Z wynikami rezonansu byłam z Tatą u urologa, który go leczy, stwierdził, że dalszy sposób leczenia zostanie ustalony po biopsji, ale na podstawie samego rezonansu w jego ocenie RP jest możliwa.

Następnie byliśmy na konsultacji u dr Salwy, który wyjaśnił, że guz jest zlokalizowany w takim miejscu, że igły w pierwszej biopsji prawdopodobnie go nie dosięgnęły.
Przypuszczam, że z tego też powodu urolog, na pierwszej wizycie w badaniu per rectum nic nie wyczuł. Widać po tym jak ważny był rezonans przed biopsją, którego niestety przed pierwszą biopsją w końcu nie zrobiliśmy.

Teraz już nie wiem czy dobrze zrozumiałam dr Salwe, że pęcherzyki nasienne są też zajęte, czego nie ma w opisie rezonansu.

Rozważamy ewentualną RP metodą da Vici z uwagi na mniejszą inwazyjność i skutki uboczne.
Tata nigdy nie był w szpitalu, rzadko u lekarza (ma syndrom białego fartucha), dlatego pewnie też psychicznie lepiej zniesie taką operacje.
Dodam, że w najbliższej rodzinie jak dotąd nikt nie chorował na raka, ojciec Taty zmarł w wieku 92 lat, mama żyje i ma 95 lat.

Czy na podstawie dotychczasowych wyników można już rozważać sposób leczenia?
Czy biorąc pod uwagę, że rak chyba wyszedł poza torebkę (nie jestem pewna czy "zatarty zarys torebki" o tym świadczy) lepiej sobie darować RP?
Jakie są szanse, że RP będzie doszczętna i nie będzie konieczności dalszego leczenia?

Pozdrawiam,
Ula

[kemoturf]

Po pierwsze ten opis biopsji to skandal. Nawet nie wiadomo ile pobrano bioptatów. Nie wiadomo jakiej były długości, czy diagnostyczne, czy jakieś skrawki. I do tego 2 zadania opisu mikro. Mistrzostwo świata niekompetencji histopatologicznej. ASAP to mogą być przedrakowe lub pojedyncze komórki zmiany rakowe. Tak na prawdę materiał powinien być opisany powtórnie przez niepatologicznego histopatologa. Szkoda, że pan/pani nie podpisała się pod dokumentem. W kontekście nowej biopsji opisywane tego materiału nie ma sensu.

U Taty niestety jest "prawie" pewny rak.

Uważam, że rak jest pewny, Świadczy o tym wysokie i wciąż rosnące PSA, przekraczające 40 ng/dl, zmiany PIRADS 5 i opis MRI. Teraz faktycznie należy dążyć do opisu biopsji i wdrożenia dalszego leczenia.

Następnie byliśmy na konsultacji u dr Salwy, który wyjaśnił, że guz jest zlokalizowany w takim miejscu, że igły w pierwszej biopsji prawdopodobnie go nie dosięgnęły.

Na temat biopsji już napisałem swoje zdanie. Niewiele wiadomo co było zrobione. Zmiany są już dość duże. Jak w nie nie trafiono, pozostawiam to bez komentarza. Na podstawie tego opisu nawet trudno jest odnieść się w jakikolwiek sposób do samego pobrania materiału.

Przypuszczam, że z tego też powodu urolog, na pierwszej wizycie w badaniu per rectum nic nie wyczuł. Widać po tym jak ważny był rezonans przed biopsją, którego niestety przed pierwszą biopsją w końcu nie zrobiliśmy.

Tak, mpMRI powinno być pierwszym badaniem. Tak też polecamy na forum. Nie zawsze spotyka się to z pozytywną opinią urologów, którzy są często bardzo powściągliwi w zakresie zlecania tego badania.

Teraz już nie wiem czy dobrze zrozumiałam dr Salwe, że pęcherzyki nasienne są też zajęte, czego nie ma w opisie rezonansu.

Pan dr Salwa ma kompetencje do przeglądania obrazów MRI i jak rozumiem przeglądał płytkę i niewykluczone, że dopatrzył się czegoś, co radiolog pominął.

Czy na podstawie dotychczasowych wyników można już rozważać sposób leczenia? Czy biorąc pod uwagę, że rak chyba wyszedł poza torebkę (nie jestem pewna czy "zatarty zarys torebki" o tym świadczy) lepiej sobie darować RP? Jakie są szanse, że RP będzie doszczętna i nie będzie konieczności dalszego leczenia?

Zaawansowanie lokalne nowotworu jest już znaczące 30mm, 17mm. To dużo w stosunku do rozmiarów nieznacznie powiększonej prostaty 39x43x41.
Zmiana przytorebkowa w podstawie PZpl oraz przejście nacieku ze strefy TZa ze strefy do strefy AS z zatarciem torebki mogą niestety zaowocować niedoszczętnością operacji.
Do tego słabym rokująco czynnikiem jest podejrzenie zajęcia węzłów.
Do tego dochodzi wysokie PSA. Nie znamy jeszcze Gleasona.

W mojej ocenie ryzyko niedoszczętności operacji jest spore.

[udzia]

Bardzo dziękuje Tomku.

Obawiam się, że opis kolejnej biopsji będzie podobnie kiepski, bo biopsja robiona w tym samym szpitalu
Patomorfolog się podpisał (zdjęcie nie objęło całości). Może nie będę już podawała nazwiska, opis zrobiony w Alab Plus na Stępińskiej w Wawie.

Na jakiej podstawie można podejrzewać zajęcie węzłów? Czy to wynika z opisu MRI?

Z innych wątków dowiedziałam się, że lepiej jest usunąć guz, nawet jeśli konieczna będzie późniejsza RT.
Wiem, że trzeba poczekać na Gleasona, ale już wstępnie przymierzam się do podjęcia decyzji czy w przypadku Taty taka kolejność będzie najlepszym rozwiązanie, czy lepiej od razu szukać radioterapeuty.

[kemoturf]

Na jakiej podstawie można podejrzewać zajęcie węzłów? Czy to wynika z opisu MRI?

Pisałaś o podejrzeniu nacieku pęcherzyków. Węzłów? Nie wynika to z MRI. Przez domniemanie można podejrzewać, szczególnie jak wyjdzie wysoki Gleason.
Tak to się dzieje przy agresywnym i zaawansowanym nowotworze, że przechodzi przez naczynia do krwi lub układu limfatycznego a skutkiem tego są zmiany w węzłach, które dopiero gdy osiągną pewien rozmiar będą widziane w badaniu. Niekoniecznie te najbliższe prostacie.

Z innych wątków dowiedziałam się, że lepiej jest usunąć guz, nawet jeśli konieczna będzie późniejsza RT. Wiem, że trzeba poczekać na Gleasona, ale już wstępnie przymierzam się do podjęcia decyzji czy w przypadku Taty taka kolejność będzie najlepszym rozwiązanie, czy lepiej od razu szukać radioterapeuty.

Jedna i druga metoda daje podobne parametry onkologiczne. Z reguły zakłada się, że jeśli nie ma stwierdzonych przerzutów do kości i węzłów to operujemy. Ostatnie zalecenia EUA zalecają operację nawet przy pojedynczych przerzutach. Należy się jednak liczyć z koniecznością dalszego leczenia. Wiele zależy też od agresywności nowotworu.

Obawiam się, że opis kolejnej biopsji będzie podobnie kiepski, bo biopsja robiona w tym samym szpitalu. Patomorfolog się podpisał (zdjęcie nie objęło całości). Może nie będę już podawała nazwiska, opis zrobiony w Alab Plus na Stępińskiej w Wawie.

Poczekajmy. Może trafi na innego lekarza, a razie czego można zlecić odpłatnie dodatkową ocenę. Z drugiej strony jak stwierdzą raka, to nie ma co czekać i szukać dziury w całym, bo i tak to niewiele zmieni.

[udzia]

Tata w środę odbiera wyniki biopsji. Podpowiedzcie proszę jakie jeszcze badania obrazowe powinien zlecić lekarz. Chcę się przygotować na wypadek jakby lekarz sam ich nie zaproponował. Mamy zrobioną scyntygrafie i MRI prostaty, RTG klatki tata robił w październiku 2018 r.

Dziękuję
Ula

[stanis]

Ula,

W zasadzie macie już skompletowany zestaw niezbędnych badań obrazowych. Teraz z wynikiem biopsji należy przygotować się do dalszych zdecydowanych działań.

[udzia]

Dziękuję Stanis, myślałam jeszcze, że może TK lub MRI jamy brzusznej będzie potrzebne. Ale jeśli nie, to super, bo już przynajmniej nie trzeba będzie dopraszać się o skierowania.

Mam jeszcze uprzejmą prośbę do forumowiczów, którzy mieli operacje RARP. Czy dotknęły Was jakieś długotrwałe skutki uboczne, chodzi mi w szczególności o nietrzymanie moczu?
Tata jest prawie zdecydowany na tą metodę, na co wpływ miały m.in. pozytywne oceny RARP na tym forum. Przekonuje go przede wszystkim szybki powrót do sprawności fizycznej (jest aktywny zawodowo), krótsze zacewnikowanie i właśnie to trzymanie moczu (zachowanie sprawności seksualnej nie ma większego znaczenia - przynajmniej tak mi mówi ). Ale jak napisał Szandor w wątku CórkaEM, nie zawsze jest tak różowo, może pozostać przeciekanie.
Oczywiście zdaje sobie sprawę, że nikt nie da 100% gwarancji. Ale głównie czytałam same pochlebne opinie na temat RARP, więc jeśli jednak są jakieś minusy (oprócz finansowych) chętnie poznam.

Bardzo dziękuję i pozdrawiam

[adarek]

Czy dotknęły Was jakieś długotrwałe skutki uboczne, chodzi mi w szczególności o nietrzymanie moczu?

Witam.
Miałem wykonana PR metodą klasyczna przez powłoki brzuszne 14 maja 2019r , czyli dzisiaj mija dokładnie 14 tygodni od operacji. Coś na ten temat mogę powiedzieć. I to na świeżo.
Operacja wykonana we wtorek, środa i czwartek leżenie z podpiętymi środkami przeciwbólowymi, drenami i kroplówkami. Piątek pierwsze kroki (do ubikacji). Sobota i niedziela coraz dłuższe spacery po korytarzach szpitala. Oswajanie się z cewnikiem. Jedzenie : - środa jakiś kleik, czwartek tylko zupa , od piątku coraz więcej jedzenia, aż do normalnej diety. Pierwszy stolec oddany w niedzielę wieczorem (bardziej ze strachem jak to będzie niż z bólem) . Z ciekawszych doznań pamiętam nabrzmiałe jądra które wraz z odrastającymi włoskami po depilacji okropnie kłuły podczas spacerów. :-). Szwy wyjęte po dwóch tygodniach. Beż bólu. Cewnik usunięty bez komplikacji po trzech tygodniach. Radze zabrać pampersy. Przez kilka pierwszych dni okres od "czuję parcie" do "oddaję mocz" trwał mniej niż czas dojścia do ubikacji. Zwłaszcza przeciekało podczas samego momentu siadania na ubikację ( kilka kropel ale jednak), wstawania z krzesła ( zdarzało się) innych ruchów z użyciem mięśni brzucha. Ale było to raczej kropelkowanie, nie duży wyciek. Zdarzył mi się też przez ten czas ( na szczęście tylko dwa razy) zalać łóżko. Raz bo wydawało mi się że już mogę spać bez pampersa i spałem tylko z wkładką, drugi raz bo wydawało mi się że mogę spać bez wkładki :-). Proponuję kupić pod standardowe prześcieradło takie specjalne prześcieradło nieprzepuszczające płynów, by nie zalać materaca. Te problemy i przygody z nietrzymaniem moczu występowały do miesiąca po operacji. Stopniowo wycofywałem się z pampers cały dzień na pampers noc, a wkładka urologiczna dzień, potem wkładka cały dzień, potem w dzień nic, w nocy wkładka. itp. Jeśli chodzi mobilność to ze szpitala wypisano mnie w poniedziałek następnego tygodnia. Wyszedłem na własnych nogach. W domu pierwszy tydzień leżenie w łóżku, sporadyczne powolne spacery po domu czy podwórku. Kąpiele na stojąco. W następny poniedziałek czyli 2 tygodnie po operacji już zacząłem jeździć samochodem na krótkie dystanse z położonym fotelem. Trzeba się było nauczyć poruszać z cewnikiem, ja miałem spodnie z gumka na dole nogawki i tam trzymałem cewnik. Zona kupiła mi taką podpórkę trójkątną pod plecy do łóżka i zamontowała kawał liny przy nogach łóżka. Jak się chciałem podnieść to ciągnąłem za line. Bardzo pomocna była to lina przez kilka tygodni póki rana była świeża. Inna sprawa to opróżnianie cewnika. Koło łóżka miałem mały plastikowy kanisterek. By nie wstawać w nocy i nie budzić żony, albo potknąć się z cewnikiem w ręce po prostu opróżniałem cewnik do kanisterka, a rano wylewałem zawartość do ubikacji. robiłem to bez zapalania światła i bez budzenia kogokolwiek. Worek cewnika ma 2 litry pojemności nie wiem jak u innych, ale u mnie często by nie wystarczył na całą noc.

To tyle jak było, a teraz jak jest : po tych ponad 3 miesiącach nad wydalaniem moczu mam 95% kontrolę. Tego się po prostu trzeba nauczyć. Zawory po operacji działają inaczej, ale u mnie działają. Nadal zdarza mi się zgubić kilka kropel, ale to kilka kropel nie pół litra. I jest to coraz rzadsze. W nocy podobnie, nie mam potrzeby używania ani wkładek, ani tym bardziej pampersów.
Fizycznie wróciłem chyba do formy sprzed operacji, już 2 miesiące po operacji po raz pierwszy zrobiłem 20 km na nogach chodząc po szczytach gór. Staram się nie dźwigać nadal ciężkich rzeczy by nie dostać przepukliny.

Jest to mój subiektywny opis odczuć po operacji. Każdy ma swoje indywidualne doświadczenia w tym temacie. Może trochę infantylny, ale ja niestety na forum trafiłem dużo za późno, po otrzymaniu wyniku histopatologi i do tego wszystkiego musiałem dochodzić sam stąd ta przydługa instrukcja obsługi chorego z mojego punku widzenia.
Pozdrawiam i powodzenia w leczeniu.
Darek




_____________________________
Bardzo wyczepujący opis powrotu do sprawnosci w materii trzymania moczu po RP, ale dotyczy on pacjenta po RP klasycznej, natomiast pytanie bylo wyraznie skierowane do pacjentow po operacji robotycznej

Mam jeszcze uprzejmą prośbę do forumowiczów, którzy mieli operacje RARP.

-zb

[udzia]

Mój Tata odebrał wynik drugiej biopsji. Liczyłam, że będzie bardziej optymistyczny.

1. strefa pośrednia strona lewa – adenocarcinoma acinare prostatae G3 Gleason 9 [4+5].
Utkanie nowotworowe zajmuje powierzchnie od 55% (7mm) do 100% (11mm) przekroju 2 z 3 rdzeni tkankowych.
Obecna inwazja nowotworowa włókien nerwowych.
Naciek nowotworowy obejmuje 2 z 2 marginesów tkankowych.
2. strefa obwodowa strona lewa – adenocarcinoma acinare prostatae G3 Gleason 9 [4+5].
Utkanie nowotworowe zajmuje powierzchnie od 45% (5mm) do 85% (10mm) przekroju 2 z 3 rdzeni tkankowych.
Inwazji nowotworowej włókien nerwowych nie stwierdzono.
Naciek nowotworowy obejmuje 1 z 2 marginesów tkankowych.
3. strefa pośrednia strona prawa – cechy rozrostu o charakterze łagodnym.

Bx#2 Gl 4+5_.jpg

Ta informacja zamroziła mnie na dobre pół dnia, nie byłam w stanie z nikim rozmawiać. Nie wiem jak wyrazić to, jak bardzo się teraz boję. Mam ścisły umysł, nie umiem pisać o emocjach, bardziej o faktach i danych. Ja, która zawsze ma opracowaną strategie, teraz mam totalny mętlik. Muszę na nowo przemyśleć co dalej, bo zupełnie nie wiem.
Nastawiliśmy się z Tatą na RP (lub RARP), ale teraz nie wiem czy ma sens, czy warto iść w operacje.
Czy od razu szukać radioterapeuty, kogoś polecacie w Warszawie i okolicach?

Pomóżcie proszę, doradźcie, bo wiem, że na Was wszystkich którzy tworzycie to Forum mogę liczyć.
Dziękuję

[polpower-012017]

Wydaje mi się, że niestety czy operacja, czy RP niestety trzeba samodzielnie dokonać wyboru. Ja wybrałem operacje a teraz czeka mnie radioterapia. Badania pooperacyjne mogą, ale nie muszą być gorsze. Niestety trzeba wszystko wziąć na klatę i walczyć.

[leonardo556]

Nastawiliśmy się z Tatą na RP (lub RARP), ale teraz nie wiem czy ma sens, czy warto iść w operacje.
Czy od razu szukać radioterapeuty, kogoś polecacie w Warszawie i okolicach?

Z radioterapeutą, dr Pęczkowskim z CO, można się umówić także w Fundacji Armii Krajowej w czwartki (dzisiaj) po 15 tej. Warto posłuchać co powie.

Jeżeli RP, to tylko da Vinci z myślą o zmniejszeniu masy nowotworu (+ rozszerzona limfadenektomia) i braku znaczących skutków ubocznych.

Leonardo

[udzia]

Dziękuję za odpowiedź.
Oczywiście wiem, że ostateczna decyzja zawsze należy do pacjenta. Ale czym więcej informacji posiada tym lepszym może być wybór, dlatego też tak cenne są wszelkie rady od Was.

Niestety do dr Pęczkowskiego nie zdążyliśmy (Tata nie mieszka w Warszawie), spróbujemy w przyszłym tygodniu, na razie nie było wiadomo czy dr będzie za tydzień.

W poniedziałek Tata ma TK jamy brzusznej, później ma się odbyć konsylium. Umówiliśmy się jeszcze raz do dr Salwy.
Zastanawiam się czy Tata nie powinien już dostać hormonów?

Nie wiem co może oznaczać inwazja włókien nerwowych, domyślam się, że nic dobrego, czy to znaczy, że węzły są już zajęte.

Pozdrawiam serdecznie,
Ula

[polpower-012017]

Udzia.

Mnie w wynikach przed operacją nie wyszło, że węzły są zajęte a jednak były. I trzeba się na to przygotować.
Podczas wizyty u dr. Salwy od razu podano mi Binabic, ktory biorę do dziś.
Ja jestem zdania, że "g...no" trzeba usunąć a później ewentualnie sprzątać po nim.
Wydaje mi się, że większość na tym forum jest tego samego zdania.
Podejrzewam, że jeśli ma tylko moce przerobowe, to u dr. S będziesz umówiona na dziś albo na poniedziałek.
Po rozmowie z doktorem rozjaśni się wiele wątpliwości.

[zosia bluszcz]

Nie wiem co może oznaczać inwazja włókien nerwowych, domyślam się, że nic dobrego, czy to znaczy, że węzły są już zajęte.

Nie inwazja włókien nerwowych, tylko inwazja przestrzeni okolonerwowych (ang. perineural invasion - PNI, w rap pat. skrót Pn1).

Inwazja przestrzeni okolonerwowych oznacza większe ryzyko wydostania sie raka poza torebkę stercza (Extraprostatic Extension) - EPE (+), co w przypadku Taty się stało.
Rzeczywiscie, literatura mowi rowniez o mozliwym związku PNI z wystąpieniem przerzutow do węzlow chlonnych i postoperacyjnej progresji choroby jezeli PNI zostala stwierdzona w biopsji.
Miejmy nadzieję, że w przypadku Taty rak nie zdolal sie jeszcze rozprzestrzenić poza najblizszą okolicę prostaty.

Donieś koniecznie co wynikło ze szpitalnego konsylium oraz z konsultacji z dr S.






The Pathology of Prostate Cancer
Liang Cheng, ... Rodolfo Montironi, in Early Diagnosis and Treatment of Cancer Series: Prostate Cancer, 2010

Prostate Biopsy
Perineural invasion is one of the major mechanisms by which prostate cancer spreads out of the gland. (…)
Although perineural invasion in needle biopsy specimens is not an independent predictor of prognosis when the Gleason score, serum PSA, and extent of cancer are considered, most studies indicate that its presence correlates with extraprostatic extension (38–93%).230–232
Recent data suggest that this finding may independently predict lymph node metastasis and postsurgical progression.231,233
The presence or absence of perineural invasion on needle biopsy may also be important in planning nerve-sparing surgery.234
Some of the data from the radiation oncology literature suggest that perineural invasion is an independent risk factor for predicting adverse outcome after external-beam radiation therapy.
Therefore, in patients with high Gleason score and perineural invasion, adjuvant hormonal therapy or dose escalation has been advocated.231,235
https://www.sciencedirect.com/topics/me ... l-invasion

[udzia]

Dziękuje Wam za wszelkie rady i wyjaśnienia.


Tata odebrał wynik TK jamy brzusznej:

TK (1).jpg

PSA z 26.08.2019 – 44,3 ng/ml, prawie dwa miesiące temu było 44 ng/ml, czyżby przestało rosnąć?
Może to za sprawą diety, którą Tata zaczął stosować, tj. mocne ograniczenie mięsa, zero słodyczy (a jest łasuchem), dużo warzyw i owoców.

Odbyło się konsylium szpitale, które jako najlepszą formę leczenia wskazało radioterapie.
Samo konsylium, trochę żenada, wyobrażałam sobie, że będę mogła zadać pytania onkologowi, radioterapeucie, a decyzje ogłosił nam sam urolog na stojąco (czytaj: nie ma za dużo czasu więc się nie rozsiadajcie).
Uzasadnieniem był wysoki Gleason i PSA; na moje pytania odnośnie operacji odpowiedzial, że technicznie jest możliwa, ale na 100% będzie niedoszczętna i konieczna będzie późniejsza RT.
Nastraszył trochę Tatę, że w przypadku operacji i RT jest prawie pewne, że [Tata] nie będzie trzymał moczu.
Odniosłam wrażenie, że brak jest indywidualnego podejścia do pacjenta i każdego z takim Gl i PSA kierują na RT, ale to oczywiście moje subiektywne odczucie.

Byliśmy też u dr R.S. w W-wie, ktory generalnie również był za RT, bo ma mniejsze skutki uboczne.
Jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że operacja nie doprowadzi do wyleczenia, więc po co obciążać pacjenta. Rak jest wysokiego ryzyka a to, że nie widać przerzutów nie znaczy, że ich nie ma, czego w zasadzie byliśmy już świadomi. Jeśli mimo to zdecydowalibyśmy się na RP, to lepiej laparoskopowo.
Pochwalił mnie za dobre przygotowanie do tematu, ale to WASZA zasługa. Dziękuje

Kolejna konsultacja u dr T.Ch., który operuje w Wieliszewie.
Dr oszacował, że przy takich parametrach choroby jest ok. 40% szans, że operacja będzie doszczętna (moim zdaniem to duże szanse).
Podstawowym czynnikiem ryzyka jest wysoki Gl, opisał, że taki rak potrafi mieć „zwiewny” naciek i w takim przypadku badania obrazowe są ułomne.
Generalnie w tym przypadku wybór należy do Taty – jeśli akceptuje ryzyko nietrzymania moczu, to postępowaniem z wyboru powinno być leczenie operacyjne z ew. następczym leczeniem RT na lożę, w przeciwnym wypadku, RT + HT przez 2 lata.
Stanowczo odradził laparoskopie, natomiast jeśli Tata by się zdecydował na operacje w Wieliszewie, to w grę wchodzi październik 2019.
Moje wrażenia po wizycie bardzo pozytywne wrażenia, bardzo konkretny lekarz.

Po tym wszystkim Tata jest za RT, bo większość lekarzy to proponuje.
Ja natomiast mam większy mętlik niż na początku. Czuje, że jakąś szanse nieodwracalnie stracimy rezygnując z operacji.

Dodam, że oprócz nadciśnienia regulowanego lekami oraz podwyższoną glukozą - 120 na czczo (ale to było przed dietą), Tata nie ma żadnych chorób [towarzyszących], więc operacja chyba nie jest obarczona dużym ryzykiem komplikacji.

Wiem, że wielu z Was miało podobne dylematy. Ostatnio trafiłam na wątek Piowoja, gdzie też była dyskusja w tym temacie.
Może jeszcze coś doradzicie? Czy raka wysokiego ryzyka nie powinno się jednak leczyć agresywnie? Dlaczego lekarze raczej się nie skłaniają do takiego leczenia?

W poniedziałek jeszcze konsultacja z dr P.S. w sprawie da Vinci (wcześniej się nie dało, bo miał urlop) a we wtorek z radioterapeutą z Wieliszewa.

Pozdrawiam serdecznie,
Ula

[kemoturf]

Ula,
zawsze początek leczenie jest obarczony największymi emocjami. To co mówią lekarze o bardzo dużym ryzyku niedoszczętności operacji, to prawda. Histopatologia sugeruje wyjście raka poza torebkę. W TK też sporo guzków, powiększone węzły śródpiersia, to mogą być przerzuty.
Prawda jest też taka, że ostanie zalecenia EAU wskazują operację jako podstawowe leczenie, nawet przy stwierdzonych pojedynczych przerzutach.

Można też spróbować zacząć terapię od RT. Dobre efekty przy raku wysokiego ryzyka daje połączenie brachyterapii i naświetlania z pół zewnętrznych z minimum 2.5 letnią HT. Po RT operacja ratunkowa jest niechętnie wykonywana, a możliwości powtórnego naświetlania ograniczone, dlatego RP jako pierwszy etap leczenia jest chyba najlepszym wyborem.

Przejrzyjcie moją historię. Byłem operowany przy PSA > 50 ng/ml, z czystymi wszystkimi badaniami obrazowymi. Trzymanie moczu 100%, poza bieganiem, ale ostatnio już też biegam bez wkładek. Tu odpowiedzialność spoczywa w rękach dobrego operatora. Czy operacja skończy się wyleczeniem? Jest spore ryzyko, że nie. Wg mojej wiedzy szanse na powodzenie są na poziomie kilkunastu procent. Najważniejsze jednak, że pozbywamy się głównej masy guza siejącego po organizmie. U mnie zabrakło rozszerzonej limfadenektomii, którą w przypadku taty powinna zostać wykonana. Dobry adres to dr. Siekiera w Bydgoszczy. Robi trudne operacje. Inną opcją jest, niestety dość kosztowna, operacja przy pomocy robota u dr Salwy - ja dzisiaj wybrałbym tę drogę.

U mnie leczenie nie zakończyło się na RP, RT i 3.5 letniej HT. Właśnie przystępuję do kolejnego etapu. Trzeba się nauczyć z tym żyć. Obawiam się, że rak z GS 4+5 jest niewyleczalny.

[aqq]

Operatorzy, jakiejkolwiek specjalności, zawsze techniczną możliwość wykonania operacji będą traktowali jako wyznacznik sensowności.
Jako radioterapeuta, który zajmuje się radioterapią wszystkich rodzajów nowotworów, w których to ma sens, widzę to jako problem.

Wytyczne EAU to świetnie opracowane wskazówki, ale przez urologów a nie onkologów.
Największym nonsensem z wytycznych EAU jest zdanie, gdzie w grupie wysokiego ryzyka operacja powinna być częścią leczenia skojarzonego.
Założenie z góry operacji nieradykalnej czy wymagającej później uzupełniającej radioterapii (np. w przypadku naciekania pęcherzyków nasiennych) NIE JEST STANDARDEM POSTĘPOWANIA W RAKU PROSTATY. Pamiętajcie, że rak prostaty to choroba przede wszystkim nowotworowa, a w drugiej kolejności urologiczna.
Zobaczcie choćby na różnice z wytycznymi NCCN, które są tworzone przez urologów, onkologów, radioterapeutów zrzeszonych w sieci amerykańskich szpitali onkologicznych.

Konsultujesz się u urologa w ośrodku onkologicznym - masz większą szansę na leczenie zgodne z wytycznymi onkologicznymi, co daje szansę na dłuższe życie z lepszą jakością. [Tam] urolodzy są częścią szerszego zespołu.
Konsultujesz się w poradni urologicznej poza takim ośrodkiem, to zwykle dostaniesz propozycję operacji.
Dobrze, że lekarz wierzy w metodę, którą stosuje, bo najgorszy jest nihilista terapeutyczny.
Niemniej dla radioterapeuty to zmora, bo czy to będzie pacjent z rakiem płuca, czy szyjki macicy, czy prostaty, czy krtani zoperowany nieradykalnie, to szansa na kontrolę choroby spada.


No i najważniejsze, co w sumie zresztą usłyszeliście.
Standardowym postępowaniem według wytycznych towarzystw onkologicznych jest hormonoterapia i radioterapia, optymalnie z podaniem części dawki przy użyciu brachyterapii.





_____________________________
Ponieważ sprowokowana powyzszym wpisem aqq dyskusja na temat RP vs RT zaczęla zamulać watek Udzi postanowilam przenieść ją do nowo utworzonego wątku pt.
RP vs RT - Dyskusja
tutaj:
viewtopic.php?f=38&t=3365&p=107978#p107978
-zb

[leonardo556]

konsultacja u dr T.Ch., który operuje w Wieliszewie.
Dr oszacował, że przy takich parametrach choroby jest ok. 40% szans, że operacja będzie doszczętna (...) postępowaniem z wyboru powinno być leczenie operacyjne z ew. następczym leczeniem RT na lożę, w przeciwnym wypadku, RT + HT przez 2 lata.
Stanowczo odradził laparoskopie, natomiast jeśli Tata by się zdecydował na operacje w Wieliszewie, to w grę wchodzi październik 2019.

Doktor Chwaliński to bardzo dobry specjalista. Zdiagnozował i wyleczył mojego Tatę, kiedy ten miał 76 lat - zastosowano RT i HT.
W Wieliszewie doktor poleca radioterapeutę Wojciecha Rolskiego.

Biorąc pod uwagę parametry choroby i wiek twojego Taty, RT i HT to chyba dobre rozwiązanie. Szanse na doszczętność ewentualnej operacji (także da Vinci) są minimalne.

Zastanawiam się dlaczego jeszcze nie wykonaliście badania PET PSMA (komercyjnie w Bydgoszczy).

Leonardo

[udzia]

Dziękuję Wam za komentarze i pomoc.

Tomku, Twój wątek przeczytałam od deski do deski co najmniej kilka razy, żeby znaleźć wskazówki do wyboru drogi leczenia Taty, bo parametry Twojej choroby są podobne z tym, że Ty jesteś sporo młodszy od Taty.

Doktorze, potrzebowałam właśnie takiego wytłumaczenia, bo dotąd głównie jako uzasadnienie RT słyszałam tylko wysoki Gl i PSA. A teraz zaczynam bardziej dostrzegać sens w tym co proponują lekarze. Zastanawia mnie tylko co znaczy, że po nieradykalnej operacji szanse na kontrolę nad chorobą spadają.

Leonardo, dopytywałam lekarzy czy nie warto robić PET PSMA, ale jeden stwierdził, że niewiele by to teraz zmieniło, a drugi że lepiej jak najszybciej rozpocząć leczenie a nie tracić czas na kolejne badania. U dr Rolskiego mamy właśnie we wtorek konsultację, dopytam go co on na to.

Pozdrawiam,
Ula

[udzia]

Tata rozpoczął HT Binabic 50, za dwa tyg. ma mieć podany Reseligo. Czy dwa tyg. to nie za krótko, czytałam gdzieś o miesiącu?

Poza tym kolejne konsultacje za nami.
U dr Salwy potwierdziło się to, czego nie byłam pewna po pierwszej wizycie, tj. jest zajęty pęcherzyk nasienny (w opisie MRI tego nie ma) czyli wychodzi nam T3b. Dr Salwa uważa, że mimo to operacja z rozszerzoną limfadenektomią powinna być pierwszym wyborem, opierając się na wytycznych europejskich. Mogłaby się ona odbyć na początku października, rozpoczęta HT nie przeszkadza. Później, w zależności od hist-patu i PSA pooperacyjnego, ew. RT.

Następnie radioterapeuta który, jak można się było spodziewać, odradza operacje dość stanowczo, bo przy takim stopniu zaawansowaniu i Gl mogłoby to spowodować rozsianie raka, bo np. spadłaby odporność. Poza tym operacja niesie ze sobą ryzyko wielu komplikacji, np. pacjent dostanie zawału i może się okazać, że nie zostanie później zakwalifikowany do RT. Po takim argumencie to Tatę już ciężko będzie przekonać do operacji.
Wstępnie radioterapeuta bierze pod uwagę tylko teleradioterapie, ale ostateczny plan dopiero za 3-4 miesiące i będzie zależał od tego co wyjdzie po HT.

Pozdrawiam,
Ula

[kemoturf]

Tata rozpoczął HT Binabic 50, za dwa tyg. ma mieć podany Reseligo. Czy dwa tyg. to nie za krótko, czytałam gdzieś o miesiącu?

2 tygodnie to standard. Chodzi o złagodzenie efektów "rozbłysku testosteronu" przy rozpoczęciu HT. Niektóre źródła podają, że przy współczesnych lakach efekt rozbłysku jest nieistotny lub nie występuje w ogóle.

Mogłaby się ona odbyć na początku października 2019, rozpoczęta HT nie przeszkadza. Później, w zależności od hist-patu i PSA pooperacyjnego, ew. RT.

Myślę, że to dobra opcja. Nie ma oczywistych wskazówek, że rak jest poza prostatą, ale takie ryzyko, ze względu na wysoki Gleason i PSA jest. Konieczna w tym wypadku jest rozszerzona limfadenektomia, ale dr Salwa tego nie przeoczy .

Poza tym operacja niesie ze sobą ryzyko wielu komplikacji, np. pacjent dostanie zawału i może się okazać, że nie zostanie później zakwalifikowany do RT. Po takim argumencie to Tatę już ciężko będzie przekonać do operacji.

Jakoś nie słyszałem, aby ktoś miał takie powikłania, więc straszenie zawałem jest nie fair. Oczywiście jak w czasie każde krwawej operacji wzrasta ryzyko ataku serca, zatoru, ale te kwestie kontroluje się lekami przeciwzakrzepowymi. Nawet pacjenci po poważnych przejściach kardiologicznych nie są bezwzględnie dyskwalifikowani. Temat wymaga przedyskutowania z kardiologiem i anastazjologiem. Przebyty zawał też nie dyskwalifikuje z RT, więc nie wiem skąd te informacje.

Niemniej RT to to też niezła opcja leczenia. Zgodnie z EUA, mamy praktycznie jedną opcję RT.
In patients with high-risk localised disease, use EBRT with 76-78 Gy in combination with long-term ADT (two to three years).

[aqq]

I tu kolejny kamyczek do standardów urologicznych. Podawanie wyższych dawek frakcyjnych już dawno udowodniono w RCTs, że jest nie gorsze, a w niektórych nawet lepsze.

[udzia]

Witam wszystkich,
Tata zdecydował się na RT, chociaż ja jestem lekko zawiedziona, że nie RP, ale z drugiej strony operacja to duży stres i dla chorego i dla rodziny.

Byliśmy na konsultacji w CO W-wa Ursynów w sprawie RT, ale za dużo konkretów się nie dowiedzieliśmy, mamy przyjść w drugiej połowie listopada na planowanie.
P. doktor najpierw stwierdziła, że Tata na pewno będzie miał przerzuty, a później na moje pytanie czy w zawiązku z tym węzły będą naświetlane, stwierdziła, że nie, bo w badaniach węzły czyste. Wydało mi się to dziwne.
Idąc za sugestiami z naszego forum, że dobre efekty daje połączenie brachyterapii z teleradioterapią, zapytałam o takie rozwiązanie, ale p. doktor stwierdziła, że brachy jest wykluczona z uwagi na duże zaawansowanie choroby. Czy faktycznie nie ma takiej możliwości lub taka metoda nie będzie skuteczna w Taty przypadku?

Jakby jednak się zdecydowano na naświetlanie węzłów zaczęłam się zastanawiać czy to ma taki sam skutek jak rozszerzona limfadenektomia, czy naświetlanych jest więcej/mniej węzłów niż by operator mógł wyciąć?

Poza tym w trakcie rozmowy w CO stwierdzono, że Reseligo, który dostał Tata, to generyk i oni go nie przepisują. Czy jest jakaś różnica między agonistami LHRH, czy zabiegać, żeby Tacie zmienili ten lek?

Pozdrawiam serdecznie,
Ula

[kemoturf]

Byliśmy na konsultacji w CO W-wa Ursynów w sprawie RT, ale za dużo konkretów się nie dowiedzieliśmy, mamy przyjść w drugiej połowie listopada na planowanie.
P. doktor najpierw stwierdziła, że Tata na pewno będzie miał przerzuty, a później na moje pytanie czy w zawiązku z tym węzły będą naświetlane, stwierdziła, że nie, bo w badaniach węzły czyste. Wydało mi się to dziwne.

Ryzyko przerzutów jest bardzo duże - wysoki Gleason i wysokie PSA. U mnie przy podobnych danych jednak wyszły po operacji.
Standardowo u nas się węzłów nie naświetla jeśli nic w nich nie ma. Należałoby zrobić dokładniejsze badania, np. PET, ale to badanie na etapie wstępnej diagnostyki nie jest standardem i trudno o refundację. Trzeba zaznaczyć, że PET też nie jest badaniem idealnym, gdyż nie pokaże bardzo małych ognisk, poniżej 1mm. Z drugiej strony, węzłów w rejnonie miednicy i jamy brzusznej jest mnóstwo i nie da się naświetlać wszystkiego, bo skończyłoby się to poważnymi powikłaniami.

Warto zapoznać się z załączonym artykułem i badaniami, tylko aby tak postąpić należałoby trafić do mądrego i myślącego lekarza.

Trials are currently under way to assess whether IMRT to the pelvic lymph nodes can significantly extend the survival of patients diagnosed with prostate cancer at high risk of spreading.

When prostate cancer advances often the first place it spreads is to the pelvic lymph nodes – but radiotherapy to that area can result in unpleasant side-effects for the patient, such as bowel and bladder problems.

However, the new research found that men who received sophisticated ‘intensity-modulated’ radiotherapy (IMRT) to their lymph nodes had equally low levels of side-effects as men who only received radiotherapy to their prostate.

https://www.icr.ac.uk/news-archive/high ... cer-spread

Idąc za sugestiami z naszego forum, że dobre efekty daje połączenie brachyterapii z teleradioterapią, zapytałam o takie rozwiązanie, ale p. doktor stwierdziła, że brachy jest wykluczona z uwagi na duże zaawansowanie choroby. Czy faktycznie nie ma takiej możliwości lub taka metoda nie będzie skuteczna w Taty przypadku?

Zgodnie z wytycznymi EUA naświetlanie z pól zewnętrznych jest rekomendowane. Przy raku wysokiego ryzyka terapia łączone jest słabo preferowana.

Jakby jednak się zdecydowano na naświetlanie węzłów zaczęłam się zastanawiać czy to ma taki sam skutek jak rozszerzona limfadenektomia, czy naświetlanych jest więcej/mniej węzłów niż by operator mógł wyciąć?

Lekarz wycina określone grupy węzłów, Ze reguły kilkanaście do 20+ Węzłów jest pewnie setka i nie da się wyciąć wszystkiego. Poza tym znalezienie ich w tkance tłuszczowej to też sztuka i często zdarza się, że do badania dostarczono węzły, a opis mikro mówi tkanka tłuszczowa. Oczywiście wycinanie węzłów też nie jest obojętne dla organizmu i rodzi powikłania. To samo dotyczy naświetlania. Układ limfatyczny to układ połączony i fakt, że rak jest w jednym węźle oznacza duże prawdopodobieństwo, że też jest w innym nawet dość odległym. Tak więc jest to trochę walka z wiatrakami, ale z pewnością ograniczenie liczby ognisk poprawi całkowity czas przeżycia.

Poza tym w trakcie rozmowy w CO stwierdzono, że Reseligo, który dostał Tata, to generyk i oni go nie przepisują. Czy jest jakaś różnica między agonistami LHRH, czy zabiegać, żeby Tacie zmienili ten lek?

Reseligo jest generykiem leku Zoladex, z tą samą substancją czynną - gosereliną. Faktem jest, iż jest to jeden ze starszych leków. Działanie wszystkich leków ma podobny mechanizm i podobne skutki uboczne. Jeśli działa i testosteron jest kastracyjny to nie ma sensu zmieniać. Ja miałem podawany ten lek przez 3 lata, bo początkowo Zoladex i działał znakomicie. Jest prosty w podaniu i nie wymaga specjalnego przygotowania, mieszania, jak to ma miejsce z Dipheriline i Eligardem, a tu zdarzają się też błędy powodujące niewystarczające leku.

[aqq]

Ja osobiście nie jestem fanem jasnowidzenia ani żadnej białej, czy czarnej magii, stąd zwykle parskam śmiechem, gdy ktoś mając komplet badań obrazowych stwierdza, że na pewno są przerzuty. Wcale nie musi tak być. Ale jest wysokie prawdopodobieństwo, dlatego przy tym poziomie PSA i tym stopniu Gleasona regionalne węzły bym napromieniał.

[udzia]

Jak już pisałam Tata zdecydował się na radioterapię. Chyba już ciągle będzie mnie męczyło czy to był dobry wybór. Ale trudno, staramy się teraz rozeznać gdzie i jak najlepiej poddać się RT. Na razie jestem zielona w tym temacie, bo skupiałam się wcześniej na RP.
Dlatego proszę podpowiedzcie po jakim czasie od rozpoczęcia HT najlepiej rozpocząć RT? Konsultowaliśmy się u trzech radioterapeutów z różnych ośrodków i każdy mówił inaczej – po dwóch, po trzech i po czterech miesiącach.
Poza tym tylko jeden z radioterapeutów bierze pod uwagę naświetlanie węzłów oraz jeden metodę łączoną brachyterapie + naświetlanie z pól zew. Od czego zależy możliwość zastosowania metody łączonej, czy jest ona bardziej skuteczna niż samo naświetlanie z pól zew.?

Pozdrawiam,
Ula

[aqq]

No to ja drugi za łączeniem RT i BT.
Start po 2-3 miesiącach.

[stanis]

Poza tym tylko jeden z radioterapeutów bierze pod uwagę naświetlanie węzłów oraz jeden metodę łączoną brachyterapie + naświetlanie z pól zew.

No to ja drugi za łączeniem RT i BT. Start po 2-3 miesiącach.

Ula,
Powyżej uzyskałaś odpowiedź od dr Aqq, zaufaj zatem jego doświadczeniu bowiem jest radioterapeutą - specjalistą w leczeniu RGK.

[udzia]

Dziękuję za pomoc. Miałam właśnie cichą nadzieję, że dr Aqq doradzi odnośnie RT i się nie zawiodłam

Tata zrobił pierwszy raz badania po włączeniu HT, po 25 dniach od zastrzyku Reseligo i po 6 tyg. Binabicu takie ma wyniki:
PSA 7,52 ng/ml
Testosteron 1,87 nmol/l.

Co o tym sądziecie, czy spadek PSA nie jest za mały i niestety wróży szybką hormonoporność? Czy jeszcze za wcześnie, żeby to oceniać, bo jeśli się nie mylę to testosteron nie osiągnął jeszcze poziomu kastracyjnego?

Pozdrawiam,
Ula

[kemoturf]

po 25 dniach od zastrzyku Reseligo i po 6 tyg. Binabicu takie ma wyniki:
PSA 7,52 ng/ml
Testosteron 1,87 nmol/l.
czy spadek PSA nie jest za mały i niestety wróży szybką hormonoporność? Czy jeszcze za wcześnie, żeby to oceniać, bo jeśli się nie mylę to testosteron nie osiągnął jeszcze poziomu kastracyjnego?

Testosteron po przeliczeniu na ng/dl (najczęściej używane jednostki) wynosi 53.93 ng/dl czyli jest na progu dawnego poziomu kastracyjnego (<50 ng/dl). Za pożądany poziom kastracyjny testosteronu uważa się obecnie 20 ng/dl (im mniej tym lepiej) a więc powinien jeszcze spaść. PSA też powinno spadać.

Wg mnie za wcześniej jest na jakieś daleko idące wnioski. Myślę, że trzeba cierpliwie czekać i być dobrej myśli. 4 tygodnie od podania zastrzyku, to za wcześniej na weryfikację działania HT, a rzecz druga, że nie ma to być leczenie docelowe, [tylko przygotowanie do] RT.

[udzia]

Dziękuję Tomku trochę mnie uspokoiłeś.
Co do hormonoporności to pytałam tak na przyszłość, bo zdaję sobie sprawę, że parametrach choroby mojego Taty, porównując różne historie opisane na forum, raczej RT nie doprowadzi do wyleczenia Taty.

RT planujemy robić w Wieliszewie, bo tam zaproponowano metodę łączoną (pola zew 4 tyg.+ BT). Na ostatniej wizycie radioterapeuta zlecił Tacie ponowne wykonanie TK klatki, jamy brzusznej i miednicy (poprzednie z 29.08) dla sprawdzenia węzłów w śródpiersiu, które poprzednio były lekko powiększone (do 13 mm) i całej reszty, ponieważ jak to wyraził bardziej ufa badaniu wykonanemu w szpitalu onkologicznym niż "zwykłym". I tak się teraz zastanawiam czy to ma sens. Tata jest na HT, więc jeśli były przerzuty, nieopisane w poprzednim badaniu, to i tak się wycofały. A jeśli ten wezęł w śródpiersiu był powiększony z innego powodu to również mogło to już ustąpić. Czy dobrze myślę? Czy zasadne jest ponowne narażanie Taty na dodatkową dawkę promieniowania, tym bardziej, że do planowania RT pewnie będzie zlecone kolejne TK?

[kemoturf]

Na etapie planowania RT będzie na pewno TK i może coś jeszcze. Ja w czasie planowania obecnej terapii miałem 2xTK i MRI.
Teraz lekarz chce się upewnić gdzie są ogniska raka i jak ustawić terapię. Jeśli węzły poď wpływem HT się wycofały to tym bardziej należy je naświetlać. Zakładam, że ma to jakiś sens. Najlepiej zapytać wprost lekarza. Bo nie zawsze da się wydedukować na forum.

[udzia]

Jeszcze nawiązując do poprzedniego posta, może lepiej darować sobie TK i zrobić szybko komercyjnie PET póki jeszcze PSA jest na dość wysokim poziomie? Chociaż jak dotąd każdy z lekarzy twierdził, że na tym etapie PET nie jest potrzebny.

[stanis]

może lepiej darować sobie TK i zrobić szybko komercyjnie PET póki jeszcze PSA jest na dość wysokim poziomie? Chociaż jak dotąd każdy z lekarzy twierdził, że na tym etapie PET nie jest potrzebny.

Moim zdaniem szkoda wydawać na PET ca 6,5 tys. zł. Jak napisał już Kemoturf dla zaplanowania prawidłowego obszaru naświetlań standardem jest, że radioterapeuta zleca TK, MRI a czasem PET PSMA. Wcześniej wykonana będzie maska termoplastyczna i zasadnym [koniecznym - Tomek] jest aby w tejże masce zrobić ww. badania obrazowe.