Pisać każdy może, trochę lepiej, trochę gorzej

[annddy]

Czytałem i gratuluje .Trudny temat, ciekawie przedstawiony. Historia to moja młodzieńcza miłość. Trwa do dzisiaj.
Dla zainteresowanych:
http://tygodnik.onet.pl/35,0,80651,powrot_nad_czeremosz,artykul.html

[Leszek12]

Edwardzie; przeczytałem,  podobny temat ale  to jacy  Ukraińcy są  naszymi wspaniałymi sąsiadami i ich bohater Bandera wielki przyjaciel Polaków. to się nazywa poprawność polityczna,nie rozumiem po  cholerę prezydent tam się pcha ,a Kwaśniewski to wielki ich przyjaciel.Po co nam ukraina i litwa przecież oni nas mają w głębokim poważaniu.
ZOMO'82-89

[el1948]

Edwardzie; przeczytałem,  podobny temat ale  to jacy  Ukraińcy są  naszymi wspaniałymi sąsiadami i ich bohater Bandera wielki przyjaciel Polaków. to się nazywa poprawność polityczna,nie rozumiem po  cholerę prezydent tam się pcha ,a Kwaśniewski to wielki ich przyjaciel.Po co nam ukraina i litwa przecież oni nas mają w głębokim poważaniu.
ZOMO'82-89

Nie wiem, Leszku, jaki tekst przeczytałeś, ale w tym poście dokonujesz krzywdzących uogólnień wrzucjając wszystkich Ukraińców do jednego worka. Tak nie można! Zachodnią Ukrainę (Wschodnią Galicję) w II RP zamieszkiwało ok. 5 mln Ukraińców, z których jedynie 10% utożsamiało się z doktryną Dmytry Doncowa i z działaniami OUN-UPA wprowadzającymi tę doktrynę w życie. Ironia tego sformułowania polega na tym, że dla Polaków 'wprowadzanie w życie' oznaczało śmierć, podobnie jak dla tych Ukraińców, którzy swoich polskich sąsiadów próbowali ratować. Piszę o tym w Tygodniku Powszechnym. To dla tych uczciwych, często bohaterskich ludzi, warto nad Czeremosz powrócić. Warto chociażby po to, aby zapalić znicz na ich grobie.
Na pytanie, czy prezydent Komorowski dobrze robi jadąc 14 lipca do Łucka pośrednio odpowiadają ukraińscy nacjonaliści, którzy sobie tej wizyty nie życzą. Robią tak dlatego, ponieważ przypomniane zostaną okrutne zbrodnie dokonane przez ich ojców i dziadów 70 lat temu. Dla przeciwwagi podają przykłady zbrodni, jakich dokonali Polacy na cywilnej ludności ukraińskiej. One są faktem, chociaż ich skala była dziesięciokrotnie mniejsza. Więc dobrze się stanie, że nasz Prezydent pochyli się nad ofiarami tamtego tragicznego czasu.
Co do poparcia Pomarańczowej Rewolucji przez praktycznie całą polską klasę polityczną, to osobiście mam mieszane odczucia. Wtedy wydawało się to oczywiste, ale czas pokazał, że ta rewolucja odrodziła ukraiński nacjonalizm. Nacjonalistyczne oblicze prezydent Juszczenko pokazywał nie jeden raz, ale kiedy na odchodne mianował Stepana Banderę bohaterem narodowym Ukrainy, to zdemaskował się całkowicie. Ta skandaliczna, w moim odczuciu, decyzja sprawiła, że protestowałem przed Konsulatem Ukrainy we Wrocławiu. Ale znowu okazało się, że ta pikieta przerodziła się w antyukraińską demonstrację i musiałem zaprotestować. Poprosiłem o mikrofon i powiedziałem o tym, o czym napisałem w Tygodniku Powszechnym. Zamiast spodziewanego linczu, bo mój głos, jako jedyny, nie współgrał z oczekiwaniami organizatorów, dostałem brawa i poproszono mnie o wywiad dla PR Wrocław. Nie wolno, Leszku, uogólniać!
Edward

[Leszek12]

edward; ja przeczytałem twój artykuł i zgadzam sie z Tobą . ale też czytam inne bo ten temat jest interesujący mnię od lat i mam wyrobiony  pogląd na stosunki i relacje miedzy naszymi narodami ,tez bym chciał mieć wokół nas przyjaciół ale niestety . My Polacy też nie jesteśmy Idealni , i my tego nie zmienimy, na to potrzeba pokolenia.Poczytaj wypowiedzi internautów na Onecie są całkowicie sprzeczne z teoria Miłości i naszymi oczekiwaniami . Edward kiedy na wode i jaki kurs w tym roku ?
ZOMO'82-89

[RaKaR-szef forum]

Kiedyś, w szalonych latach 80', często o tych sprawach rozmawiałem z niezależnie myślącymi historykami. Chciałem wiedzieć więcej o o stronach, skąd wywodzi się mój ród. Nie będę już wspominał o krzywdach wyrządzonych mojej rodzinie. Nie należy zapominać, ale należy dążyć do pojednań, od tych małych, to co robi el1948. Uważam, że dużą role w pojednaniu mają kościoły katolicki, grekokatolicki, prawosławny, jak dawniej, kiedy przynajmniej nie reagującymi na wzajemnym robieniu krzywd (napisałem delikatnie). Również ówczesna propaganda i hipokryzja była wyrażona, choćby w "Ogniem i mieczem" H. Sienkiewicza, gdzie Jeremiego Wiśniowieckiego przedstawiono jako męża ustawicznej sprawiedliwości, można rzec prawa i sprawiedliwości. Tymczasem, dla tubylczej ludności był on okrutnikiem. Albo w powieści "Przygody dobrego wojaka Szwejka" J. Haska pokazano wielolicowość kościoła katolickiego. Jak wiadomo, w czasie I Wojny Światowej rodacy walczyli w wielu armiach, często przeciw sobie. Ot, choćby postać feldkurata Otto Katza. Kapelani w tych armiach wymyślali modlitwy o zwycięstwo i w takim duchu tego życzono, czyli zabijaniu. Ten temat też przerabiałem na spotkaniach z etykami. I co, teraz, tak nagle miałoby ulec wszystko polepszeniu? Nie chcę już wspominać o hańbiących walkach pomiędzy narodami byłej Jugosławii. Bywało, że najlepsi szwagrowie różnych nacji w czasie jakiegoś rodzinnego święta dowiadywali się o wszczętej wojnie przeciw sobie, chwytali za noże i rżnęli się. Dlaczego?! W imię czego! Należy na podstawie przeszłości tworzyć lepszą przyszłość, niepotrzebnie nie drążyć, bo w czasie braku lepszych widoków na przyszłość, bezrobociu, biedzie rodzi się wyniszczający nacjonalizm. Życie nie znosi próżni.

[el1948]

Należy na podstawie przeszłości tworzyć lepszą przyszłość, niepotrzebnie nie drążyć, bo w czasie braku lepszych widoków na przyszłość, bezrobociu, biedzie rodzi się wyniszczający nacjonalizm. Życie nie znosi próżni.

Nic dodać, nic ująć! Dokładnie według tych zasad staram się postępować w kontaktach z Ukraińcami. A nacjonalizm, obojętnie w jakim kraju się rozwija, to najgorsza z możliwych postawa społeczno-polityczna. W sprzyjających warunkach  prowadzi do takich sytuacji, jakie 70 lat temu były na Wołyniu i w Galicji Wschodniej, a nie tak dawno na Bałkanach. Dlatego nie można obojętnie traktować tego, co dzieje się podczas pochodów 11 listopada. Nie można mówić, że swastyka (to inna, chociaż pokrewna dziedzina) jest symbolem szczęścia i umarzać postępowanie. W przeszłości takie pobłażanie zawsze źle się kończyło.

[el1948]

Edward kiedy na wode i jaki kurs w tym roku ?

Na wodę chyba w sierpniu. Kurs jak zwykle: Jezioro Powidzkie.
Żaglówka jeszcze na koziołkach stoi, ale pokład wymieniłem już całkowicie. Jest modrzewiowy i zakładam, że wnukom ze 20 lat posłuży. Ja chciałbym żeglować 5-8 lat, a później kibicować małolatom. Ale kto to może wiedzieć, jak będzie w rzeczywistości?

[Leszek12]

Edward; wyobraż Sobie że miałem problemy teraz Na Kadecie  / wszystko mnie bolało/
a w poprzednim temacie Rakar i Ty macie rację Bieda Rodzi skrajne Nacjonalizmy ,
ZOMO'82-89

[smok45]

Czytając ostatni numer Polityki,natknąłem się na bulwersujący artykuł,na temat walki z bólem.To skandal,na który nie powinniśmy się godzić.Być może zmasowana akcja takich grup jak Gladiator,Amazonki i wiele innych,wywarłaby jakiś skutek.Urzędnicy decydujący o procedurach zapominają,że i ich to będzie kiedyś dotyczyć.

    http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Polacy-zaszczuci-bolem-Rznacy-szarpiacy-miazdzacy,wid,15784304,wiadomosc.html?ticaid=110e50

[Leszek12]

Smoku ; czytałem skazano nas na śmierć w męczarniach / jesteśmy dl nich za starzy/na zachodzie tego nie ma, tam każdy traktowany jest tak samo , ale tu jest polska.Pozdrawiam
ZOMO'82-89

[zosia bluszcz]

Link do artykulu wkleilam w watku Polski system(?) opieki zdrowotnej

    http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Polacy-zaszczuci-bolem-Rznacy-szarpiacy-miazdzacy,wid,15784304,wiadomosc.html?ticaid=110e50

[wlobo135]

Niedawno dostałem post o o najdroższych obrazach malarskich. Link zamieszczam na dole. Słyszałem że ostatnio, najwyższe ceny uzyskują płótna Marka Rothko https://www.google.com.au/search?hl=en&site=imghp&tbm=isch&source=hp&biw=1130&bih=642&q=mark+rothko+paintings&oq=mark+ro&gs_l=img.1.3.0l10.4293.11067.0.19018.7.7.0.0.0.0.237.1600.2-7.7.0....0...1ac.1.21.img.7lW2K98QfnE Podziwiajcie. Nie znam się na malarstwie ale mam trochę zdrowego rozsądku.........ech, nie będę komentował dalej, sami zobaczcie.

[el1948]

Od lat interesuję się stosunkami polsko-ukraińskimi, na których cieniem kładzie się nasza wspólna przeszłość. To zainteresowanie i chęć zrobienia czegoś pozytywnego nie jest wyłącznie teorią. O praktycznych działaniach na rzecz poprawy polsko-ukraińskich relacji napisałem w Tygodniku Powszechnym:

http://tygodnik.onet.pl/35,0,80651,powrot_nad_czeremosz,artykul.html
Zgłębianie historii Polski i Ukrainy pozwoliło mi poznać jej meandryczną złożoność i w szerszym kontekście widzieć zdarzenia, które na pierwszy rzut oka zdają się być niewytłumaczalne. Ten mało znany, z reguły czarno-biały obraz wzajemnych relacji, który funkcjonuje w przestrzeni publicznej, próbuję pokazać w formie i obiektywnej i łatwiej odbieranej, niż tysiące wspomnień spisanych przez tych, którym udało się ujść z życiem z rzezi wołyńskiej i wschodnio-galicyjskiej.

10 lat zajęło mi napisanie dwutomowej „Kresowej opowieści”, która nakładem wydawnictwa Novae Res z Gdyni ukaże się na księgarskim rynku za miesiąc.

W najbliższy czwartek, 25 lipca, o godz. 14.15, Polskie Radio Katowice wyemituje reportaż Marka Mierzwiaka pt."Kresowa opowieść". Będzie to w ramach "Letniego przeglądu reportażu" - audycji p. Anny Sekudewicz. Formuła audycji podobna jest do programu TVN24 - "Ewa Ewart poleca". Najpierw jest ok. 10 minutowa rozmowa prowadzącej program z autorem, a później jego 30 minutowy reportaż. Redaktor Marek Mierzwiak odwiedził nas przed tygodniem w miejscowości zamieszkania mojej Mamy (84 lata). Mama mówiła o swoim dzieciństwie i młodości na Kresach, a ja o współczesności i powieści. Mówiliśmy łącznie przez 1,5 godziny i sam jestem ciekaw, które fragmenty znajdą się w tym reportażu. Audycję można odbierać również przez Internet:
http://www.radio.katowice.pl/ w zakładce RADIO KATOWICE ON-LINE (środek ekranu po prawej stronie).
Zapraszam
Edward

[smok45]

Kate urodziła.Lecz nie wiadomo czy to dobra wiadomość?Wiliam z rodziny królewskiej,ona z ludu więc maluszek jest księciem półkrwi .Kto pamięta przygody Harrego Pottera ten wie,że Książe Półkrwi to dość mroczna postać.On jako prof.Severus Snape zabija Dumbledora!Nie jest jednak do końca taki zły,więc może i przyszły władca Anglii okaże się niezłym królem.
Co na to australijscy poddani?

[zosia bluszcz]

Australijscy poddani maja obecnie inne, b. zywotne problemy na tapecie...
Australijscy poddani wierzą że wkrótce przestaną być poddanymi Jego Króleskiej Mości Królowej Wielkiej Brytanii

[RaKaR-szef forum]

"Powrót nad Czeremosz

Chcieliście żyć w wolnej Ukrainie, a że wolności nikt nie daje za darmo, walczyliście. Nas Polaków i was Ukraińców podzieliły metody waszej walki."

smok45 napisał:

Kate urodziła.Lecz nie wiadomo czy to dobra wiadomość?Wiliam z rodziny królewskiej,ona z ludu więc maluszek jest księciem półkrwi [img=15x15]http://www.gladiator-olsztyn.pl/img/smilies/big_smile.png[/img] .Kto pamięta przygody Harrego Pottera ten wie,że Książe Półkrwi to dość mroczna postać.On jako prof.Severus Snape zabija Dumbledora!Nie jest jednak do końca taki zły,więc może i przyszły władca Anglii okaże się niezłym królem.
Co na to australijscy poddani?

Hierarchia ważności, priorytetów - zderzenie tragedii pomordowanych na Ukrainie i fascynacja narodzinami książątka. Co tu powiedzieć ...? Niezręczność. Prościej byłoby stworzyć nowy wątek i zachwycać się królewską rodziną. Osobiście, ten medialny pierdolec o narodzinach królewiątka jest, jak dla mnie, żenujący.

Edek, z zainteresowaniem przeczytałem o tym, co zrobiłeś na Ukrainie. Gratuluję.

Z okazji 70 rocznicy pomordowanych, właściwie ludobójstwa na Wołyniu i innych okolicach, wysłuchałem wielu opowiadaczy w telewizji. Ze względów politycznych, różni, różnie próbowali ominąć fakt ludobójstwa. Ktoś zaproponował, by nazwać to walkami bratobójczymi. Jakie bratobójcze?! Ukraińcy stworzyli związek zbrojny i bez jakiegokolwiek słów uprzedzenia zaczęli mordy Polaków na masową skalę, eksterminacje. I tak to należy nazywać. Wiemy, że Polacy też nie byli świętymi i swoje grzechy mają w wielowiekowym zamieszkiwaniem z Ukraińcami, wobec tego narodu. Jeżeli nie wyjaśnimy sobie przeszłych zdarzeń jak należy, będą niesnaski.
To przeszłość. Na jej podstawie twórzmy przyjazne stosunki pomiędzy naszymi i innymi narodami.

Jeszcze jedno - tam gdzie bieda, brak widoków na lepsze jutro, logiczne myślenie zanika, ludzie szukają szans na lepsze życie, wkraczają na drogę zła, rodzą się demony. Wiem, te tematy nijak nie pasują do zachwytów nad 'królewstwem', delikatnie mówiąc.

[annddy]

Hierarchia ważności, priorytetów - zderzenie tragedii pomordowanych na Ukrainie i fascynacja narodzinami książątka. Co tu powiedzieć ...? Niezręczność. Prościej byłoby stworzyć nowy wątek i zachwycać się królewską rodziną. Osobiście, ten medialny pierdolec o narodzinach królewiątka jest, jak dla mnie, żenujący.

Zgoda w 100%.

[el1948]

Jeszcze jedno - tam gdzie bieda, brak widoków na lepsze jutro, logiczne myślenie zanika, ludzie szukają szans na lepsze życie, wkraczają na drogę zła, rodzą się demony.

Władku, dziękuję za ciepłe słowa o naszych dokonaniach na Ukrainie. Ten fragment Twojej wypowiedzi, który cytuję, to święte słowa. Wtedy, w czasie wojny, kiedy polskiej państwowości już nie było, tych biednych i w sumie prostych ludzi omamili inni - Ci, którzy drogę do niepodległej Ukrainy postanowili przejść wg wskazówek Dmytry Doncowa - skrajnego nacjonalisty. Ukraina miała być tylko dla Ukraińców, innych, nazywanych cużyńcami, należało fizycznie zlikwidować. I to się działo. Najpierw na Wołyniu, później w Galicji Wschodniej.
Mimo tej ogromnej tragedii, tragedii tym większej, że chodziło nie tylko o zabicie człowieka, ale o zabicie go w okrutny, niewyobrażalnie okrutny sposób - pojechaliśmy na Ukrainę. Pojechaliśmy nie do tych 10% Ukraińców sympatyzujących z nacjonalistami, ale do tej reszty, nieakceptującej metody walki o niepodległość w wydaniu OUN-UPA, sterroryzowanej, zastraszonej. To oni pozwalali Polakom nocować w swoich stodołach i oborach wiedząc, że w razie dekonspiracji tłumaczenia nie będzie. To oni pomagali jak tylko mogli, przedkładając poczucie człowieczeństwa nad strach przed śmiercią. Do nich pojechaliśmy i z nimi zrobiliśmy to, o czym napisałem w reportażu "Powrót nad Czeremosz".
Raz jeszcze zapraszam w najbliższy czwartek, godz. 14.15, do Internetu, na stronę PR Katowice On-line, aby posłuchać reportażu "Kresowa opowieść". To także tytuł powieści, która za miesiąc ukaże się na rynku. Wtedy więcej o niej napiszę. Wyda ją Novae Res z Gdyni i chyba nie jest zła, bo Wydawnictwo Literackie z Krakowa, a to najwyższa wydawnicza półka,  takie maile mi przysłało:
---
29.10.2012.
Szanowny Panie,
Otrzymaliśmy propozycję wydawniczą – książkę Pana autorstwa Ukraińska trylogia. Przeczytaliśmy ją, opinie są generalnie przychylne, choć lektorzy nie byli jednoznacznie przekonani, czy książka osiągnęłaby sukces. Przed podjęciem ostatecznej decyzji chcielibyśmy jeszcze popracować nad propozycją , zamawiając m.in. recenzję historyka. Będę z Panem w kontakcie, postaram się informować na bieżąco.
01.02.2013.
Szanowny Panie,
Podjęcie decyzji w sprawie Pańskiej książki trwało dłużej niż sądziłam, bo omawialiśmy tytuł kilkakrotnie, w szerokim gronie kolegów z kilku działów. Z jednej strony historia nas wciągnęła, niesie z sobą ogromny ładunek  emocjonalny - rzeczywiście, nie pozostawia obojętnym. Z drugiej - pojawiły się  wątpliwości, pytania, na ile różne sytuacje przedstawione w książce odpowiadają realiom historycznym. Jakkolwiek to powieść, to jednak „zanurzona” w historii i trudno było unikać takich pytań, które otrzymywaliśmy od lektorów. Książkę czytali zarówno nasi konsultanci historyczni, jak i osoby, które opiniują u nas także literaturę piękną. Po dyskusjach zdecydowaliśmy, by książki nie wydawać. Braliśmy pod uwagę wątpliwości, o których wspomniałam wyżej, oraz fakt, że to książka obszerna, niełatwa, wymagałaby jeszcze na pewno wielu prac redakcyjnych, w tym konsultacji, być może propozycji zmian, słowem dużego nakładu pracy. Temat jest na pewno ważny, nie mieliśmy jednak pewności, czy zdobędziemy wystarczająco szerokie grono czytelników, co oczywiście jest również dla nas istotne przy podejmowaniu decyzji. Przesyłam Panu naszą decyzję nie bez żalu, jednak z nadzieją, że nie jest to ostatnia pańska praca popularyzująca historię stosunków polsko-ukraińskich.
---

Pozdrawiam
Edward

Dla Australijczyków czwartek godź.22,15

[dunol]

Niezręczność. Prościej byłoby stworzyć nowy wątek

Bez przesady, Władku. Równie dobrze mógłbyś mieć pretensję do Edka o zamieszczenie poważnego tematu w wątku dość frywolnym.

Taki już jest nasz los -  powaga, żart, śmiech i łzy, sprawy poważne i nieistotne splatają się ze sobą, tworząc codzienność.

[el1948]

Niezręczność. Prościej byłoby stworzyć nowy wątek

Bez przesady, Władku. Równie dobrze mógłbyś mieć pretensję do Edka o zamieszczenie poważnego tematu w wątku dość frywolnym.

Taki już jest nasz los -  powaga, żart, śmiech i łzy, sprawy poważne i nieistotne splatają się ze sobą, tworząc codzienność.

Jolu, Władek ma rację! Biorąc pod uwagę fakt kompletnej głupawki, jaka ogarnęła Brytyjczyków i światowe media, Royal Baby absolutnie zasługuje na oddzielny wątek na naszym forum. W kontekście tego, co się wokół tej sprawy dzieje dziwi mnie tylko, że żadna ze stacji TV nie wykupiła praw do bezpośredniej transmisji narodzin przyszłego króla UK.

[smok45]

Hierarchia ważności, priorytetów - zderzenie tragedii pomordowanych na Ukrainie i fascynacja narodzinami książątka. Co tu powiedzieć ...? Niezręczność. Prościej byłoby stworzyć nowy wątek i zachwycać się królewską rodziną

Rzeczywiście sąsiedztwo postów wypadło niezręcznie,jednak nieco wyżej,w tym samym temacie mamy informację o słonince dla sikorek czy wierszyki o cudzołóstwie.Pogaduchy, jak sama nazwa wskazuje,to nie tylko smętne rozważania ale i tematy lekkie.
Co do Wołynia,to uważam,że za dużo w Polsce biadolenia o naszych krzywdach i celebrowania naszych klęsk.Rzymianie powiadali;historia docet,historia nocet ,czyli historia uczy,historia szkodzi.Ja sam jestem Wołyniakiem z Łucka,tamte sprawy znam z rodzinnych przekazów i nie są mi obojętne.Jednak wolę oglądać w tv radość z narodzin niż kolejną inscenizację rzezi wołyńskiej.Takie spektakle przyczyniają się tylko do tworzenia wrogości,dziś nikomu nie potrzebnej.Może poza kierownictwem pisu.
Andrzej

[zosia bluszcz]

Australijscy poddani wierzą że wkrótce przestaną być poddanymi Jego Króleskiej Mości Królowej Wielkiej Brytanii

Zalezy ktorzy:

A survey of 1,000 readers of The Sun-Herald and The Sydney Morning Herald, published in The Sydney Morning Herald on 21 November 2010, found 68% of respondents were in favour of Australia becoming a republic, while 25% said it should not. More than half the respondents, 56%, said Australia should become a republic as soon as possible while 31% said it should happen after the Queen dies.[28]
However, an opinion poll conducted in 2011 saw a sharp decline in the support for an Australian republic. The polling conducted by the Morgan Poll in May 2011 showed the support for the monarchy was now 55% (up 17% since 1999), whereas the support for a republic was at 34% (down 20%).[29] The turnaround in support for a republic has been called the "strange death of Australian republicanism".[30]
A poll taken in the wake of the Queen's Diamond Jubilee found that support for the monarchy is at a twenty-five-year high. 58% of respondents supported the monarchy whereas 35% supported a republic.[31]
(za Wiki)

[el1948]

Co do Wołynia,to uważam,że za dużo w Polsce biadolenia o naszych krzywdach i celebrowania naszych klęsk.Rzymianie powiadali;historia docet,historia nocet ,czyli historia uczy,historia szkodzi.Ja sam jestem Wołyniakiem z Łucka,tamte sprawy znam z rodzinnych przekazów i nie są mi obojętne.Jednak wolę oglądać w tv radość z narodzin niż kolejną inscenizację rzezi wołyńskiej.Takie spektakle przyczyniają się tylko do tworzenia wrogości,dziś nikomu nie potrzebnej.Może poza kierownictwem pisu.
Andrzej

Andrzeju, zgadzam się z Tobą w kwestii inscenizacji rzezi wołyńskiej. Moim zdaniem nie była ona potrzebna, ale zorganizowali ją ci, którzy polsko-ukraińskie relacje widzą zero-jedynkowo. Jednak tego, co się stało na Kresach nie można przemilczać. Historia nie może szkodzić. Ona powinna uczyć. W Rybnie powiedziałem do Ukraińców tak:
"...Czy historia naszych narodów może dzielić? Uważam, że nie. Powinna jednak skłaniać do refleksji, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Trzeba pamiętać o przeszłości i unikać podobnych błędów w przyszłości...".
Kiedy zbierałem materiały do powieści, to rozmawiałem z wieloma ludźmi z Wołynia i Galicji Wschodniej, których najbliżsi zginęli z rąk UPA. Oni cieszyli się, że mogą mi o tym opowiedzieć. Trauma z tamtych lat wciąż w nich siedziała i doznanymi krzywdami chcieli się dzielić, chcieli je wykrzyczeć. Dla ich sumień potrzebne były obchody tej rocznicy, a może nawet wspomniana inscenizacja.
Co do PiS-u, to z przerażeniem obserwuję legitymizację ugrupowań narodowców przez tę partię. Od lat podobnie postępuje też RM. Popieranie nacjonalizmu, to grzech najcięższy z możliwych, bo kresowe rzezie nie Ukraińcy przeprowadzili, ale ukraińscy nacjonaliści.
Pozdrawiam
Edward

[dunol]

Jolu, Władek ma rację!

W czym?

[annddy]

Dunol,ty tak poważnie.
Edward porusza w tym wątku naprawdę poważne i trudne sprawy i strzał wielce szanownego kolegi smoka był niezręczny.Ty pytaniem"w czym?"-poruszyłaś moje poczucie estetyki emocjonalnej.

[annddy]

Wielce szanowny kolego smoku.Mam odmienne zdanie na temat incenizacji w Radymnie.Nie potępiał bym tego rodzaju incenizacji w czambuł.

[dunol]

Dunol,ty tak poważnie.
Edward porusza w tym wątku naprawdę poważne i trudne sprawy i strzał wielce szanownego kolegi smoka był niezręczny.Ty pytaniem"w czym?"-poruszyłaś moje poczucie estetyki emocjonalnej.

Moje cierpienie jest znacznie większe, gdyż naruszono mi poczucie logiki emocjonalnej...

1. Jeśli Rakar uważa za niezręczność sąsiedztwo tematu poważnego z dooperelnym, to niech ma żal do Edka,że taki trudny temat umieścił w wątku,gdzie królują moskaliki, sikorki i inne niepoważne sprawy.
(I też  nie będzie miał racji, gdyż watek jest o pisaniu w ogóle, a nie na jakiś temat).

2. Jeśli denerwują go plotki z życia wyższych sfer, to po co je czyta, i po co o nich pisze, po co je komentuje?
 (Mnie to na przykład nie interesuje, nie czytam, i denerwuję się, gdy ktoś czyta i jednocześnie oburza się,  że piszą).

[annddy]

Potrafisz odwrócić kota ogonem, ale jak to mówił Marcin Daniec-taka jest konstrukcja kobiety.
Bez odbioru w tym wątku,zapraszam do wątku"Kobiety rozmawiają".

[el1948]

Jolu, Władek ma rację!

W czym?

Napisałem, w czym, ale powtórzę:
"...  Biorąc pod uwagę fakt kompletnej głupawki, jaka ogarnęła Brytyjczyków i światowe media, Royal Baby absolutnie zasługuje na oddzielny wątek na naszym forum..."

[RaKaR-szef forum]

Zaraz, chwila. Zawsze uważałem, że rozmawiać można o wszystkim, także o narodzinach następcy i towarzyszącej temu histerii. Jednak, to co mnie wkurzyło, to przykrycie postu Edwarda tematem należnemu plotek.pl. Tak to wyglądało. Nie chcę rozdzierać szat, co by nie powiedzieć, było to niezręczne.

Oczywiście, przedstawione problemy w poście Edwarda nikogo nie obligują do zajmowania się tym tematem, wolna wola. Jednak działania Edwarda zasługują na uwagę i uznanie. On nie tragizuje, nie uprawia niekończącej się martyrologii wydarzeń sprzed 70 lat, on działa bezpośrednio i w sposób delikatny, wymagający odwagi. Taka postawa jest godna podziwu, szacunku i uznania.

[Leszek12]

Edward; nie jeden nie wie co się Wtedy wydarzyło, słyszeli i teraz otwierasz im oczy i nie wierzą że to Prawda !!!!! jednym temat jest niewygodny a wydawcy w tamtym czasie nie poprawny politycznie.
Najlepiej by mieli wytyczne.Rób Swoje ,nie przejmuj Się dyletantami i oportunistami . My znający temat jesteśmy Za Tobą!!!!!!!
ZOMO'82-89

[el1948]

Jolu i Smoku, to dla Was:
http://www.youtube.com/watch?v=OqtN0IPRR0s
Załóżcie słuchawki i śpiewajcie razem z wykonawcą.

Jak ja małym zbyrawsja nawesni
Pity u swit neznanymy szljachamy,
Soroczku maty wyszyła meni,
Czerwonymy, czerwonymy, ta czornymy, ta czornymy
Czerwonymy, ta czornymy nytkamy.

Pryspiw:
Dwa kolory, moji dwa kolory,
Oba na połotni, w duszi mojij oba.
Dwa kolory, moji dwa kolory,
Czerwonyj – to ljubow, a czornyj – to żurba.

Mene wodyło bezwisti żyttja,
Ta ja wertawsja na swoji porohy.
Perepłełys' jak mamyne szyttja
Szczaslyvyj, szczaslyvyj, ta sumni moji, ta sumni moji
Szczaslyvyj, ta sumni moji dorohy

Meni wijnuła w oczi sywyna,
Ta ja niczoho ne wezu do domu,
Łysz zhortoczok staroho połotna
I wyszyte, i wyszyte, moje żyttja, moje żyttja
I wyszyte moje żyttja na niomu.

Pozdrawiam
Edward

[dunol]

Ech, nie trzeba Wieży Babel, by ludzie mówiący teoretycznie tym samym językiem, kompletnie się nie rozumieli.

[el1948]

Ech, nie trzeba Wieży Babel, by ludzie mówiący teoretycznie tym samym językiem, kompletnie się nie rozumieli.

W skrócie i w przybliżeniu:
Młody chłopiec wyrusza w świat, a na drogę dostaje od mamy koszulę z haftem (soroczka) z czarnych i czerwonych nici. W jego życiu różnie bywało: i radośnie i smutno, a w końcu wrócił do domu.

A to już przetłumaczyła łemkowska dziewczyna: (tekst nieco inny, ale sens ten sam):
Perepłełys' jak mamyne szyttja
Moji sumni i radisni,
Moji sumni i radisni dorohy.
czyli
Przeplotły się jak (ściegi) matczynego szycia (te) smutne i (te) radosne, (te) smutne i radosne drogi.
Dobrej nocy
Edward

[smok45]

Wielce szanowny kolego smoku.Mam odmienne zdanie na temat incenizacji w Radymnie.Nie potępiał bym tego rodzaju incenizacji w czambuł.

Jedni celowo by budzić upiory,inni w jak najlepszej wierze by uczcić ofiary,wspominają tragiczne wydarzenia.Efekty osiągają podobne.A że tak jest wystarczy poczytać fora by zauważyć jak dużo jest wpisów pełnych nienawiści do sąsiadów.
Przypomniałem sobie gdzieś zasłyszaną przypowiastkę:
Dziadek Indianin opowiada wnukowi,że w człowieku toczy się walka między dwoma wilkami.Jeden jest zły,mściwy,chowający urazy.Drugi prawy,radosny,życzliwy.Chłopiec pyta dziadka-Który wilk zwycięży? Dziadek odpowiedział-ten którego karmisz.

[el1948]

Dziadek Indianin opowiada wnukowi,że w człowieku toczy się walka między dwoma wilkami.Jeden jest zły,mściwy,chowający urazy.Drugi prawy,radosny,życzliwy.Chłopiec pyta dziadka-Który wilk zwycięży? Dziadek odpowiedział-ten którego karmisz.

To prawda, z tymi wilkami. Tyle tylko, że nie zawsze łatwo jest karmić tego dobrego wilka. Niemieckiego łatwiej, bo Niemcy przyznali się do zbrodni wojennych. Ukraińskiego trudniej, bo oni nie chcą tego zrobić. Wyjścia w tym ostatnim przypadku są dwa: dociskać ich kolanem, by sami na kolana padli, przeprosili i prosili o przebaczenie, albo zrezygnować z tych działań, dać im czas i szansę, aby sami do pokuty doszli. Ja i moja koleżanka, z którą realizowaliśmy projekt, w 100% społeczny, "Łączy nas wspólna historia", wybraliśmy tę druga drogę. Jeździliśmy do nich, rozmawialiśmy o współpracy, nigdy nie wspominaliśmy o przeszłości. I co się stało? Oni sami wyszli z inicjatywą postawienia pomnika lub kapliczki w miejscu, w którym do 10 listopada 1944 roku stał katolicki kościół, spalony w tym dniu przez UPA. Dzisiaj jest tam i pomnik i kapliczka. Czy trzeba czegoś więcej?

Dzisiaj, 25 lipca, o godz. 14.15, Polskie Radio Katowice wyemituje reportaż Marka Mierzwiaka pt."Kresowa opowieść". Będzie to w ramach "Letniego przeglądu reportażu" - audycji p. Anny Sekudewicz. Redaktor Marek Mierzwiak odwiedził nas przed tygodniem. Mama mówiła o dzieciństwie i młodości na Kresach, a ja o swoich próbach normalizacji p-u relacji i o powieści. Jej oba tomy, Michał i Julia, ukażą się na księgarskim rynku już za miesiąc.

Audycję można odbierać przez Internet:
http://www.radio.katowice.pl  w zakładce RADIO KATOWICE ON-LINE.
Serdecznie zapraszam. To już za dwie godziny
Edward

[wlobo135]

Audycja dotarła nawet do Australii i uświadomiła bardziej wyraziście tragedię tamtych ludzi i tamtych lat. Cyfra 60 tysięcy zamordowanych nie budzi takich emocji jak wspomnienia naocznego świadka opowiadającego jak zabijano jego bliskich, jak trzeba było chodzić po zalanej krwią podłodze pomiędzy zwłokami.
Byłem jednym z nielicznych którzy mieli możliwość przeczytać Kresową opowieść, jeszcze przed jej ukazaniem się na rynku księgarskim i jestem pod wrażeniem talentu literackiego naszego kolegi.
Edward gratuluję
Włodek

[el1948]

Audycja dotarła nawet do Australii i uświadomiła bardziej wyraziście tragedię tamtych ludzi i tamtych lat.

Włodku, Koleżanki i Koledzy

W polsko-ukraińskich stosunkach trudne jest to, że oni w większości nie poczuwają się do winy i nie proszą o przebaczenie. Może Was to zdziwi, ale ja trochę ich rozumiem. My, Polacy, pokajania się przez nich oczekujemy w zbyt bezpośredni sposób i to ich od razu ustawia w pozycji na ‘nie’. To tak, jakby wejść do domu złodzieja i powiedzieć na dzień dobry: "a pan to ukradł sto tysięcy złotych". Wyrzuci nas za drzwi, a w najlepszym razie nasza rozmowa będzie szorstka, oschła i bez cienia sympatii.
My postępowaliśmy inaczej. Nie mówiliśmy o zbrodniach popełnionych przez ich ojców i dziadków. Wiedzieliśmy o nich bardzo dobrze, oni wiedzieli, że my wiemy, ale potrafili docenić, że nie wymagamy od nich pokuty. I co się stało? Tę pokutę zadali sobie sami. Zaproponowali postawienie pomnika lub kapliczki w miejscu, w którym stał polski kościół spalony przez UPA w 1944. Ten gest był dla nas czymś niezwykle ważnym, ale jestem pewien, że jeszcze ważniejszym dla nich.
Dzisiaj w tym miejscu stoi i pomnik i kapliczka. Tę ostatnią ufundowała córka Wasiuty Nargan, która uratowała mamie życie w kwietniu 1944 wyprowadzając ją przebraną w ukraiński strój ludowy z otoczonych przez UPA Kut. Wtedy zginęło ok. 200 Polaków i Ormian. Jest bardzo prawdopodobne, że gdyby nie Wasiuta, to wśród ofiar byłaby też moja mama. Jej córka jest dumna z tego, bez wątpienia bohaterskiego, czynu. Opowiada o nim przy każdej okazji, pośrednio edukując tych, co urodzili się po wojnie i może niewiele wiedzą, a także drążąc sumienia tych, co dobrze wiedzą, ale winę zrzucają na Niemców, Rosjan, a w szczególności NKWD.
W większości Polacy domagają się od Ukraińców słów przeproszenia. My bez tych słów dostaliśmy coś znacznie bardziej cennego. I to, moim zdaniem, jest droga prowadząca do polsko-ukraińskiego pojednania.
Edward
PS.„Kresowa opowieść” powinna ukazać się za miesiąc. Wtedy więcej o niej napiszę.

[edi]

Aby nie zwariować...

    Podstawą do tego aby nie zwariować jest uporządkowanie swojego życia. Wyzbycie się chaosu, niedokończonych spraw, niepewnych sytuacji, poukładanie stosunków z ludźmi.. Po prostu ułożenie sobie w główce wszystkiego, nazwanie swoich uczuć, stanów, postanowienie co zrobić ze swoim życiem.
Kiedy tego brakuje, żyje się z dnia na dzień, pozwalając aby emocje brały górę nad rozumem, nie zadając sobie trudu, aby usiąść i przemyśleć to, co się stało. Ma się w sobie burzę uczuć, o których nikomu się nie mówi, które są tak silne, że nie pozwalają nawet na względny spokój.
Ważne jest, aby każdy dzień zaczynać od nowa. Na tym co było, postawić kropkę i popatrzeć świeżo na teraźniejszość. Bo w gruncie rzeczy przeszłość i przyszłość są naprawdę mało ważne. Przeszłość ma znaczenie o tyle, że jest i zawsze będzie, niezmienną częścią naszego życia. Jest rezultatem tych wszystkich małych wyborów, których dokonujemy w chwili teraźniejszej. Należy zdać sobie sprawę, że właśnie chwila teraźniejsza jest tą najważniejszą i nie powinno się interpretować świata patrząc wstecz. Sentyment jest bardzo silny, oczywiste jest też, że nie można po prostu przekreślić tego, co było, co łączyło nas z innymi ludźmi, z jakimś wydarzeniem, czy nawet miejscem. Ale na to wszystko jest specjalne miejsce w sercu - takie głęboko ukryte, zamknięte, do którego nie wolno za często wchodzić, bo zniekształca ono nasze widzenie rzeczywistości. Trzeba spróbować, na chwilkę oczywiście, wykreślić poprzednie lata swojego życia i spróbować spojrzeć TYLKO na chwilę obecną, obiektywnie, z boku. Czasami bolesna i zaskakująca może być odpowiedź na pytanie: co łączy mnie z ludźmi, których uważam za bliskich? Czy nasze stosunki nie opierają się tylko i wyłącznie na tym co było? Może są nowe osoby w naszym życiu, które dziś są dużo ważniejsze, dają to, czego potrzebujemy: poczucie, że jest się potrzebnym, radość, uśmiech, zrozumienie... A my ich nie doceniamy, patrząc na tych, którzy kiedyś odgrywali ogromną rolę, a dziś może już wcale nie są tacy ważni?
Zawsze pozostanie wdzięczność i specjalne miejsce w sercu dla każdego, kto miał swój udział w naszym życiu. Dla jednych będzie to miejsce ważniejsze, dla innych mniej. Są takie osoby, które kiedyś kochało się tak bardzo, że nie można wyobrazić sobie świata bez nich. A ponieważ taka miłość się nigdy nie kończy, kocha ich się dalej, ale inaczej. Nie jest to już miłość wymagająca, która bez wzajemności nie miałaby racji bytu. To miłość dużo prostsza, bo nie "codzienna" - to też powoduje, że jest taka trwała.
Są osoby, które naprawde dużo dla nas znaczą i nigdy nie zapomni się wspólnie spędzonych chwil i tego, co wniosły do naszego życia. Wiadomo też, że zawsze, nawet w chwilach najgorszych, kiedy czujemy się bezsilni i samotni, możemy o nich pomyśleć - i to pomoże.
  Każda sekunda dokłada do naszej osobowości coś nowego, często dla nas samych nieuchwytnego, jakże więc można wymagać, aby ktoś, kogo przy nas nie ma tak często jak byśmy tego pragneli, nas zrozumiał?
Dlatego raz na jakiś czas trzeba zastanowić się na nowo, kogo dołożyć do grupy osób zamkniętej w tym specjalnym miejscu.. do osób, z którymi łączy nas jedynie przeszłość. Bo przyjaciele dzielą się na tych, którzy naturalną koleją losu odchodzą i na tych, którzy pozostają.. I właśnie ci obecni w teraźniejszości to przyjaciele dnia codziennego. Ludzie, których my wybraliśmy i którzy wybrali nas, aby być tu i teraz.
Więc po co oglądać się za siebie, oszukiwać, że ktoś dziś znaczy więcej niż w rzeczywistości znaczy? Bo choć długo się do tego dochodzi, to wreszcie staje się wiadome, że przyjaźń, miłość to OBECNOŚĆ.
Bo miłość, która "nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego, wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma" jest najtrudniejsza i jedynie prawdziwa wtedy, gdy jest miłością dzisiejszą, obecną przy nas w postaci tego, kto kocha...

[hydraulik154]

Nie potrafię tak składnie i ładnie pisać jak edi . 
Czy ktoś ma odwagę  spróbować odpowiedzieć na pytanie : jaki jest sens życia ? Ale możliwie krótko i   niejednostronnie ; z długich wywodów najczęściej nic nie wynika , zaś jednostronne znamy na bieżąco . 
Pozdrawiam - Jan