Current Understanding of Resistance to Abiraterone and Enzalutamide in Advanced Prostate Cancer
Bieżący stan wiedzy na temat opornosci na leczenie abirateronem i enzalutamidem w zaawansowanym raku prostaty.
H&O
How common is resistance to abiraterone and enzalutamide in castration-resistant prostate cancer (CRPC)?
Jak często wystepuje opornosc na leczenie abirateronem i enzalautamidem raka opornego na kastracje (CRPC)?
ESA
Approximately 15% to 25% of patients with CRPC do not respond to first-line treatment with either abiraterone (Zytiga, Janssen) or enzalutamide (Xtandi, Astellas/Medivation), meaning that their prostate-specic antigen (PSA) values do not decrease or their tumors do not regress.
Od 15% do 25% pacjentow z CRPC nie odpowiada na leczenie abirateronem (Zytiga, Janssen) lub enzalutamidem (Xtandi, Astellas/Medivation stosowanym jako leczenie pierwszej linii (antyandrogenem drugiej generacji, przyp. -zb). Poziom PSA u tych pacjentow nie spada lub nie obserwuje sie regresji zmian.
The other 75% to 85% of patients respond to abiraterone or enzalutamide initially, but a subsequent PSA increase or tumor progression occurs in nearly all of them with time. In the first-line CRPC setting, resistance typically develops after 9 to 15 months of treatment with either agent.
75% do 85% pacjentow odpowiada początkowo na leczenie, jednak po pewnym czasie, praktycznie u wszystkich pacjentow obserwuje siw wzrost poziomu PSA albo progresję zmian nowotworowych. Opornosc na leczenie antyandrogenem pierwszej linii pojawia sie zazwyczaj po uplywie 9 do 15 miesiecy od rozpoczecia leczenia jednym z dwoch lekow.
What is interesting is that patients who receive enzalutamide or abiraterone as first-line therapy and subsequently become resistant have only a 15% to 30% rate of response to the alternative agent as second-line CRPC treatment.
That finding clearly shows that cross-resistance occurs between enzalutamide and abiraterone.
Interesujace jest, ze sposrod pacjentow, u ktorych zastosowano leczenie enzalutamidem lub abirateronem jako leczenie pierwszej linii, i u ktorych rozwinela sie opornosc na leczenie antyandrogenem drugiej generacji, jedynie 15% do 30% odpowiada na leczenie alternatywnym antyandrogenem drugiej generacji w drugiej linii terapii. To dowodzi, ze zachodzi wymienna opornosc na leczenie abirateronem i enzalutamidem.
Resistance to second-line therapy takes approximately 3 to 6 months to develop, so the duration of benefit of second-line CRPC therapy is decreased by at least 50% compared with that of first-line therapy.
Opornosc na terapię drugiej linii rozwija sie w przeciągu 3 do 6 miesiecy, ergo, czas korzystnego dzialania leczenia antyandrogenami drugiej linii jest zredukowany o okolo 50% wzgledem tego uzyskanego podczas leczenia antyandrogenem pierwszej linii.