Rak-Prostaty ~ Prostate-Cancer

Przy okazji Świąt ze zdwojoną siłą wraca pamięć o najbliższych, którzy zmarli. Gdy patrzymy na tych co siedzą przy stole wigilijnym, uświadamiamy sobie, że nie ma wśród nas tych, którzy odeszli i już nigdy nie podzielimy się z nimi opłatkiem. Jakże to smutna część świąt. Ktoś mądry kiedyś napisał "...każde cierpienie ma sens, prowadzi do pełni życia..."

donker,
nie każde cierpienie ma sens. Obyś nigdy nie była w sytuacji żeby się o tym przekonać na własnej skórze.
Jeżeli myślisz inaczej to zacznij zwalczać leki przeciwbólowe.
aga59

To trochę bardziej skomplikowane. Nie chodziło mi o to, że musi boleć czy coś w tym stylu. Te słowa maja głębsze znaczenie. Jestem wierząca, i wiem, że cierpienie jest nam dane z jakiegoś powodu. Oczywiście modlę się o to by nie bolało ani mojego tatę ani nikogo z moich bliskich, i każdemu życzę aby ból najlepiej nie pojawił się w ogóle a jeśli już się pojawi z jakiejkolwiek przyczyny (i nie mówię tu tylko o raku) to przynajmniej aby leki przeciwbólowe działały jak należy. Szukam sensu w samym fakcie choroby i bólu, nie tylko tym fizycznym. Wierzący często szukają sensu w cierpieniu, poruwnując go do cierpienia Jezusa. Wiara jest dla nas pociechą w beznadziejnych chwilach.

Ps: A tak pozatym gdyby nie było bólu i cierpienia w naszym życiu, nigdy nie docenialibyśmy go, nie zauważalibyśmy jego piękna i nie cieszylibyśmy się z każdego dnia.

Czyli co? Świadoma eutanazja. Ja jestem za i swoje sprawy doczesne prowadzę w ten sposób (bo doznałem na bliskiej osobie zejście którego, nie chcę dać zaznać moim córką). Jest już taki wątek (chyba tak, operatorzy na pewno wiedzą!!)???

donker,
z tym pięknem bólu... Dość masochistyczne poglądy.
Pójdź na odział onkologiczny zwłaszcza w szpitalu dziecięcym i zobacz jak to wygląda.
Wyobraź tam sobie swoje dzieci jak wyją z bólu jeżeli pielęgniarka spóźni się z podaniem leku.
Nawet wówczas nie będziesz miała żadnego prawa do głoszenia takich teoryjek!
aga59

Aga59 wiesz co zejdź ze mnie. Ja cie nie krytykuje za Twoje poglądy choć nie zgadzam się z nimi. Sam nie masz prawa do decydowania o tym co mi wolno a czego nie. Każdy ma prawo do swoich poglądów w temacie: życia, śmierci, cierpienia, uciech, pracy, wychowywania dzieci itd. Nie wiesz co ja przeżyłam (tak urodziłam dziecko z wadą, wrodzoną i tak wiele dni spędziłam razem z nim w Centrum Zdrowia Dziecka i tak cierpiałam widząc jak ono cierpi), ale nic Ci do tego, nie powiem jak to się skończyło bo nie jesteś osobą, której chciałabym się zwierzyć, umiesz krytykować cudze poglądy mierząc ich swoją miarą. Wiec to Ty nie masz prawa decydować co i komu wolno.

A tak poza tym rakar nie po to założył ten temat aby się tu spierać czyje poglądy są leprze. Wiec skończmy już tę dyskusje bo jest poniżej poziomu właściwego dla tego forum.

OK, koniec tej dyskusji, cieszmy się nadchodzącymi Świętami. (wb)

Jeszcze w ubiegłą niedzielę, słuchalismy z żoną siedząc pod letnim parasolem przebój
z repertuaru Violetty Villas "Mamo"


nie myśląc jeszcze wtedy, że za chwilkę przyjdzie do nas wiadomość, o kolejnym pogorszeniu stanu zdrowia, naszej Mamusi (Zosi, mojej kochanej teściowej, leżącej obłożnie od7lat na łóżku, bez sprawności fizycznej, i bez kontaktu umysłowego z nią).


Matka 11-sciorga dzieci, babcia 25-ciu wnucząt i 28-miu prawnucząt, człowiek wielkiej pracowitości. Nie wspomniał bym o tym szczególe, gdyby nie to, iż ów przebój Violetty, dedykowany, przez jednego z wnucząt pojawił się niebawem, bo w dniu dziecka odspiewany, ponowienie przez śpiewaczkę operową na mszy żałobnej.
Te piękne wymowne słowa brzmią jeszcze do chwili obecnej w naszych sercach,o naszej Mamusi.
Śmierć dla niej była wybawieniem, a dla nas choć przez tyle lat na nią spoglądalismy, pielęgnując i odwiedzając,pozostaje wspomnieniem do końca naszych dni jaka, to była "Zosieńka".

Jej cierpienia już się , skończyły Pan Jezus je skrócił , i przytulił do Siebie

Głęboko Wam współczuję ,
Jan

Lui,
Współczuję wam z calego serca.
Ks. JanTwardowski kiedyś napisał, że przy dacie narodzin stawia się gwiazdkę, a przy dacie śmierci - krzyżyk. A powinno być odwrotnie.
Iza

Izuniu Janku,
dziękuję dziękuję wam bardzo i wszystkim za pamięć i współczucie
Pozostała, nam już teraz modlitwa i nadzieja, że kiedyś się spotkamy. Gdyż wszystkie nasze
Drogi ziemskich pielgrzymek, zakończą się z odzewem "nie żegnaj"
lecz "DO ZOBACZENIA", jeżeli z wiarą wierzymy w naszego Zbawcę.

Zwróciłem uwagę, że wolno wypowiadał słowa, zdania. Jednak w wyglądzie twarzy nie widziałem zmian.Było to jakieś 2 tyg. przed śmiercią.

Na dużym ekranie (46 cali) u przyjaciół widzieliśmy niestety, że ma bardzo gruby makijaż.
Do końca na posterunku.

Zawsze jest piękna - dziękuję. . Pamiętajmy o tych wszystkich, których nie ma już wśród nas.

stanis pisze:Wspominam tutaj śp. Władka - RaKaRa. Moje ostatnie z nim spotkanie w Gliwicach w czasie RT w IOG. Było to zaledwie 2 mies. temu. W spotkaniu uczestniczył także Adarek. Byliśmy w świetnych humorach, pojechaliśmy na obiad do pobliskiej restauracji, świetnie nam się rozmawiało. Nie przypuszczaliśmy, że to nasze ostatnie spotkanie.

Staszku cieszę się rozpocząłeś wspominki w Władku. Temat chodził mi po głowie od jakiegoś czasu. Mam jednak propozycję abyś ten post przeniósł wprost do wątku Rakara. Nie ma powodu aby wspominki o gladiatorze prowadzić w wątku innym niż jego wątek. Często mówimy, że człowiek żyje tak długo jak nasza pamięć o nim.

Na marginesie zapytam, czy ktoś wie co się stało z gladiatorem smok45 - kiedyś był bardzo aktywny (1600 postów).


Leonardo OK, zrobię, tak jak radzisz,
smok 45 był na spotkaniu we Wrocławiu.
Stanis





Post Staszka został przeniesiony, wiec post Leonardo nie ma już racji bytu i zostanie wkrótce usunięty.
-zb

Wieczne odpoczywanie. Pamiętamy.

Pamiętam o Tobie, Władku.