47l. PSA5.5ng/mlBxGl.3+4?cT2?RARPGl.?pT?

[BigOne]

Wita wszystkich serdecznie.

Jestem nowy wśród waszej grupy. Mam 47 lat i czas na prostatektomie radykalną.

Zaczęło się od zwykłego badania krwi. Taka profilaktyka. Pakiet ''mężczyzna 40+''
Przeglądałem w domu wyniki, a że się na tym nie znam, to zwracałem uwagę na to co wykracza poza normę.

PSA norma 0-2 ng/ml u mnie 5.5 ng/ml

Zaniepokojony zacząłem czytać co to. Internet podpowiadał, że coś nie hallo z moim gruczołem prostaty. Ale co? RAK? W moim wieku?
Ok, zacząłem zagłębiać się w temat i mój wiek [okazał się] wcale nie jest taki nieodpowiedni dla tej przypadłości.

Pierwsze co zrobiłem, to umówiłem się do pierwszego wolnego urologa na USG.
Diagnoza, guz 7 mm. Konieczna biopsja. Wklej skan/zdjęcie opisu TRUS jako załącznik.
Pan doktor chciał mnie zapisać za kilka dni do siebie na biopsję.

Po powrocie do domu zacząłem czytać o biopsjach.
Przeczytałem, że biopsja fuzyjna jest znacznie lepsza i dokładniejsza od biopsji klasycznej. Wiele artykułów sugerowało nawet biopsję fuzyjną przezkroczową, że przy tej biopsji unika się zapalenia prostaty związanej z florą bakteryjną w odbytnicy. Brzmiało fajnie, ale cena dla mnie byłą zaporowa. Jednak sprzedałem co mogłem i na taką się zdecydowałem.

Biopsję poprzedzał rezonans.
W rezonansie widoczny guz, ale wszystko w obrębie gruczołu. Wklej skan/zdjęcie opisu MRI jako załącznik, pls.


Faktycznie, jestem po tej biopsji 10 dni, czuję się fizycznie dobrze, bardzo dobrze.
Zaraz po zabiegu była krew w moczu, ale kilka ''sików'' później już wróciło do normy.

Dziś dostałem wynik biopsji.
Nowotwór złośliwy T7. Gleason 7 <= 3+4 czy 4+3, to istotne.
Wklej skan/zdjęcie histopatologii jako załącznik.


Co teraz?
Wiem, że radykalna prostatektomia będzie najlepszym wyjściem. Największe szanse na pozbycie cie ''dziada'' z mojego organizmu.
Ale co potem?
Zakładając, że operacja przyniesie zamierzony skutek, że rak zostanie usunięty, że nie będzie przerzutów do węzłów chłonnych, do kości, że będzie ok.

Wiem, że da Vinci daje procentowo najlepsze efekty. Cena kosmos, chyba sprzedam nerkę, żeby usunąć prostatę.
Ale jak żyje się po takiej operacji, jakim jest się facetem, mężem?
Jak z trzymaniem moczu?

Kurde, boję się. Panowie, wiem, że na tym forum jest wielu pacjentów po tym zabiegu robotem da Vinci.
Jak to wygląda u was?
Czy jest szansa na powrót do ''prawie'' normalności?

Do dziś byłem normalnym facetem bez męskich problemów, teraz to wszystko szlag trafił.

[Ramiś]

Witaj BigOne, strach w tej sytuacji jest zupełnie naturalną reakcją. Strach wynika z niewiedzy i naszych wyobrażeń o raku.
Dobrze, że łapiesz byka za rogi i działasz, nie odwlekaj decyzji, jesteś (niestety) bardzo młody, a to w walce z rakiem wymaga szybszego działania.
Życie bez prostaty jest możliwe, jest inne (nie jest lepsze), ale to wciąż życie.
Pamiętam moje obawy: "zmienię się w starego, zasikanego dziada", nic takiego się nie stało i Tobie też nic takiego się nie przydarzy.
Oczywiście wybór metody operacji ma znaczenie, ale pomysł z nerką traktuję jako przejaw wisielczego humoru.

Najważniejszy jest dobry operator (niezależnie od metody operacji) i wybór odpowiednio doświadczonego operatora to Twoje zadanie na najbliższy czas.
Ten czas musi być możliwie krótki, ale nie panikuj i nie rób operacji gdziekolwiek, to bardzo ważna decyzja i od niej (w znacznym stopniu) będzie zależało to jak będzie wyglądało dalej Twoje życie. Podkreślenie moje, -zb

Masz raka prostaty, zabrzmi to dziwnie, ale to najlepszy z raków, daje szansę na całkowite wyleczenie lub przekształcenie go w chorobę przewlekłą.
Gdybyś chciał porozmawiać, zadzwoń, telefon znajdziesz w mojej historii.
Pozdrawiam

[kemoturf]

Ale jak żyje się po takiej operacji, jakim jest się facetem, mężem?

Mężem się jest dobrym, ale niekoniecznie sprawnym seksualnie. Operacja z zachowaniem wiązek nerowowo-naczyniowych daje szanse na sprawność seksualną, ale już na pewno nie będzie ona taka jak wcześniej. Z tym się trzeba pogodzić. Pozostawienie wiązek, to sprawa umiejętności operatora oraz zaawansowania nowotworu.

Jak z trzymaniem moczu?

Tu tylko nieliczni mają problem. Przeczytaj kilka razy te zdania w poście Ramisia, które są podkreślone. To kluczowa sprawa.

Kurde, boję się. Panowie, wiem, że na tym forum jest wielu pacjentów po tym zabiegu robotem da Vinci.

To normalne, każdy się boi, ale innego wyjścia nie ma. Da Vinci w Polsce dopiero startuje. Niewielu jest doświadczonych operatorów a może tylko jeden, ten którego nazwisko znajdziesz w wątkach kolegów.
Na pewno nie warto robić za królika doświadczalnego, bo skutki uboczne, których się boisz, są wtedy bardziej prawdopodobne.
To nie robot operuje, tylko lekarz. NFZ nie refunduje tych operacji. Trzeba się liczyć z kosztem około 50 tys.

Jak to wygląda u was?
Czy jest szansa na powrót do ''prawie'' normalności?
Do dziś byłem normalnym facetem bez męskich problemów, teraz to wszystko szlag trafił.

Ja też dostałem raka przed 50, mam go do dziś i muszę się z tym pogodzić.
Wcześniej moim problemem było, gdzie zaplanować kolejny wyjazd na nurkowanie Teraz raczej myślę, jak przeprowadzić kolejny etap leczenia.
Życzę Ci abyś miał więcej szczęścia.

[polaczka34]

Mój mąż, który jest w Pana wieku, jest 8 miesięcy po prostatektomii wykonanej metodą laparoskopową z oszczędzeniem wiązek.
Trzyma mocz praktycznie w 100%. Potencja praktycznie zero. Teoretycznie zresztą też zero.
Nie znaczy to, że seks nie daje daje radości. Jest po prostu inaczej. Mąż czasem żartuje, Panie Boże zabrałeś możliwości, zabierz i chęci.
Lekarz mówi, ze na powrót potencji jest czas, nawet do 2 lat.
Jednak najważniejsze dla nas jest to, żeby nie wrócila choroba. Cieszymy się tym co mamy. Nie bój się. Idż na operację. To uratuje Ci życie.

[kemoturf]

Na chęci świetna jest hormonoterapia. Polecam Po 3.5 kompletne zero chęci, popędu i jakiegokolwiek zainteresowania seksem, tak jakby temat nigdy nie istniał, choć po operacji i przez pierwszy rok HT sprawność była całkiem niezła. Co ciekawe po odstawieniu HT na 2 lata sytuacja niewiele sie poprawiła, tak jakby z mózgu skasowano pewne połączenia, które przed choroba istniały można powiedzieć aż w nadmiarze.

[MarcinP]

Cześć.

Pod koniec zeszłego roku usłyszałem to samo co Ty - rak prostaty.
Pierwsze dni były najgorsze, nie do końca wiedziałem co mam robić.
Pomoc uzyskałem tutaj na forum, wiele cennych wskazówek.

Zdecydowałem sie na operację metodą tradycyjną w szpitalu urologicznym w Katowicach (na NFZ, we wtorek operacja, w piątek z cewnikiem do domu, zero jakiegokolwiek bólu), potem miałem jeszcze radioterapię w IO Gliwice.
Nie mam problemów z trzymaniem moczu (pampersów używałem około tygodnia po wyjęciu cewnika), z potencją też coś się rusza.

Więc głowa do góry. Tak jak Ci tutaj radzono, skup sie na poszukiwaniu dobrego chirurga (znajdź opinię, umów sie na wizyte prywatną)
Ja kilka tygodni przed operacją intensywnie ćwiczyłem mięśnie Kegla (odpowiedzialne za trzymanie moczu), mięśnie brzucha i biegałem- może to pomogło, że szybko wróciłem do siebie. Po operacji, już w domu, przez kilka tygodni używałem pasa brzusznego (aby nie dostać przepukliny brzusznej).
Powodzenia

[zosia bluszcz]

Poniżej kopiuję pw, którą otrzymałam od BigOne:

Jeszcze nie mam skanu.
W środę dostałem telefon od dr. Salwy, że na razie ma wynik elektroniczny. Jak tylko przyjdzie papier z biopsji, on go podpisze i wtedy bede mogl go odebrac.

Jesli mozna wznowic moj watek, bede wdzieczny, a ja tylko jak dostane wyniki to je zeskanuje i dolącze do mojego wpisu

Dzięki za odpowiedź, BigOne.
Czekamy zatem na obiecane dokumenty.

Twój wątek jest ciągle "żywy" i możesz w nim cały czas pisać - niczego nie trzeba wznawiać!

pzdr
zosia

[BigOne]

Czytam wasze forum i widzę, że temat przewijał się kilka razy.

Mam 48 lat i jestem po RP da Vinci, dwa dni temu usunięto mi cewnik. Od wyjęcia cewnika nie trzymam moczu. Ćwiczę tak jak zalecał Pan doktor, ale to nic nie daje. Narazie nie panikuję, bo podobno trzeba czasu. Jednak chciałbym waszych porad, czy wiedzy z doświadczenia.
Czy jest szansa, że ćwiczenia pomogą?
Czy może być tak, że już nie pożegnam się z wkładką?

Po wyjęciu cewnika ulewało się przy każdym kroku. Na drugi dzień w domu, już podczas leżenia, czy siedzenia było ok, ale podczas każdego wstawania z łózka czy kanapy mocz od razu mocz z pęcherza do wkładki. Próbuję trzymać, ale to nie daje efektu.
Podpowiedzcie mi proszę, czy to kwestia ćwiczeń, tygodni, miesięcy, czy po prostu należę do mniejszości, u których nietrzymanie moczu będzie konsekwencją RP?
Piszecie też o rehabilitacji, gdzie, do kogo się udać (w Warszawie).
Tak jak pisałem na początku, na razie cierpliwie ćwiczę i liczę, że wrócę do formy. Ale gdyby jednak to nic nie dawało, chciałbym mieć wiedzę, co dalej, co robić, żeby nie zmarnować czasu.

[Ramiś]

Zachowaj spokój, trzymanie moczu raczej nie będzie Twoim problemem, daj sobie chociaż miesiąc.
W tej chwili tam gdzie kiedyś miałeś "zawory" jest niewygojona rana, więc nie oczekuj natychmiastowego trzymania moczu.

Nie przesadzaj z ćwiczeniami zwieraczy (mnie wystarczyło 15 min. dziennie przez ok. 2 miesiące po operacji), pamiętam, że bezpośrednio po tych ćwiczeniach trzymanie było słabsze. Przyznaję, że od lat nie ćwiczę i o problemie trzymania zapomniałem.
Pełne trzymanie uzyskasz po ok. 3 miesiącach.

[BigOne]

Ramiś, dziękuje za słowa otuchy i fajne wyjaśnienie.
Nie ukrywam, że chciałbym, żeby wszystko się udało. Wiem, że inni pacjenci, którzy byli operowani w tym samym czasie, maja od razu trzymanie dobre.
Trochę się zasmuciłem, że u mnie to nie zaskoczyło od razu. Dlatego też fajnie usłyszeć słowa otuchy od kogoś, kto ma podobny okres rekonwalescencji już za sobą.

[zosia bluszcz]

BigOne,

po pierwsze, nie mnóż wątków, pisz w jednym (wątki połączyłam),
po drugie, wklej (zgodnie z obietnicą) komplet dokumentów:
- opisy wszystkich dotychczas wykonanych badań obrazowych
- wypis ze szpitala po biopsji
- histopatologię pobiopsyjną
- wypis ze szpitala po operacji
- histopatologię pooperacyjną (jeśli ją już dostałeś)


Podaj (chronologicznie, z datami) wszystkie wyniki PSA sprzed operacji.
Po ilu dniach od operacji usunięto Ci cewnik?

Z życzeniami rychłej poprawy w departamencie trzymania moczu oraz zerowego PSA pooperacyjnego,
zosia

[Tomasz 63]

Cześć BigOne.

Ja miałem RARP w kwietniu 2020 u dr Salwy.
Wkładkę nosiłem tylko 1 dzień, ale była sucha więc więcej jej nie używałem.

Niestety, przez głupotę doprowadziłem do naderwania zespolenia, bo krótko po operacji chciałem na budowie połamać nogą parę desek.
Przez wiele tygodni nosiłem cewnik a to zespolenie nie bardzo chciało się zrosnąć. Doszło do stanu zapalnego.
Cewnika pozbyłem się dopiero 25.06.2020.

Też się bałem nietrzymania moczu po tak długim cewnikowaniu. Przy normalnym poruszaniu wszystko było ok. Do popuszczania dochodziło tylko przy gwałtownym [ruchu], np. wstawaniu z kanapy, kiedy jedna noga lądowała na podłodze a druga jeszcze była na kanapie i następowało podnoszenie tułowia.
Po 2 -3 tygodniach wszystko bylo już ok.

Dlatego najważniejsze jest abyś się maksymalnie oszczędzał, żadnego wielkiego wysiłku i dźwigania ciężkich rzeczy, no i wykonuj zalecone ćwiczenia.
Po paru tygodniach wszystko będzie ok.
Pozdrawiam Tomasz

[BigOne]

Tomasz, dziękuję bardzo za odpowiedź. Krzepiące są takie informacje, bo dają nadzieję, że stosując się do zaleceń będzie dobrze. Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia