Tata 63l. PSA28.7ng/ml BxGl.? cT? N1? M1

[duszka]

Dzień dobry

Wiem, że zgodnie z regulaminem powinnam przedstawić się (a raczej mojego Tatę) w wątku Nasze Historie, ale na razie nie mam dostępu do wszystkich badań i nie wiem też na ile uzyskam do nich dostęp.

Nie wiem też czy wybrałam odpowiednie miejsce do zadania tego pytania.

Wiadomością, od razu dodam, jestem zdruzgotana.
Moja wiedza jednak rośnie z każdym dniem a wraz z tym nasuwają się pytania. Jednocześnie wiem, że bez wykształcenia medycznego łączenie kropek może być trudne, jeśli nie niemożliwe.


Parę słów o sytuacji Taty:

- PSA 28,7 ng/ml
- wynik biopsji będą za 1.5-2 tygodnie
- MRI wykazało nacieki (?) w miednicy + zajęty (charakter meta?) węzeł.
Urolog Rentgenolog opisał to jako "5tki" (rozumiem, że chodzi o pewność, że jest to istotnie rak, a nie jego podejrzenie). Zapewne chodzi o 5 w skali PI-RADS. Wklej cały opis MRI jako załącznik, pls.
- scyntygrafia będzie wykonana na dniach
- żadnych innych chorób


Przeczytałam większość bardziej rozbudowanych wątków na forum, przeczytałam wytyczne, które udostępnia Zosia Bluszcz, przeczytałam wątki dotyczące raka T4 (wielu skrótów nie umiem jeszcze rozszyfrować), przeczytałam z dużą wnikliwością historię Kemoturfa. I dalej nie rozumiem dlaczego nie walczy się z guzem pierwotnym, czemu nie proponuje się radykalnej operacji pacjentom z przerzutami do kości.
Przeczytałam trochę tekstów autorstwa Christiana G. Stief'a, który też poddaje w wątpliwość nieusuwanie prostaty na tym etapie.

Zauważyłam, że czasem wykonywane są operacje u pacjentów z zajętymi węzłami chłonnymi (ale chyba nie w PL?).
Myślę o Kemoturfie i Włodku (może mylę nicki), którzy dalej walczą, dalej jest to leczenie intensywne, ale oni jednak nie mają prostaty, a więc i guza pierwotnego.

Rozumiem, że wiele zależy pewnie od stopnia rozsiania (jeszcze go nie znamy w przypadku mojego Taty), od stanu pacjenta, jego wieku, itp.
Ale po raz kolejny na amerykańskiej grupie wsparcia znajduję informację o pacjencie z PSA 50 ng/ml i wyżej, Gleasonem 8 lub 9 i z przerzutami do węzłów chłonnych i do kości, który był zoperowany po uprzedniej HT i CHT i widzę, że ta osoba po 7 latach od diagnozy dalej pisze posty.

Czy ktoś może mi to logicznie wytłumaczyć? Czy jest to tylko podejście eksperymentalne?

Z ciekawości, kto z lekarzy w PL jest odważny?
Chciałabym zebrać różne punkty widzenia, żebyśmy mieli spojrzenie na temat i różne opcje do wyboru.

HT i wczesna CHT do mnie przemawia, ale to jest dla mnie za mało

Z góry przepraszam, jeśli jednak nie powinnam była takich rozważań rozpoczynać.
Pozdrawiam!

[kemoturf]

Ile tata ma lat?
Agresywna terapia jest przeznaczona dla młodszych pacjentów.

Przy zaawansowanym raku straty spowodowane operacją są mogą być większe niż ewentualne zyski z powodu usunięcia guza pierwotnego. Już sama (poważna) operacja jest obciążeniem dla organizmu, co sprzyja rozwojowi nowotworu a ewentualne powikłania i potencjalny brak komfortu życia spowodowany skutkami ubocznymi operacji tylko sprawę pogarsza. Nie zaleca się wykonywania operacji jeśli potencjalny czas życia pacjenta wynosi poniżej 10 lat.

Zerknij do wątku Zrebie - 30 lat+, z wysokim PSA i mega zaawansowanym rakiem. Po leczeniu wstępnym HT + CHT poddał się operacji.
Ja, mając 50 lat, zacząłem od operacji. Żadne z wykonanych wtedy badań obrazowych nie pokazało przerzutów, choć na podstawie PSA (ponad 60 ng/ml) można było się ich spodziewać.

Ciekawy jest też przypadek Ramisia (też 50+), który usuwa kolejne zaraczone węzły,

Wiek pacjenta jest istotny, ale wiele też zależy od liczby przerzutów. Jeśli jest ich kilka a pacjent młody, w dobrym stanie, to można próbować operować z założeniem konieczności zastosowania terapii uzupełniającej w postaci RT na węzły chłonne czy też pojedyncze ogniska w kościach.
Jeśli rak jest już szeroko rozsiany po organizmie, to usunięcie prostaty usunie tylko jedno z ognisk, a zatem operacja nie ma większego sensu, bo tylko narazi pacjenta na dodatkowe perturbacje.

Tak czy inaczej, przy rozsianym raku nawet agresywna terapia jest tylko leczeniem paliatywnym. Na razie nikomu z forumowiczów w tym stadium choroby nie udało się pokonać raka, choć wielu, włączając w to mnie, próbowało.


Wklej opis MRI jako załącznik oraz wyniki innych badań, w miarę ich otrzymywania.
Decyzję o sposobie ewentualnego leczenia można będzie podejmować dopiero po zapoznaniu się z kompletem badań (oprócz przewidzianej scyntygrafii dobrze byłoby wykonać również MRI lub TK jamy brzusznej oraz RTG płuc).

[duszka]

Ups, przez nieuwagę nie napisałam o wieku.
Ojciec ma 63 lata, aktywny zawodowo, w życiu żadnych operacji, żadnych przewlekłych chorób, anestezjolog powiedział - zdrów jak byk.

Scyntygrafia (badanie jutro) wykaże nam pokaże ewentualne rozsianie.

Generalnie nie lubię zamykać się na opcje. Mam swiadomość, ze Taty nie wyleczymy, ale chciałabym zawalczyć.

[kemoturf]

Myślę, że w tym wieku i przy dobrej kondycji, jesli przerzuty beda pojedyncze, mozna probowac operować, ale poczekajmy na wynik scyntygrafii.
Pisalem tez o dodatkowych badaniach. Warro je zrobic, aby miec lepszy obraz sytuacji.

[duszka]

Ok, już wiemy, że przerzuty są liczne, więc zapewne ta ścieżka odpada.
Szczegółów nie znam, Tato nie chce mi pokazać wyników, ale po tym co (i zgrubnej liczbie) usłyszałam, domyślam się, że nie jest dobrze.

Dziękuję za odpowiedź.

[zosia bluszcz]

już wiemy, że przerzuty są liczne

Jeżeli są liczne przerzuty do kości, to leczeniem z wyboru jest podstawowa HT (na początek flutamid lub bicalutamid potem implant hormonalny, zazwyczaj w dawce uwalniającej się przez 12 tyg.)
plus
albo chemioterapia Docetaxelem wdrożona w ciagu pierwszych 6 miesięcy od startu HT czyli tzw. wczesna CHT (6 wlewów DX w cyklach 3 tygodniowych),
albo Zytiga (abitareton),
albo Xtandi (enzalutamid).

Postaraj się przekonać Tatę do udostępnienia Ci wyników badań.

pzdr
zosia

[duszka]

Mam tylko opis scyntygrafii, dosłownie sprzed chwili.
Postaram się uzyskać resztę, ale też nic nie zrobię bez zgody ojca i muszę (i chcę) to uszanować.
Dlatego napisałam "postaraj się przekonać"... -zb



18.06.2021
SCYNTYGRAFIA

scyntygrafia_.jpg

[kemoturf]

Rak rozszedł się już po układzie kostnym. Pierwsze ogniska są z reguły w miednicy, potem kręgosłupie lędźwiowym. U taty już poszedł wyżej do odcinka piersiowego i żeber. Nie wygląda to dobrze. Warto byłoby zrobić RTG płuc, bo to też potencjalne miejsce przerzutowe, blisko żeber.

Rak prawdopodobnie jest bardzo agresywny Gleason 8 (4+4) lub nawet więcej, będzie to wiadome po otrzymaniu wyniku biopsji. Im pacjent młodszy, tym choroba ma bardziej agresywny przebieg. Tata jeszcze zalicza się do tych młodszych, choć jak już pewnie wiesz ta przypadłość dotyka nawet 30 latków.

Należy jak najszybciej wdrożyć hormonoterapię podstawową, a potem jedną z dróg leczenia dodatkowego wskazanych przez Zosię.

Myślę, że na pierwszy ogień powinna pójść chemioterapia. Warto zapoznać się z wynikami badań CHAARTED i STAMPEDE. Pokazują one, że taki schemat daje konkretne korzyści w czasie przeżycia.

Potem można powtórzyć badania i słabo poddające się leczeniu ogniska naświetlić. Opcja z operacją raczej odpada, bo niewiele wniesie. W tej chwili kluczowe jest skuteczne leczenie ogólnoustrojowe.

[duszka]

I dokładnie taki system leczenia nam zaproponowano. Hormonoterapia ma być wdrożona we wtorek. I potem wczesna chemioterapia.
Zakładam, że dalsze kroki będą uzależnione od tego jak Tato zareaguje.

Czy bywały przypadki na forum, że zmiany meta z kości się wycofały? (na takim etapie zaawansowania?) I znów wiem, że to nie oznacza wyleczenia, ale byłoby myślą pocieszającą.

[kemoturf]

Czy bywały przypadki na forum, że zmiany meta z kości się wycofały? (na takim etapie zaawansowania?) I znów wiem, że to nie oznacza wyleczenia, ale byłoby myślą pocieszającą.

Jeśli będzie dobra odpowiedź na leczenie, to zmiany się wycofają i w rezultacie nie będą widoczne w scyntygrafii. To jest cel tej terapii.
PSA też powinno spaść do niskich wartości, najlepiej aby było poniżej zera.

Na tym etapie zaawansowania choroby raka wyleczyć się nie da, ja przynajmniej nie znam takiego przypadku, ale żyć przez dłuższy czas - tak.
Wiele zależy od odpowiedzi na leczenie pierwszego rzutu i czasu, po upływie którego nastąpi hormonoodporność.
Mówi się, że hormonozależność trwa średnio 2 lata, czasem kończy się już po kilku miesiącach a czasem (na szczęście) trwa o wiele dłużej niż 2 lata.

Po pierwszym etapie leczenia warto powtórzyć badania obrazowe aby zobaczyć, które zmiany się cofnęły a które zostały i próbować dopasowywać dalsze leczenie do sytuacji.

[duszka]

Dziękuję! To forum daje mi tyle siły, że to niebywałe.
Wszystkiego nie przewidzimy, ale wydaje się, że jest o co walczyć!

[kemoturf]

Jak będziesz miała, wklej wynik biopsji.
Powodzenia dla taty.

[duszka]

Tato to żołnierz, on się łatwo nie poddaje. A ja upór mam po nim. Chciałabym tylko, żeby rak nie był jakimś syfem opornym na hormony
W międzyczasie zawsze mogę porozmawiać o wspinaniu w pogaduchach, bo widzę, że odświeżacz stare pasje a i mi taternictwo jest nieobce i daje mi siłę, by przeć do przodu. Teraz również.

[kemoturf]

Tato to żołnierz, on się łatwo nie poddaje. A ja upór mam po nim.

Upór musi być mądry, sprytny, przemyślany, celowy. Sam tępy upór, dla samego uporu, na niewiele zda się.

Niech tata udostępni Ci badania. Przecież dane osobowe nie są pokazywane. Poza osobami, z którymi spotykaliśmy się na forumowych zjazdach, jesteśmy anonimowi.

Ja się bujam z rakiem już 7 lat i tak już pewnie będzie zawsze. Nie robi on na mnie dużego wrażenia, pod koniec czerwca kontrola PSA, zastrzyk, no, zrobię . Mam w planie jeszcze dwa kolejne zastrzyki, potem wakacje hormonalne
Wynik PSA wyjdzie pewnie dobry, a jak nie, trudno, będę myślał i zastanawiał się co dalej. Żyję prawie normalnie, intensywnie, ale on jest... rozwalił mi życie, zmienił priorytety, ale nic na to nie poradzę. Wciąż szukam sposobu, aby sprytnie dać mu popalić i żyć jak najpełniej.