Wypiski z najswieższej wersji (2016) wytycznych EAU
Rozdział 6.10 Leczenie wznowy wyłacznie biochemicznej po leczeniu radykalnym
https://uroweb.org/guideline/prostate-cancer/#6_10
Wznowa po RP - kiedy dwa kolejne pomiary PSA są >0,2 ng/ml z tendencją wzrostową
Czynniki ryzyka, przy których trzeba szybko wchodzić z radioterapią ratujacą:
- PSA-DT < 3 m-ce
- pT3b
- Gleason score 8-10
- czas do wznowy (zdefiniowanej jak wyżej) < 3 lata
Jeżeli żaden z nich nie wystapi, można czekac i obserwować - u sporej części pacjentów niskiego ryzyka może się skończyć na wznowie biochemicznej, bez objawów klinicznych.
Skuteczność badań obrazowych:
Scyntygrafia - 5% szans na wykazanie przerzutów do kości przy PSA < 7 ng/ml; niezalecana poniżej PSA 10 ng/ml
TK - 11-14% szans na wykrycie przerzutów; zalecana dla PSA > 10 ng/ml, lub przy tempie wzrostu PSA > 0,5 ng/ml / 1 m-c, lub przy PSA-DT < 6 m-cy, lub lub przy objawach przerzutów do kości
PET/CT z choliną lub octanem - 5-24% szans wykrycia zmian przy PSA < 1 ng/ml, 67-100% przy PSA > 5 ng/ml; zalecana przy PSA 1-2 ng/ml, mniej skuteczna niż MRI w wykrywaniu wznowy miejscowej
PET lub PET/CT 18F - większa czułość przy wykrywaniu zmian kostnych, stosunkowo mała specyficzność, nie pokazuje dobrze tkanek miękkich
PET z 64Ga - ciągle określany jako "eksperymentalny"
MRI, zwłaszcza dynamiczne z kontrastem - nie stosowane przy wykrywaniu przerzutów odległych; przy poszukiwaniu wznowy miejscowej potwierdzona skuteczność dla PSA > 0,8 ng/ml; poniżej 0,3 ng/ml szanse 13% wg jednego z badań, wg drugiego - 86% poniżej 0,4 ng/ml, czyli skuteczność poniżej 0,5 ng/ml niepotwierdzona
TRUS - skuteczność 40-71% dla PSA > 1 ng/mL i 14-45% dla PSA < 1 ng/mL
Biorąc pod uwagę powyższe, decyzję o radioterapii ratującej często podejmuje się na ślepo, wyłącznie na podstawie PSA.
Opcje leczenia wznowy biochemicznej po RP:
- radioterapia ratująca (SRT) na lożę po prostacie i/lub węzły chłonne
- HT jedno- lub dwuskładnikowa, ciągła lub przerywana (dla osób, które nie mogą lub nie chcą poddać się radioterapii)
- obserwacja (dla pacjentów niskiego ryzyka)
SRT powinna być w dawce co najmniej 64-65 GY na lożę i ew. okoliczne węzły chłonne. Przy zwiększaniu dawki powyżej 72 Gy (maks. zwykle stosowana 76 Gy) skuteczność rośnie, ale wzrasta też szansa na powikłania ze strony układu moczowego i trawiennego.
Według jednego z badań, skuteczność SRT wzrastała o 2% za każdego Graya dawki powyżej minimum, a malała o 2,6% za każde 0,1 ng/ml PSA - czyli optymalne byłoby naświetlenie dużą dawką jak najwcześniej.
SRT zastosowana po 2 lub więcej latach od RP nie wpływa znacząco na przebieg choroby.
Według niedawno zakończonego badania GETUG 16, krótka (6-mcy) HT (analog LHRH) dołączona do SRT zwiększała szanse na przeżycie 5 lat bez progresji choroby z 62.1% do 79.6%. http://meeting.ascopubs.org/cgi/content ... suppl/5006
Podobne wyniki dało badanie RTOG 96-01, gdzie HT była w formie monoterapii bikalutamidem.