POGADUCHY O WSZYSTKIM

[el1948]

Witaj nergal,
wybacz, że wcinam się w kobiecy wątek, ale od wczorajszego popołudnia mój wewnętrzny głos nakazuje mi Tobie odpowiedzieć. I kiedy już wiedziałem, co mam napisać, przeczytałem post MagdalenyM. Jakaś telepatia chyba miała miejsce, bo dokładnie to samo co Magda chciałem Ci powiedzieć. Tylko raz można wsiąść w samochód, przejechać 200 km i powiedzieć, OK, tutaj zaczynam nowe życie. Rozumiejąc całą emocjonalną stronę sytuacji w jakiej się wtedy znalazłaś, rozumiejąc to, że chciałaś uciec jak najdalej, z punktu widzenia zwykłego ziemskiego bytu to nie było rozsądne rozwiązanie. Chodzi mi o materialną stronę tej sprawy. Uczucia przemijają, ale żyć trzeba. Jeśli nie zamknęłaś sądownie możliwości dochodzenia spraw majątkowych z pierwszego związku, to w jakimś rozsądnym czasie powinnaś do sprawy powrócić. I nawet nie z myślą o sobie powinnaś to zrobić, ale w imię ułatwienia życia Twojej córki. Ona może być zakochana, może być bardzo szczęśliwa, ale materialna strona tak udanego związku też jest bardzo ważna. Dlaczego nie mogłabyś jej w tym pomóc?
Papierek legalizujący Twój nowy związek też jest bardzo ważny. Opiekujesz się trójką poważnie chorych ludzi. Czy pomyślałaś o tym, co stanie się z Tobą, jeśli oni wszyscy odejdą przed Tobą? To brutalne, co piszę, ale wątek nazywa się bez znieczulenia, więc do odrobiny brutalności uzurpuję sobie prawo. Piszesz, że nowy partner dał Ci prawdziwe szczęście, więc ostrożnie dobierając słowa, uważając na tonację głosu uświadom mu, co moze stać się z Tobą, kiedy wspólnie prowadzoną walkę przegracie. I bez znieczulenia przekaż mu (niekoniecznie słowami), że miłość oprócz duchowej ma też zwykłą egzystencjalną stronę.
To wszystko bardzo jest subtelne i delikatne. To taki emocjonalny domek z kart, który łatwo zburzyć jednym źle dobranym słowem, ale w naszym życiu wiele tego typu spraw dzieje się bez znieczulenia.
Pozdrawiam świątecznie
Edward

[nergal]

el1948,masz rowniez racje w tym co napisales,nie moge dzisiaj poswiecic wiecej czesu,mysle ze rozumiesz,Swieta i zwiazane z nimi przygotowania,ale powroce do obszarnej odpowiedzi,albo moze do ustosunkowania sie do tego co napisales. pozdrawiam rowniez swiatecznie.

[wlobo135]

Witaj Mariusz, ciesze sie bardzo ze po dlugiej przerwie odezwales sie ponownie na naszym forum. Z 1143 napisanymi postami ciagle jestes szostym wsrod najaktywniejszych. Mam nadzieje ze moze tym razem zostaniesz z nami na dluzej.
Serdecznie pozdrawiam
Wlodek

[nergal]

Czas lenistwa juz minal,ale dla mnie chyba przyszedl,jestem jakas zmeczona po tych swietach,mielismy troche gosci,cala masa seniorow,nie bylo odpoczynku,dlatego teraz musze to nadrobic.
Powiedzcie zdiewczyny jak tak naprawde jest w rej chorobie z zyciem intymnym,mija dzien za dniem,a ja nie znajduje odpowiedzi,wiem ze wkazdym chorobowym przypadku jest inaczej,ale czy w moim to juz jest koniec? Jest to delikatny temat dla nas obojga,nie chce urazic meza absolutnie po rozmowie dotyczacej jego terapii nie ma nawet mysli dotyczacych czulosci poza milymi gestami,czy tak to wyglada?
Podpowiedzcie prosze

[dunol]

Dziewczyny, tu trzeba rozróżnić dwie zupełnie różne sprawy:
- kłopoty pacjenta po zwykłym radykalnym leczeniu,
- problem mężczyzny w trakcie hormonoterapii.

O ile zwyczajne kłopoty są rozwiązywalne, są do obejścia, specjalnie niczego w relacjach małżeńskich nie zmieniają (chyba, że na plus), to zupełnie inaczej jest, gdy ciało mężczyzny pozbawi się testosteronu a w zamian jego duszę napełni się strachem (bo kto dostaje hormony).
No właśnie - a jak się wtedy czuje kobieta?
Kobieta może być gotowa do najdalej idącej pomocy, do poświęcenia, ale chciałaby pozostać kobietą, chciałaby się czuć kochaną, upragnioną, atrakcyjną.
Kobieta nie zawsze potrzebuje spełnienia, ale potrzebuje męskiego pożądania, szczególnie gdy jest jeszcze młoda, pełna życia.
Może się mylę - bo teoretyzuję - ale kobietom raczej nie chodzi o seks sensu stricto, ale właśnie o tę atmosferę erotyzmu, która nadaje życiu dwojga ludzi szczególną nutę atrakcyjności.
I nagle okazuje się, że tego nie ma?
Ale czy naprawdę nie ma?

[dunol]

No, na pewno ona sama wie najlepiej.
Mnie się wydaje, że nieco upraszczamy, sprowadzając jej problem do sprawy zabezpieczenia materialnego i niespełnienia seksualnego.
Może Nergal nie potrafi dokładnie opisać swoich odczuć i uczuć, ale pisze o braku "stabilizacji", co ja rozumiem jako brak poczucia bezpieczeństwa.
To jest właśnie - moim zdaniem - jej potrzebne, jak każdej kobiecie.
Legalizacja związku z sensie materialnym pewnie niewiele jej da, poza prawnym obowiązkiem opieki nad schorowanymi teściami.
Ale ona zadaje sobie pytanie - kim ja jestem dla ciebie, mój mężczyzno?
Czy ty w ogóle jesteś jeszcze dla mnie mężczyzną, w sensie opoki, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa, ciepła, adoracji? Jak będzie wyglądać teraz moje życie? Czy myślisz o tym, co się ze mną stanie?
Czy w ogóle o mnie myślisz?

Czy nie tak, Nergal?
Bo trywialne za przeproszeniem sprawy pieniędzy i orgazmów to można rozwiązać prosto i bez komplikowania sobie życia.

[el1948]

No, na pewno ona sama wie najlepiej.
Mnie się wydaje, że nieco upraszczamy, sprowadzając jej problem do sprawy zabezpieczenia materialnego i niespełnienia seksualnego.
Legalizacja związku z sensie materialnym pewnie niewiele jej da, poza prawnym obowiązkiem opieki nad schorowanymi teściami.
Bo trywialne za przeproszeniem sprawy pieniędzy i orgazmów to można rozwiązać prosto i bez komplikowania sobie życia.

Twój post dunol, zmusił mnie do ponownego 'wskoczenia' w kobiecy wątek. Z napisanego przez Ciebie tekstu wykasowałem sprawy duchowej natury, chociaż są one niezwykle ważne, po to, aby odnieść się do prozy życia i przekonać nergal do zdecydowanego działania w kierunku legalizacji związku.
Nim o nergal, to trochę ze swojego podwórka napiszę. Było lato 1964. Miałem wtedy 16 lat i zapamiętałem dyskusję toczoną podczas jakiegoś rodzinnego spotkania, w której moja Mama(35) powiedziała, że pieniędzy z ubezpieczenia Taty(37), to ona nigdy nie weźmie. No bo jak? Pieniądze za życie męża? Nigdy. Ot taka teoretyczna wypowiedź młodej kobiety to była. W październiku tego samego roku w wypadku drogowym Tata zginął, a pieniądze z ubezpieczenia komunikacyjnego i jakaś mizerna renta rodzinna po nim były jedynymi materialnymi środkami pozwalającymi nam na wegetację.
Nergal i jej partner toczą walkę z poważną chorobą. Nie można wykluczyć, że tę walkę przegrają. Co wtedy stanie się z nergal? Gdzie zamieszka jeśli się okaże, że do domu(mieszkania?), który teraz zajmują rościć będą prawa jacyś spadkobiercy? Aż nadto było podobnych przypadków nakazujących sprawę legalizacji związku traktować bardzo poważnie. Nie jestem na bieżąco z przepisami, ale kilkanaście lat temu tak było, że nie wystarczyło zawrzeć związek małżeński aby automatycznie nabyć praw majątkowych. W tym związku należało trwać conajmniej 5 lat.
Więc z pozostawionego w ramce Twojego tekstu, dunol, mogę się zgodzić jedynie ze stwierdzeniem, że sprawy orgazmów można rozwiązać prosto i bez komplikowania sobie życia.
Pozdrawiam
Edward

[dunol]

Nie jestem na bieżąco z przepisami, ale kilkanaście lat temu tak było, że nie wystarczyło zawrzeć związek małżeński aby automatycznie nabyć praw majątkowych.

Bywa tak, że zawarcie związku małżeńskiego generuje przede wszystkim obowiązki.

1. Nie wystarczy i nie trzeba być małżonkiem, by wziąć pieniądze z ubezpieczenia: bierze je osoba wskazana w polisie.
2. Żona ma wprawdzie prawo do renty wdowiej, ale pod pewnymi warunkami, określony wiek, wychowywanie dziecka; wątpię, by dotyczyło to Nergal.
3. Majątek męża w chwili ślubu jest jego własnością odrębną, zatem żona odziedziczyłaby go wespół z innymi spadkobiercami: ewentualne dzieci ( człowiek jest po przejściach), rodzeństwo, rodzice - w sumie może jej przypaść niewiele.
4. Sytuacja byłaby prostsza, gdyby partner uczynił Nergal współwłaścicielką i jedyną spadkobierczynią, ze ślubem czy bez. Nawet spłacając zachówki, byłaby jako tako zabezpieczona.
5. I teraz zasadnicze pytania:
a) Dlaczego nie uczynił tego wcześniej?
b) Dlaczego w ogóle miałby to zrobić?

[ewaryn]

W ostatnim roku nastapiło wiele zmian dotyczących spadków. Dla przykładu: ja i mój mąż możemy jeszcze żyjąc nasz spadek przekazać schronisku dla bezdomnych zwierząt . Dzieci nie dostaną nic, nawet zachowka.
Edward ma 100 % rację w tym co napisał.
To o czym piszemy jest ciężkim tematem. Ale pewnych spraw trzeba być świadomym, żeby z chwilą odejścia jednego z małżonków ziemskie sprawy nie narobiły poważnych problemów tym co pozostają na tym ziemskim padole.
http://spadki.wieszjak.pl/zasady-dziedziczenia/294276,Zmiany-w-prawie-spadkowym-czesc-I.html
Ewa

[nergal]

Jestem z Wami ponownie,nie moglam byc wczesniej.
Dunol opisala dokladnie tak jak ja do togo podchodze,sprawa seksu jest w naszym przypadku bardzo skomplikowana,a moze dla innych nie nie wiem.
Otoz tak jak pisze Dunol pozbawienie mezczyzny aktywnej pracy hormonow zabiera Mu cala otoczke tego wszystkiego co sie wiarze nie tylko z orgazmem,ale wlasnie z poczuciem przeze mnie bycia pozadana kobieta,zwrocenia uwagi na to jak staram sie wygladac zeby byc zauwazona przez meza,tym bardziej ze na codzien przebywam z konmi,to wiecie jak moj stroj wyglada.
Bryczesy opinajace pupsko,nie zawsze juz podziwiane(to maly humor),szara bluza i towarzyszacy zapach stajni.Ja to kocham,ale kocham meza i jestem dla Niego cala podpora.
Tak naprawde nie czuje potrzeby seksualnego spelnienie poniewaz moj poprzedni zwiazek uczynil ze mnie mala "inwalidke",pragne pozadania takiego emocjonalnego,ktore poprawi ,albo pomoze naprawic swere tej drugiej strony.
Bylo juz swietnie pod koniec roku,a tu nagle prysl czar z mometem diagnozy.
Co do legalizacji zwiazku postanowilam ja wziacs sprawe we wlasne rece,mamy mala rocznice w maju,takze czs moze mi pomoze.
Nie ukrywam jest mi z cala ta sytuacja nie swojo,ale dam rade.
Wroce pozniej

[nergal]

Dunol wracajac do pytania ktore zadalas jakoby w moim imieniu,to owszem ja sama juz kilkakrotnie je sobie zadawalam,kim ja tak naprawde jestemw w tym zwiazku,ten brak na obecna chwile takiej czulej milosci,nasuwa mi je coraz czesciej. Natomiast maz w dalszym ciagu daje mi do zrozumienia swoimi czynami,ze opoka jest,teraz po urazie ktorego doznalam pracujac z konmi probuje zapewnic mi opieke,martwi sie o mnie w tej kwestii bo o tym mowi glosno,natomiast sprawa legalizacji jakos nie nabiera swiatla dziennego.
Edward to co napisales,a wlasciwie opisales pokazuje jak los sam nas i nasze decyzje ukierunkowuje,zgadzam sie z Toba i dlatego jak wczesniej napisalam sama zajme sie ta sprawa jakze wazna,ale i tez trudna dla mnie.
Swoimi wypowiedziami dajecie mi sile pwenosc siebie w poczynianiu dalszych krokow. Dziekuje Wam wszystkim,kazdy z Was ma racje,ale tez kazdy z nas jest inny. Pozdrawiam cieplo

[el1948]

4. Sytuacja byłaby prostsza, gdyby partner uczynił Nergal współwłaścicielką i jedyną spadkobierczynią, ze ślubem czy bez. Nawet spłacając zachówki, byłaby jako tako zabezpieczona.
5. I teraz zasadnicze pytania:
b) Dlaczego w ogóle miałby to zrobić?

No tutaj to już dunol przeginasz. Dziewczyna w bardzo udanym związku jest od wielu lat, opiekuje się chorym partnerem i jego także chorymi rodzicami, a Ty zadajesz takie pytanie. Oczywiście nie wiemy, dlaczego partner nergal się waha, ale chyba nie ma jakichś konkretnych powodów. Jeśli tak rzeczywiście jest, to gdybym był na jego miejscu bezwarunkowo uczyniłbym nergal jedyną spadkobierczynią.

A teraz sprawy seksu, pożądania itp. widziane od strony mężczyzny.
Napisałaś nergal:
Dunol opisala dokladnie tak jak ja do togo podchodze,sprawa seksu jest w naszym przypadku bardzo skomplikowana,a moze dla innych nie nie wiem.
Otoz tak jak pisze Dunol pozbawienie mezczyzny aktywnej pracy hormonow zabiera Mu cala otoczke tego wszystkiego co sie wiarze nie tylko z orgazmem,ale wlasnie z poczuciem przeze mnie bycia pozadana kobieta,zwrocenia uwagi na to jak staram sie wygladac zeby byc zauwazona przez meza,tym bardziej ze na codzien przebywam z konmi,to wiecie jak moj stroj wyglada.
Bryczesy opinajace pupsko,nie zawsze juz podziwiane(to maly humor),szara bluza i towarzyszacy zapach stajni.Ja to kocham,ale kocham meza i jestem dla Niego cala podpora.
Tak naprawde nie czuje potrzeby seksualnego spelnienie poniewaz moj poprzedni zwiazek uczynil ze mnie mala "inwalidke",pragne pozadania takiego emocjonalnego,ktore poprawi ,albo pomoze naprawic swere tej drugiej strony.
Bylo juz swietnie pod koniec roku,a tu nagle prysl czar z mometem diagnozy.

Ostatnie zdanie jest odpowiedzią na Twoje nergal rozterki. Diagnoza zaawansowanej postaci raka potrafi tak mężczyznę zdołować, że w kwestii pożądania żadne hormony nie pomogą. Przerabiałem to w październiku i listopadzie ub. roku, kiedy przeczytałem opis rezonansu magnetycznego. On na szczęście był zafałszowany (5 tyg. po biopsji go robiłem), ale wtedy tego nie wiedzieliśmy. Jako rodzina byliśmy wszyscy po prostu przerażeni, a w stosunkach z żoną wiesz, co było najważniejsze? Uporządkowanie wszelkich spraw majątkowych. O jakiejkolwiek postaci seksu, czy chociażby przytulania żadne z nas nawet nie myślało. Powiem więcej: nasza obecność wzajemnie nas denerwowała, najlepiej czuliśmy się będąc w mieszkaniu pojedynczo. Każdy pewnie w takiej sytuacji ma inaczej, ale my mieliśmy właśnie tak. Po operacji i zdobyciu podstawowej wiedzy z zakresu raka prostaty nastąpiło uspokojenie nastrojów. Powróciliśmy do realizacji wcześniejszych planów, a w sferze intymnej zaczęliśmy szukać alternatywnych zachowań do seksu sensu stricte. I jakoś się w tym znajdujemy, ale podstawą nergal jest świadomość mężczyzny, że chorobę zwalczy, że są po temu narzędzia, że nic jeszcze nie jest stracone. Jeśli tego optymizmu nie ma, to nie ma też żadnego zainteresowania kobietami i seksem. Dunol to bardzo trafnie w jednym z postów opisała:
O ile zwyczajne kłopoty są rozwiązywalne, są do obejścia, specjalnie niczego w relacjach małżeńskich nie zmieniają (chyba, że na plus), to zupełnie inaczej jest, gdy ciało mężczyzny pozbawi się testosteronu a w zamian jego duszę napełni się strachem (bo kto dostaje hormony).
Więc nie zapach stajni i bryczesy, nergal, ale coś zupełnie innego jest przyczyną Twoich rozterek.
Gorąco pozdrawiam
Edward

[nergal]

Cala ta sytuacja diagnozy jest caly czas zbyt swieza,mysli w mojej glowie sie przeganiaja i byc moze wyplywa z nich garsc chaotycznego interpretowania tego co mnie "boli".
Edward nie jest nic zlego w tych bryczesach i stajni,to nigdy nam nie przeszkadzalo,zdarzalo sie tez ze konie rrzaly a my kochalismy sie w stajni,mialam na mysli ze pragnienie wygladu czesciej niz jakby przed diagnoza mialo wzbudzic wieksze zainteresowanie i tez doskonale zdaje sobie sprawe ze nie o to chodzi.
Super ze zajmuja tez tu glos Panowie,Wy najlepiej mozecie odpowiedziec na pytania ktore sobie zadajemy.

[dunol]

No tutaj to już dunol przeginasz. Dziewczyna w bardzo udanym związku jest od wielu lat, opiekuje się chorym partnerem i jego także chorymi rodzicami, a Ty zadajesz takie pytanie. Oczywiście nie wiemy, dlaczego partner nergal się waha, ale chyba nie ma jakichś konkretnych powodów. Jeśli tak rzeczywiście jest, to gdybym był na jego miejscu bezwarunkowo uczyniłbym nergal jedyną spadkobierczynią.

Całkiem opacznie mnie zrozumiałeś, Edwardzie.
Nergal budzi naszą sympatię, mnie wydaje się, że ją rozumiem, dlatego trudno pisać trudną prawdę tak całkiem bez znieczulenia.
A fakty są takie, że ten ktoś czegoś nie zrobił w czasie, gdy to mu się opłacało, dlaczego więc
miałby zrobić to teraz, gdy nie musi? Z poczucia przyzwoitości? Hmm...
Przywróciłby mi wiarę w (niektórych) w ludzi...

teraz sprawy seksu, pożądania itp. widziane od strony mężczyzny.

Diagnoza zaawansowanej postaci raka potrafi tak mężczyznę zdołować, że w kwestii pożądania żadne hormony nie pomogą.

Rożni ludzi różnie reagują.
Niektórzy w obliczu bliskiej "ostateczności"chcą się nażyć, nakochać, nabyć szczęśliwym do syta, do utraty tchu.

[el1948]

Całkiem opacznie mnie zrozumiałeś, Edwardzie.
Nergal budzi naszą sympatię, mnie wydaje się, że ją rozumiem, dlatego trudno pisać trudną prawdę tak całkiem bez znieczulenia.
A fakty są takie, że ten ktoś czegoś nie zrobił w czasie, gdy to mu się opłacało, dlaczego więc
miałby zrobić to teraz, gdy nie musi? Z poczucia przyzwoitości? Hmm...
Przywróciłby mi wiarę w (niektórych) w ludzi...

A dlaczego nie miałby Ci tej wiary przywrócić? Nergal i jej partner byli i są sobie potrzebni i nawet nie wiem, kiedy bardziej. Czy do jeszcze niedawna, kiedy wszystko było OK, czy teraz, kiedy świat się zaczyna walić? Partnerowi nergal nadal opłaca się zalegalizować związek, bo jak przyszłoby mu żyć ze swoją chorobą i chorobą rodziców, gdyby nergal odeszła? Dlatego taka była moja odpowiedź na Twój post, dunol.

Rożni ludzi różnie reagują.
Niektórzy w obliczu bliskiej "ostateczności"chcą się nażyć, nakochać, nabyć szczęśliwym do syta, do utraty tchu.

Z tym stwierdzeniem się zgadzam, ale zauważ, że diagnoza została postawiona niedawno i prawdopodobnie jeszcze nie została całkiem 'przetrawiona'. Kiedy to nastąpi, to pewnie będzie tak, jak napisałaś. Wątek ma w tytule 'bez znieczulenia', więc Ci powiem, że ze mną też tak było. Tą ostatecznością była dla mnie bliska LRP, a miałem świadomość jej ubocznych skutków. Życie zakpiło sobie ze mnie/z nas jednak. Prostata była tak przerośnięta, że nastąpiło zatrzymanie moczu i pięć tygodni przed operacją założono mi cewnik. Trzykrotne próby jego usunięcia nie przywróciły moich fizjologicznych funkcji i z chęci nażycia się i nakochania do utraty tchu zupełnie nic nie wyszło. Wspomnienia są miłe, ale to tylko wspomnienia.
===
Rakar - do Ciebie mam prośbę o zamianę w tytule wątku 'kobiety' na 'forumowicze'. Jako mężczyzna powinieneś moją prośbę zrozumieć.

Miłego dnia
Edward

[RaKaR-szef forum]

Rakar - do Ciebie mam prośbę o zamianę w tytule wątku 'kobiety' na 'forumowicze'. Jako mężczyzna powinieneś moją prośbę zrozumieć.

Bez kłopotu mogę to zrobić, ale szkopuł w tym, że to kobiety zasugerowały ten tytuł, w szczególności Dunol. Więc, jeżeli one zgodzą się?

[dunol]

Rakar - do Ciebie mam prośbę o zamianę w tytule wątku 'kobiety' na 'forumowicze'. Jako mężczyzna powinieneś moją prośbę zrozumieć.

Bez kłopotu mogę to zrobić, ale szkopuł w tym, że to kobiety zasugerowały ten tytuł, w szczególności Dunol. Więc, jeżeli one zgodzą się?

Nie pamiętam, jakie słowo było na początku, ale kiedyś sugerowałam, aby zostawić samo "Bez znieczulenia".
(Jednakże obawiam się, że płeć męska może to interpretować jako działania medyczne bez żadnej anestezji).

[RaKaR-szef forum]

Rakar - do Ciebie mam prośbę o zamianę w tytule wątku 'kobiety' na 'forumowicze'. Jako mężczyzna powinieneś moją prośbę zrozumieć.

Bez kłopotu mogę to zrobić, ale szkopuł w tym, że to kobiety zasugerowały ten tytuł, w szczególności Dunol. Więc, jeżeli one zgodzą się?

Nie pamiętam, jakie słowo było na początku, ale kiedyś sugerowałam, aby zostawić samo "Bez znieczulenia".
(Jednakże obawiam się, że płeć męska może to interpretować jako działania medyczne bez żadnej anestezji).

Przecież wiesz, że na początku było Słowo. Było tak, jak napisałaś. Czy mogę zmienić nazwę wątku?

[el1948]

Nie pamiętam, jakie słowo było na początku, ale kiedyś sugerowałam, aby zostawić samo "Bez znieczulenia".
(Jednakże obawiam się, że płeć męska może to interpretować jako działania medyczne bez żadnej anestezji).

Droga Dunol,
jeśli wskakuję w wątek "Bez znieczulenia - kobiety rozmawiają", to możesz mi wierzyć, że bardziej boli dusza niż ciało bez anestezji. Po RP facet, to już taki sobie facet, a tytuł wątku rozwiewa resztki jego złudzeń
Edward

[Leszek12]

Witam Nasze Miłe Panie;wybaczcie że wcinam się w Wasz Wątek ,ale czyta go Moja Żona i Synowa, i zaczynam rozumieć Dlaczego Te Moje Ślubne Nieszczęście zrobiło Się takie Czułe , a Synowa Magdzia przyniosła pisemko Wysokie Obcasy i je studiuje. Nie zmieniajcie tematu i po prostu piszcie. a My Będziemy Lepiej Was Rozumieć , EL mam racje czy popełniam błąd ? ZOMO'82-89

[dunol]

Przecież wiesz, że na początku było Słowo. Było tak, jak napisałaś. Czy mogę zmienić nazwę wątku?

Dlaczego miałabym mieć coś na przeciw? Czy ja wyglądam na kogoś, kto ma pretensje o drobiazgi?
Tym bardziej, jeśli zmiana ma sens?

jeśli wskakuję w wątek "Bez znieczulenia - kobiety rozmawiają", to możesz mi wierzyć, że bardziej boli dusza niż ciało bez anestezji. Po RP facet, to już taki sobie facet, a tytuł wątku rozwiewa resztki jego złudzeń

Czy mi się wydaje, czy mamy już na forum osobny wątek o seksie? Konkretnie o problemie potencji po leczeniu.
Ale - jak sami widzimy - tych spraw nie można oddzielić od całokształtu - od innych relacji, od ogólnego szoku, zmiany hierarchii wartości, i w ogóle depresji.
Ten watek w założeniu miał być bardziej o sensie życia w sytuacji zagrożenia życia, a wyszło o miłości. No dobra, niech będzie.
Chciałam tylko zauważyć, że rozmawiamy (w większości) o studentach uniwersytetu trzeciego (czasem i czwartego) wieku, zatem to życie studenckie z natury rzeczy i tak nie mogło być zbyt intensywne.
Po drugie, dlaczego nikt nie wspomni, że nie wszyscy pacjenci po prostatektomii ponoszą wyłącznie szkody: są tacy, a jest ich ponoć ok. 30%, którzy pod względem seksu są beneficjentami tej operacji. Kłopoty z potencją pozostają kłopotami, ale jednocześnie skala doznań tak się tym pacjentom zwiększa, że wynagradza wszystko.
Chyba, że wam, kochani, chodzi przede wszystkim o kobietę, o jej szczęście i satysfakcję.

[RaKaR-szef forum]

Przecież wiesz, że na początku było Słowo. Było tak, jak napisałaś. Czy mogę zmienić nazwę wątku?

Dlaczego miałabym mieć coś na przeciw? Czy ja wyglądam na kogoś, kto ma pretensje o drobiazgi?
Tym bardziej, jeśli zmiana ma sens?

No, właśnie, jak wyglądasz? Nieważne, ale istotne, że lubię z Tobą rozmawiać. W wypowiedziach i przede wszystkim znajomością tematu jesteś bardzo ważna osobą na naszym forum. Dziękuję Ci za wyrozumiałość i praktyczne podejście do spraw kolegów.
Teraz uważam, że tytułu wątku nie należy zmieniać, a obecność panów dodaje tylko kolorytu.

[wlobo135]

Czy mi się wydaje, czy mamy już na forum osobny wątek o seksie?

Należało się spodziewać że to wcześniej czy później nastąpi. Najzabawniejsze że w przeszłości my mężczyźni wstydliwie coś tam o tym seksie przemycaliśmy na forum aż przyszła Magda i zrobiła nam instruktarz. Wspomniałem niedawno o tym że z prywatnej poczty wiem o problemach naszych kolegów, będących w trakcie leczenia, w zaspokojeniu seksualnych potrzeb swoich partnerek. Instruktarz linkowany przez Magdę wyjaśnia dokładnie gdzie, co i jak należy robić abyście były w siódmym niebie. Dziękuję Magdo.

Po drugie, dlaczego nikt nie wspomni, że nie wszyscy pacjenci po prostatektomii ponoszą wyłącznie szkody: są tacy, a jest ich ponoć ok. 30%, którzy pod względem seksu są beneficjentami tej operacji. Kłopoty z potencją pozostają kłopotami, ale jednocześnie skala doznań tak się tym pacjentom zwiększa, że wynagradza wszystko.

Bo statystykę układały kobiety na podstawie swoich przypuszczeń.

Chyba, że wam, kochani, chodzi przede wszystkim o kobietę, o jej szczęście i satysfakcję.

Dunol, powiem za siebie: zdecydowanie tak. Ja walczyłem o odzyskanie potencji będąc przekonany że u mnie już nie będzie tak jak było przed zabiegiem. Czułem się winny że mój stan zdrowia pozbawił moją partnerkę doznań których ona nadal potrzebuje.

[nergal]

MagdalenoM owszem przejrzalam linki ktore wstawilas,co prawda nie bylo w nich niczego o czym bym nie wiedziala,ale stwierdzic musze ze nie wszystko jeszcze bylo wdrozone w nasze zycie seksualne, nie wiem juz w czyim z postow bylo napisane ze jako studenci pewnych wiekow teraz mozemy mowic o dojrzalym seksie. No moze jeszcze nie wszyscy, tak jak jest w moim przypadku.
Dziewczyny jak to jest w waszym przypadku kiedy przyjdzie taki moment ogromnego pozadania, a wiecie ze np.nie mozecie liczyc na partnera, bo nie ma ma go ,czy tez sytuacja jest nieodpowiednia.
Od czasu kiedy przyszedl czas "postu"targaja mna jakies niewytlumaczone pozadania i to najgorsze ze w momecie jak jestem w sklepie,czy tez jade autem,wchodzi we mnie to jak grom z nieba.
Pewnie moje hormony sie rozlegulowaly i szaleja na maxa.
Nie bardzo wiem jak je ujarzmic.

[nergal]

Nie chcę tu wyjść na jakąś nimfomankę. Po prostu nie mam problemów z mówieniem o sprawach seksu i wiem, czego chcę w łóżku.
Włodku, bardzo Ci dziękuję za wsparcie.
Nergal, piszesz, że wiele rzeczy wiedziałaś, wiele jest nowych. Zapewne tak będzie z każdym z nas. Nigdy nie będziemy wszystkiego wiedzieć i "głupcami pomrzemy" Ale dlatego życie jest tak ciekawe, że czeka nas wiele niespodzianek. Sedno w tym, czy jesteśmy gotowi na nowinki.
Pytasz co zrobić kiedy przyjdzie moment ogromnego pożądana, a na partnera w danej chwili liczyć nie można? Pozostaje Ci samej to napięcie rozładować. Nie jest to co prawda to samo co z partnerem, bo faktycznie oprócz orgazmu,nam kobietom potrzebna jest bliskość drugiej osoby, ale choć rozładujesz napięcie. Potrzeba seksu, to potrzeba fizjologiczna jak jedzenie, odpoczynek w grupie potrzeb pierwszego rzędu z piramidy Abrahama Maslowa. Tego się nie oszuka. To nie Twoje hormony się rozregulowały, ale nie rozładowana potrzeba sprawia, że po prostu nie możesz myśleć o niczym innym. Przecież jak będziesz dziewczyno głodna, to nie zaczniesz czytać książki kucharskiej. Jeżeli chcesz na ten temat pogadać, napisz na pw.
Ponadto nie wiem czy studenci uniwersytetu trzeciego wieku nie mogą mieć prawa do szaleństwa. Ja mam nadzieję, że nawet jako babinka będzie chciało mi się szaleć. A co tam. :-)

Masz racje w kazdym slowie,a dziwie sie troszke Wlodkowi,ze delikatnie probowali wkładac sytuacje i temat seksu w swoje postu,to od zarania dziejow jest ze meszczyzna jest tym ktory jako naczelny samiec dyktuje zasady,to gdzie wasza odwaga drodzy Panowie!!!!!!!!!!!!!

[dunol]

Pewnie moje hormony sie rozlegulowaly i szaleja na maxa.
Nie bardzo wiem jak je ujarzmic.

Niezależnie od wszystkiego, gdybym była twoją matką, doradziłabym/odradziłabym ci jedno:

"Córuś moja, córuś
Nie wychodź za dziada
Ni na dzień ni na noc
On ci się nie nada"

[RaKaR-szef forum]

Jaki jest stan dróg w naszym kraju, każdy wie. Jak poruszają się po tych drogach ziomale, też wiemy. Aktualnie nie mam auta, na moje potrzeby, jest mi zbędne. Czasami zdarza się, że trzeba udać się do odległej miejscowości. No, i nieraz mam ochotę zamienić się miejscami z szoferem.
Bo, albo jedzie zbyt szybko i to często na czwartego, albo zbyt wolno. Dla mnie, nie ma bardziej denerwującej sytuacji, kiedy jedzie się za sznurem TIRów, bez możliwości wyprzedzenia. Właśnie, w nawiązaniu do tego, chcę wspomnieć o radarach. Ustawiały je gminy, często atrapy, by pobierać haracze za nadmierną szybkość. Ustawiali je w takich miejscach, gdzie aż prosi się o przyśpieszenie. Zbyt wolna jazda, też powinna być karana.
Rzecz jasna, kandydatów na samobójców trzeba surowo karać. Bo, nie chodzi o to, że ten się zabije, ale, że naraża na śmierć innych użytkowników "wstęgów szos". Właśnie znalazłem w internecie coś takiego, co może być pomocne dla innych. Załączam pliki.

Ps
drugi dzień nie oglądam tv, nie mogę na te same gęby patrzeć i ich pie...
Za to słucham Piotrka Szczepanika, bo widzę te jeziora, te trawy pachnące, wycieczki na koniach - co tu gadać.
.

[nergal]

Nergal, będę bronić Włodka. Polska to nie jest kraj w którym mówi się otwarcie o seksie. Jeżeli kobiety nie chcą mówić, to panom tym bardziej jest trudniej.
Tak - od zarania dziejów mężczyzna dominował w sferze seksu, ale to się zmienia. W łóżku zaczyna funkcjonować układ partnerski. A jeżeli tak nie jest, to często jest to naszą, kobiet winą.
Jeżeli tylko damy zielone światło, to panowie zrobią wszystko, żebyśmy odleciały do nieba.
Pozdrawiam.

To co napisalam nie mialo byc odebrane jak cos zlego odnosnie slow Wlodka,mysl moja miala byc tylko zdziwieniem dlaczego w dzisiejszych czasach Panowie maja obawy co do poruszania takich tematow,to tylko tyle, Pozdrawiam

[el1948]

Seks po PR

Kiedy wychodziłem ze szpitala rehabilitantka wręczyła mi instrukcję, jak ćwiczyć mięśnie Kegla, aby powrócić do fizjologicznej sprawności siusiania sprzed operacji. Powiedziałem jej, że trzymanie moczu nie załatwia sprawy rehabilitacji, bo przecież RP w sferze seksu też zmieniła bardzo dużo, jeśli wręcz nie wszystko. Chyba ją zaskoczyłem, bo nic mi wtedy nie odpowiedziała. Już na własną rękę podjąłem starania, aby chociaż jakąś namiastkę potencji sprzed operacji odzyskać i przy kolejnym spotkaniu powiedziałem jej o tym. Przy trzecim i ostatnim spotkaniu już sama zapytała o to, jak mi te starania idą.
Seks jest u nas tematem tabu, jakąś wstydliwą sprawą i nadal powoduje zdziwienie u pań i panów, którzy twierdzą, że facet po RP ma się cieszyć, że żyje, a nie cieszyć się z życia.
Super, że nergal przełamała się i zainicjowała ten temat. Super, że aktywnie włączyła się w dyskusję Magda i że pokazała seksualność od kobiecej, często nam mężczyznom nieznanej strony.
Pytasz nergal, dlaczego w dzisiejszych czasach Panowie maja obawy, co do poruszania takich tematów. Odpowiem Ci, że nie chcą mieć przypiętej łatki erotomana. Kobiety też boją się etykietki nimfomanki i tabu trwa w najlepsze. A przecież nie musi. Przecież w otwartej wymianie poglądów można się naprawdę dużo dowiedzieć i tak pokierować swoim życiem, aby cieszyć się z jego uroków w tym dla partnerów trudnym okresie.
Z sygnaturki widzicie, że lat trochę już mam. Trzy tygodnie temu zostałem dziadkiem, lada dzień zostanę nim ponownie i chociaż dunol mówi coś o trzecim, a nawet czwartym wieku, to myśl o zaniechaniu miłosnych igraszek ani przez chwilę nie zagościła w mojej głowie. Temat to ogromnie ważny, zwłaszcza dla nas, ułomnych w swej tradycyjnie rozumianej męskości panów, więc i ja spróbuję uogólnić kilka spraw.
Po RP seks sensu stricte odpada, ale chirurgiczny skalpel rzadko z prostatą wycina też libido delikwenta. A kiedy emocje bliskości spraw ostatecznych opadną i rysuje się perspektywa iluś tam lat życia, to i pozostawione libido daje o sobie znać. No i jeśli partnerzy poza tradycyjną formę seksu wcześniej nie wychodzili, to robi się problem, jak to napięcie seksualne rozładować. Wam Paniom jest z tym łatwiej. Często wystarczają Wam przytulania, pocałunki i ogólnie nasza bliskość, a jeśli nie, to Magda podała linki do artykułów o tej sprawie traktujących. Jednym słowem możecie sobie poradzić bez nas, co wprawdzie nie napawa nas optymizmem, ale też z wiadomych powodów każe kłaść uszy po sobie i milczeć. Nam, mężczyznom jest znacznie gorzej. Jeśli odrzucić środki farmakologiczne obniżające libido, to śmiem twierdzić, że bez Waszej, miłe Panie pomocy, po prostu sobie nie poradzimy. Stwórca taki pomysł na nas miał (jeśli jest mężczyzną, to może wzorował się na sobie), że oprócz Waszej duszy, kochamy też Wasze ciała. Ale jak je kochać po RP? Możemy, tylko musicie wierzyć naszym słowom, że są piękne (bo są!), musicie zapomnieć o fałdce na brzuchu i celulicie, bo po pierwsze my ich nie widzimy, a po drugie mamy świadomość niedoskonałości swoich własnych ciał. Cóż, szliśmy przez życie razem z Wami, a czas to dokładał, to zabierał coś z naszej urody i z reguły robił to sprawiedliwie. Kiedy więc nie godzicie się na seks oralny czy/i manualny, to nie pozwalacie zweryfikować naszego przekonania, że nie tylko do siódmego nieba bylibyśmy w stanie Was doprowadzić, ale też pozbawiacie nas nadziei, że widząc Waszą tam podróż, także nam byłoby nieziemsko przyjemnie. Niech przedłużeniem mojego tekstu będzie ten, który dwa dni temu znalazłem na Onecie:
http://zdrowie.onet.pl/zycie-intymne/wielkie-dochodzenie,1,5080550,artykul.html
Jest on budujący dla nas, mężczyzn po RP, ale i Wam, drogie Panie być może pozwoli spojrzeć inaczej na seks w Waszych związkach.
Pozdrawiam optymistycznie
Edward

[RaKaR-szef forum]

Dziś, bardzo późno w nocy, za pomocą skype'a rozmawiałem z Włodkiem i Zygmuntem. Włodek mieszka w Sydney a Zyga (aktualnie) w Los Angeles. Dziś takie rozmowy to normalka, a przecież rozrzut jest ogromny. Niesamowite. Zawsze popierałem, i popieram wprowadzanie i używanie użytecznych nowości. Mój tata był wielkim tradycjonalistą. On uważał, że Bóg, Honor i Ojczyzna, to są wartości, od których nie można odstępować. Nigdy nie umiał się przyznać, że nowoczesność też go dotyka. Jednak nigdy nie był fanatykiem "kościółkowych". Rano, po swojemu pomodlił się, splunął w dłonie, i szedł do roboty. Doprowadzę do tego, że tam gdzie mieszkali moi rodzice, ten szpaler drzew, odcinek drogi będzie miał nazwę, nazywał się imieniem moich zmarłych rodziców. Bufonada? Nie, bo jak słyszę, że niektórych zmarłych smarków, którzy nic, poza kłótnią nie zrobili, wynoszą na piedestały ?!- nie, tak być nie może, żeby moi wspaniali rodziciele, którzy tyle dla Polski zrobili, byli pomijani.

[dunol]

Edwardzie, ale tak szczerze, jak byś zareagował na takie ogłoszenie:
"Udane życie seksualne zamienię na nieoznaczalne PSA".

[kangur__2007]

Edwardzie, ale tak szczerze, jak byś zareagował na takie ogłoszenie:
"Udane życie seksualne zamienię na nieoznaczalne PSA".

Bingo!

[el1948]

Edwardzie, ale tak szczerze, jak byś zareagował na takie ogłoszenie:
"Udane życie seksualne zamienię na nieoznaczalne PSA".

Z powagą i najgłębszą empatią. Jak chyba każdy.

[wlobo135]

Witajcie, wydaje mi się że Edward pisząc: Często wystarczają Wam przytulania, pocałunki i ogólnie nasza bliskość, miał na myśli niestety liczną grupę pań u których po menopauzie kończy się zainteresowanie seksem. Do tego trzeba jeszcze dodać te które nigdy nie osiągały orgazmu i penetracja przestała je interesować i otrzymujemy dość sporą liczbę. Potwierdzeniem tego niech będzie post który znalazłem w necie czytając dyskusję o seksie po sześćdziesiątce: Naprawdę po 50-dziesiątce to robią? To ja nie jestem zboczony?
O czym wy opowiadacie.Ja przed 50-dziesiątką jak tylko wspomniałem żonie o sexsie zaraz wysyła mnie do psychiatry.Nieraz mówię że słyszałem w radiu lub w TV że ludzie w tym wieku to robią.Podobno tak mówią bo im za to płacą.Żona pracuje w biurze i ma dużo koleżanek w wieku ~~ 50-dziesiąt lat i jak wspomiała co ja jej proponuję [ sex] stwierdziły że jestem zboczony i powinienem być zamknięty w psychiatryku do czasu aż mnie wyleczą.

[Leszek12]

Witam Nasze Miłe Panie; czytałem Wisłocką i myślałem że już wiem wszystko, dopiero czytając Wasze posty zaczynam rozumieć że mimo że mam dopiero 70 lat to doprawdy nie wiem nic o Duszy Kobiety jej postrzeganiu Świata , potrzebach ,w różnych sferach w tym Seksualnych. Muszę zaczynać wszystko na nowo i Mam Nadzieję że będzie to nauka Przyjemna !!!!!,i to tylko dzięki Wam Dziękuję ZOMO'82-89

[el1948]

Witam Nasze Miłe Panie; czytałem Wisłocką i myślałem że już wiem wszystko, dopiero czytając Wasze posty zaczynam rozumieć że mimo że mam dopiero 70 lat to doprawdy nie wiem nic o Duszy Kobiety jej postrzeganiu Świata , potrzebach ,w różnych sferach w tym Seksualnych. Muszę zaczynać wszystko na nowo i Mam Nadzieję że będzie to nauka Przyjemna !!!!!,i to tylko dzięki Wam Dziękuję ZOMO'82-89

I co Ty Dunol na to? Czy w kontekście treści tego postu nie powinnaś zweryfikować swojego poglądu na seks w wieku III+? Jest taka biesiadna piosenka o Maćku, co to już na desce leży, ale jak mu zagrają...
Z nami chłopami jest podobnie. Kiedy żona mówi mając na myśli seks, że tylko jedno mi w głowie, to ja dodaję, że jeszcze dobre jedzenie. A kiedy mówi to samo myśląc o jedzeniu, to ja dodaję, że jeszcze seks. Skomplikowane dusze to Wy Panie macie, nasze są wyjątkowo proste.
Leszku12, tak trzymaj, a wieku Ci nie wypominam.
Edward

[el1948]

Ps
drugi dzień nie oglądam tv, nie mogę na te same gęby patrzeć i ich pie...
Za to słucham Piotrka Szczepanika, bo widzę te jeziora, te trawy pachnące, wycieczki na koniach - co tu gadać.
.

Rakarze - Władku, prześladowco forumowiczów. Masz rogatą, ale romantyczna duszę! To komplement, gdybyś miał wątpliwości. A wiesz, dlaczego lubisz 'Kochać', 'Goniąc kormorany' czy 'Żołte kalendarze'?
Bo pierwszy raz usłyszałeś je w połowie lat 60., kiedy hormony rozpoczynały swój szaleńczy taniec, kiedy próbowałeś z kiepskim zwykle skutkiem, (bo to i próby najwyższych lotów nie były, a nieśmiałość wielka) nawiązać jakąś nić (sam nie wiedząc jaką) z koleżanką z klasy, może z siostrą kolegi, w każdym razie z dziewczyną. I kiedy dostawałeś kosza, to Twój żal koiły, albo wręcz przeciwnie, m.innymi piosenki Szczepanika. Ja też je lubię, a ten tekst z Tobą w roli głównej, jakoś dziwnie i do mnie pasuje.
Edward

[dunol]

Widzę, że wykłady na naszym Uniwersytecie robią się coraz bardziej podniecające.

I co Ty Dunol na to?

To zależy, czy się jednak zamienisz, czy nie.

Dziś prawo do seksualności kobiet też zostało wywalczone

Tiaaaaaa... Tyle że za każdym czyimś prawem stoi czyjś (małżeński) obowiązek.
Czyli wracamy do punktu wyjścia.

[RaKaR-szef forum]

prześladowco forumowiczów

Ejże, ejże - ja i prześladowca!? Czy zarządzałeś/zarządzasz grupą ludzi? Na pewno wiesz, że najgorszy jest roz...ździaj. Moje doświadczenie podpowiada mi, że wszyscy są za wolnością, swobodą, chętnie o tym delibrują, narzekają, ale każdy po cichu popiera dyscyplinę. Nie pamiętam, kiedy byłem na wakacjach. Chciałbym, choć z tydzień, pochodzić w Karkonoskiem czy Bieszczadzkiem. Wypić piwko w ichnich piwiarniach. Ostatnio miałem ciężkie spotkania z Urzędem Skarbowym (no, k. bzdety). Dużo radości daje mi obcowanie z wnuczką (2 lata i 8 mieś.) Właśnie 2 dni u nas gościła. To jest osoba, która, chyba, najpoważniej mnie traktuje. Jest piękna i inteligentna. Dzieci, to ciekawe 'zjawisko'. Niby to nie słucha, ale wszystko przechwytuje. Np. coś robię w swojej kanciapie, a kątem oka widzę, że zza framugi podgląda mnie Kaja. Też traktuję ją poważnie. Dziś zatelefonowałem do niej i zapytałem jak się czuje, co robi. Mam nadzieję, że za 10 lat, kiedy będę w wieku Włodka i takim pieszczochem, przyjedzie do mnie i nawet skłamie "dziadku mój ukochany". Tylko, czy ja k. dożyję tego wieku?! A, z żoną bardzo poważnie się pokłóciłem. Może ma to związek z tym, o czym rozmawia się w wątku "Kobiety rozmawiają..."?

[RaKaR-szef forum]

No i widzicie, jak człowiekowi niewiele potrzeba, by go wprowadzić w lepszy nastrój. Trochę przesadzili, ale męskie, samolubne ego trochę popieścili
https://apps.facebook.com/twoje-imie/?fb_source=bookmark_seall&ref=bookmarks.