Tata 72l.PSA2088ng/ml BxGl.4+5 cT3bN1/2M1b HT DX>ENZ

[Slawko]

Może i tak, ale w każdej informacji o RT jest napisane, że powoduje spadek płytek. Oczywiście gdyby szpik je produkował to by się odbudowały a tak spadły szybciej i już się nie odbudują. I tylko czekać na kolejny spadek i tak się dziwię, że tata przy płytkach 52 i HGB 6.9 jeszcze chodzi, chociaż bardzo szybko się męczy.

[zosia bluszcz]

tata przy płytkach 52 i HGB 6.9 jeszcze chodzi, chociaż bardzo szybko się męczy.

nie może nic przełknąć z powodu bólu przełyku chociaż słyszymy, że jest głodny. Nawet jeśli ma posiłek płynny to ma taki ból, że nie może tego wypić.

Sławko, myślę, że w tej sytuacji Tata powinien być żywiony dojelitowo. Nie chcecie chyba, żeby umarł z głodu!

pani onkolog prowadząca, nic nie powiedziała o skutkach ubocznych po RT głowy, jakimi są między innymi trudności w połykaniu, odczyny śluzówkowe w jamie ustnej, gardle, krtani, przez, które tata nie może teraz jeść. W jego stanie i tak nie poddanie go RT nic by nie zmieniło a teraz, na skutek skutków ubocznych RT, komfort życia taty znacznie się pogorszył. Również spadek płytek krwi został przyspieszony. Tak, że w ogólnym rachunku RT głowy nie tylko nie pomogła, ale wręcz zaszkodziła.

I to jest kryminał - żadnej rozmowy, żadnej dyskusji z pacjentem, rodziną, o za i przeciw proponowanej terapii, żadnej informacji (na piśmie) na temat skutków ubocznych naświetlań głowy, prawdopodobnego pogorszenia komfortu życia?
W normalnym kraju pacjent musi podpisać tzw. poinformowaną zgody na każdy zabieg/terapię - czy Tata podpisał taki dokument przed RT?

Trzymajcie się,
zosia

[dario]

Zgadza się, kryminał, ale to nie "kraj" podejmuje decyzje i informuje, tylko ludzie... LEKARZE!

[Slawko]

Zosiu, zgadzam się w 100% z twoją opinia, że powinniśmy dostać informacje o za i przeciw. Niestety podczas wizyty u Pani doktor onkolog z wynikiem RM głowy Taty, najpierw mojej mamy a później mojej żony (mnie nie było w Polsce), doktor podjęła decyzję o RT bez podania żadnej informacji o możliwych skutkach ubocznych. Powiem więcej, sama zaniosła skierowanie na oddział radioterapii aby zapisać tatę do kolejki, i żeby RT odbyła się jak najszybciej. Żadnej większej informacji co i jak, a mama i żona nie zadawały pytań, bo i tak dostały reprymendę od Pani onkolog, że ona nie ma czasu, bo ma innych pacjentów. Oczywiście później przyjęła moja żonę i stwierdziła, że to właściwie jedyna droga dla taty. I kiedy mama dostała telefon z oddziału radioterapii, że jest miejsce z oddziału mieliśmy 2-3 godziny na podjęcie decyzji.

Co do rozmowy na temat RT - nie było żadnej, bo Pani doktor od 3.12.2020 (ostatnia osobista wizyta taty) nie raczyła skontaktować się z tatą.
Ja osobiście próbowałem kontaktu z panią onkolog, ale nie było jej w pracy, a do innego lekarza nie mieliśmy kontaktu. Osobiście porozmawiać również nie było możliwości w związku z covidem. Może jakieś dokumenty z informacją skutków tata podpisał już na oddziale RT, na pewno takie informacje zostały podane w wypisie z oddziału, ale to już było za późno.

Udało mi się mailowo złapać kontakt z doktor, ale już po RT i nawet kiedy się umówilismy na kontakt telefoniczny, ale Pani doktor stwierdziła, że nie pamięta rozmowy ze mną i umówionej daty rozmowy. Później jeszcze dostałem od niej jakieś może dwa maile, bo sam próbowałem pytać co i jak i dlaczego płytki spadają i co robić w takim wypadku, to odpowiedź była taka, że jest na zwolnieniu i żeby kontaktować się z przychodnia onkologiczną dzienna, w której nikt nie odbieral telefonu.
Pani doktor również stwierdziła, że właściwie wszystkie możliwości leczenia zostały wyczerpane i teraz mamy prosić o pomoc lekarza z hospicjum, bo oni wiedzą co robić w takiej sytuacji.

I właściwie faktycznie zostaliśmy z tym sami, bo na domiar złego lekarz z hospicjum, który przejął opiekę nad tata jest obecnie w izolacji i mamy tylko kontakt telefoniczny z nim, ale jest bardzo pomocny i właśnie jego chce zapytac o podawanie posiłków pozajelitowo.

No, cóż tak to wyglądało, ale na tym etapie jest już cokolwiek za późno.
Pozdrawiam
Slawko

[zosia bluszcz]

chce zapytac o podawanie posiłków pozajelitowo.

Slawko, jeśli nie ma przeciwskazań, w przypadku Twojego Taty chodziłoby o żywienie dojelitowe.

Żywienie dojelitowe i pozajelitowe u chorych na raka
Potencjalnymi przeciwwskazaniami do żywienia dojelitowego są: niedrożność przewodu pokarmowego, uporczywe wymioty, przewlekła biegunka, brak akceptacji tej metody oraz problemy z pielęgnacją.
https://www.zwrotnikraka.pl/zywienie-do ... ajelitowe/

[Slawko]

Witam Zosiu,
Rozmawiałem z lekarzem z hospicjum i nie ma możliwości żywienia taty dojelitowo. Lekarz powiedział mi, że nie ma czegoś takiego a oni jako hospicjum mają tylko kroplówki nawadniające i to wszystko.
Szczęście, że tata dzisiaj zjadł rano jajko, a później miskę zupy. Może to efekt morfiny, która zmniejszyła ból w przełyku i dała możliwość zjedzenia.

Cóż, jest źle, płytki uciekają, poziom hemoglobiny spada, tylko czekać na niedotlenienie mózgu i zawał, bądź jakiś udar, który wydaje się kwestia czasu.
Pozdrawiam
Slawko

[Slawko]

Witam serdecznie.

Jak wspominałem, plytki krwi i HGB ciagle maleje i, tak jak pisałem wczesniej, tylko czekac kiedy poziom bedzie tak niski, że tata dostanie zawału badz udaru i bedzie to kres jego życia.

Po rozmowie z lekarzem z hospicjum zastanawiamy sie czy cos by dało gdybyśmy zawołali pogotowie i wysłali tate na ponowne przetoczenie ponowne krwi.
Na pewno HGB by się podniosło i tata znowu bylby troche silniejszy. Oczywiscie nie wiemy na jak dlugo by to znowu wystarczylo. Obawiamy sie również, że ze wzgledu na restrykcje COVID w szpitalach, tata po przywiezieniu na SOR/KOR zostałby bez zadnej opieki do momentu zrobienia testu, jak i w czasie czekania na wynik w strefie buforowej. Czyli w sumie byłoby to okolo 6-7 godzin czekania, a moze dluzej, zanim tate przeniosa na oddzial, gdzie zostanie przetoczona krew (oczywiscie jesli bedzie miejsce na oddziale ) a tata, niestety, nie jest w kondycji, zeby siedziec i czekac tyle godzin. Jest coraz słabszy i mimo, że jest w stanie sam sie przemieszczać, rowniez duzo lezy i potrzebuje praktycznie stałej pomocy i podawania srodkow przeciwbolowych. Oprocz plastra z fentanylem 2 x 25[s]mg [/s ] mcg , od czasu do czasu dostaje 5-10 mg morfiny przed posilkiem, zeby nieco zmniejszyc ból po uszkodeniu sluzowki w przełyku po RT.

Nie wiemy jak to zorganizowac, ale tak jak napisałem, tata na pewno nie nadaje sie na czekanie.
Probowałem skontaktować się z Pania onkolog w sprawie przetoczenia krwi, ale dopiero jutro wraca do pracy, sprobuje do niej zadzwonic, bo moze jest jakas mozliwosc, zeby tate przyjac jak bedzie pewne, ze jest miejsce na oddziale. Wiem, że jest możliwosc zrobienia covid testu z wynikiem po kilkunastu minutach, ale to trzeba chciec a widac, że Pani onkolog juz sie nie chce i za kazdym razem przypomina mi, ze teraz w sprawie pomocy mam kontaktowac sie z hospicjum. Nie docieraja do niej moje slowa, że hospicjum jest od pomocy w bolu i zapewnienie w miare spokojnego i bez cierpienia przeniesienia sie na ten lepszy swiat a nie od leczenia czy pomocy w leczeniu.

Ciezki to dla nas czas, szczegolnie teraz, kiedy plytki z HGB uciekaja.
Pozdrawiam serdecznie i duzo zdrowka zycze.
Slawko

[stanis]

Obawiamy sie również, że ze wzgledu na restrykcje COVID w szpitalach, tata po przywiezieniu na SOR/KOR zostałby bez zadnej opieki do momentu zrobienia testu, jak i w czasie czekania na wynik w strefie buforowej. Czyli w sumie byłoby to okolo 6-7 godzin czekania, a moze dluzej, zanim tate przeniosa na oddzial, gdzie zostanie przetoczona krew

Sławko,
Ja czekałem na SOR na wynik testu ok. 1 godz., w oczekiwaniu na wynik podano mi kroplówkę, pobrano krew do badania, etc.

Ja bym już nie liczył na pomoc waszej onkolog, która jak widać, robi wyraźne uniki. Raczej skłaniałbym się do akcji pogotowia, skoordynowanej przez lekarza hospicyjnego.

Trzymaj się.

[Slawko]

To faktycznie odbyło się u ciebie Stanis bardzo szybko. Może to zależy od SOR-u, bo w grudniu tata w strefie buforowej czekał ponad 6 godzin i jedno co zrobili, to to, że mógł się położyć. Teraz sytuacja jest nieco inna, tata sił już tyle nie ma, więc jeśli ma trafić na oddział, musi odbyć się to w miarę szybko, bez długiego czekania a tego nikt nie zagwarantuje.
Co do lekarza z hospicjum, to on ze swojej strony może zrobić tylko tyle, że zorganizuje transport i nic poza tym, bo tak jak za każdym razem zaznaczają, hospicjum pomocą w bólu i ewentualnym przygotowaniu do odejścia a nie leczeniem.

Co do Pani doktor, to też mam takie odczucie, że ma nas już gdzieś, ale spróbuję zadzwonić do niej jutro i zobaczę co powie. Na pewno ma większe możliwości zorganizowania dla taty miejsca na oddziale, szybkiego samego przyjęcia na oddział oraz transfuzji.

Pozdrawiam
Slawko

[grilka]

Prawdopodobnie zarówno założenie PEGa jak i transfuzja mogą być w tym momencie uznane przez lekarzy za uporczywą terapię. Rzeczywiście wyjazd do szpitala w tym stanie może się skończyć dla Taty tragicznie. Ja na SORze z grupą czerwoną siedziałam 5 godzin na twardym krzesełku, zanim się mną ktoś zajął. Zawsze to jest loteria.
Nam również w hospicjum od razu powiedzieli, że oni nie reanimują pacjenta, nie leczą, tylko zajmują się łagodzeniem bólu i innych dolegliwości tak, by pacjent czuł się możliwie komfortowo.
Życzę dużo sił Tacie i Wam.

[Slawko]

Witam.

Rozmawiałem dzisiaj z Panią doktor, która pracuje na oddziale chemioterapii i radioterapii, i która zajmowała się tata podczas naświetleń. Dzięki jej uprzejmosci najprawdopodobniej w piątek tata trafi bezpośrednio na oddział, bez konieczności siedzenia na SORze przez wiele godzin, najpierw aby zrobić test na COVID a potem czekając na wynik. Test na covid zostanie wykonany po przyjęciu na oddział a potem nastąpi przetoczenie krwi w celu podniesienia poziomu hemoglobiny. Nie wiemy czy coś to da, ale po przedstawieniu mu tej możliwości tata zdecydował, że pojedzie do szpitala.
Tata ma również nadzieję, że Pani doktor coś zaradzi na jego ból przełyku.
Najlepsze jest w tej historii to, że Pani doktor onkolog która, w przeciwieństwie do Pani onkolog prowadzącej, bardzo nam pomaga, wszystko załatwia, monitoruje, doradza i odpowiada właściwie na każdy nasz telefon, nie miała nic wspólnego z leczeniem taty.

Również muszę nadmienić, że doktor z hospicjum również się bardzo zaangażował i mimo tego, że na początku zaznaczał, że on nie jest od leczenia tylko od pomocy aby zmniejszyć ból, sam chyba zrozumiał, że tata walczy i się nie poddaje. Dzisiaj rano zadzwonił do mnie i powiedział, że jeśli tata tego chce, powinniśmy zorganizować mu przetoczenie krwi, a jeśli się nie uda, to on ma jeszcze opcje zawiezienia Taty na oddział do Gdyni, gdzie będzie czekało na tatę łóżko i gdzie wykonają transfuzję.
Jestem pełen podziwu i bardzo dziękuję takim ludziom.

Nie wiem czy jest jakieś niebezpieczeństwo związane z transfuzją, ale w tym przypadku raczej nie ryzykujemy niczym oprócz ewentualnego dodania tacie sił. Oczywiście wiemy jaki jest taty stan i nie liczymy na cuda.

Pozdrawiam
Slawko

[kemoturf]

Sławko, dobrze, że znaleźliście pomocne osoby wśród medyków. Trzeba być przed wszystkim człowiekiem, a nie zawsze można to dojrzeć wśród niektórych lekarzy. Fajnie, że są też ci empatyczni, którzy chcą nieść pomoc, nawet widząc, że szanse na znaczącą poprawę są niewielkie.

Co do przetoczenia krwi, to jest to zabieg obciążony ryzykiem skutków ubocznych, od drobnych, nieznaczących, aż po poważne wstrząsy septyczne, czy anafilaktyczne, zakrzepy, zakażenia chorobami przenoszonymi przez krew, itd. Trzeba być dobrej myśli, tata powinien dostać "lepszą" krew, a ta na pewno wpłynie pozytywnie na kondycję. Wielu forumowiczów miało transfuzje krwi i z reguły nie było problemów. Uważam, że trzeba to zrobić, gdyż poważne niedobory w krwinkach, to ryzyko śmierci.

[Slawko]

Witam kemoturf,
Dzięki za dobre słowo, też jesteśmy tego zdania, że dzięki takim ludziom jak Pani doktor onkolog czy doktor z hospicjum człowiek wie, że nie jest zostawiony samemu sobie.

Mieliśmy chwilę wątpliwości co do transfuzji, zastanawialiśmy się czy dobrze robimy, czy narażamy go niepotrzebnie na wysiłek i stres, ale oprócz opieki, jest to jedyne co możemy dla niego zrobić. Nie jest to pierwsze przetoczenie krwi i zawsze było ok, a tata czuł się silniejszy. Wiemy, że poprawa może być krótkotrwała, ale jeśli nawet, to zawsze coś.

Byloby wspaniale gdyby przeszedł jeszcze ten ból spowodowany grzybica przełyku i Tata mógł jeść, wtedy z pewnością poczułby się silniejszy.
Pozdrawiam serdecznie
Slawko

[55 zbyszko]

Sławko, ten koncert życzeń jest Wasz czyli dzieci, czy tato ma coś do powiedzenia?

[Slawko]

55 Zbyszko, odpowiadając na Twoje pytanie - być może w przeciwieństwie do tego co dzieje się u ciebie, to nie jest żaden koncert życzeń i my (dzieci) nie decydujemy o niczym. Tata jest świadomy swojego stanu zdrowia i zorientowany we wszystkich sprawach, i to on podejmuje decyzje, sam, bez żadnego nacisku. On walczy i chce żyć, bez względu jak długo to jeszcze potrwa, a jak się na coś decyduje, my mu to umożliwiamy i organizujemy, jeśli jest to możliwe.
To tyle w tym temacie.
Slawko

[Slawko]

Witam serdecznie.

Tata wrócił ze szpitala po transfuzji z nieco wyższym poziomem HGB (do 8.0) i płytek (do 65), może to niewiele, ale zawsze coś.
Dostał 3 jednostki krwi i jedną płytek, ale nie wpłynęło to na poprawę jego sił - niestety zanikają mu mięśnie, co powoduje brak sily.
Ale mimo tego tata walczy i się nie poddaje.

Tata wygląda lepiej ponieważ opuchlizna zeszła z buzi i nóg i to jest niewątpliwy plus.
Natomiast co do problemów z przełykaniem, a tym samym nie przyjmowaniem pokarmów, za zgodą taty, lekarz na oddziale, założył mu sondę do żołądka przez nos. Może nie jest to dobre rozwiązanie, bo zawsze ciało obce, ale najważniejsze jest, że tata nie jest głodny. Z tego co się dowiedziałem, problem z przełykiem jest prawdopodobnie objawem neurologicznym, który wpływa na funkcje przełykania.



Pozdrawiam serdecznie
Slawko

[stanis]

Sławko,

Dzięki Bogu, nieco optymistyczne wieści przynosisz.
Ale:

problem z przełykiem jest prawdopodobnie objawem neurologicznym, który wpływa na funkcje przełykania

A mnie się nasuwa taka sugestia. Moim zdaniem, nie można wykluczyć, że przyczyną jest stan zapalny przełyku spowodowany chorobą refluksową.
Tata może mieć jednocześnie przepuklinę rozworu przełykowego.
Powyższe przyczyny problemów z przełykaniem można potwierdzić/wykluczyć wykonując gastroskopię, ale zdaję sobie sprawę, że to chyba nie jest czas na wykonywanie tego badania.

Dużo siły do dalszej walki!
Stanis

[Slawko]

Dziękuję bardzo, Stanis, za dobre słowo.

Płytki i HGB podniesione, ale na jak długo, nikt nie wie, a sił coraz mniej.
Sonda podłączona i tata już nie czuje głodu, ale na pewno jest to jakiś dyskomfort. Ale lepsze to, niż nic.
Pozdrawiam i zdrowia zycze
Slawko

[stanis]

Dziękuję bardzo Stanis za dobre słowo.
Płytki i hbg podniesiona ale na jak długo to nikt nie wie, a sił coraz mniej.

Sławko, miejcie nadzieję...

11751816_894496977270949_204110731537577426_n[2].jpg

[dowgiallo]

Stąpasz, Sławko, twardo po ziemi. Tak Ciebie odbieram. Rozumiesz całą tą sytuację. Starajcie się być blisko Ojca i okazujcie mu miłość, szacunek i przywiązanie, wspierając go nie tylko słownie, ale i czynami. Będziesz później wiedział, że zrobiłeś wszystko. Nie wstydź się powiedzieć Tacie, że Go kochasz. Będzie Ci kiedyś miło, że Mu to powiedziałeś. Trzymaj się ciepło, bo chwile są trudne. Pozdrawiam

[Slawko]

Staram się stąpać twardo po ziemi i robić wszystko co jest możliwe w tej sytuacji, ale nadchodzi moment, w którym będę musiał podjąć decyzję, która nie jest łatwa a decyduje o wielu rzeczach. Pracuje poza Polska i będę musiał zdecydować czy jechać, bo już jest czas w którym muszę wrócić a jeśli nie wrócę, to stracę pracę. Musze zadecydować czy zostawiam tatę i mamę samą ze wszystkim, czy zostaję i towarzyszę tacie do końca, bez względu na wszystko.
Wiem, że najważniejszy jest tata, ale życie trwa dalej i trzeba myśleć rownież o przyszłości, i to mnie męczy od jakiegoś czasu.
Pozdrawiam
Slawko

[dowgiallo]

Okropna sytuacja, w której się znalazłeś. Musisz ten temat przedyskutować z Mamą. Jedna z Twoich decyzji zaważy na Twojej przyszłości. Pytanie, czy Mama jest w stanie poradzić sobie w pielęgnacji Taty. Może trzeba pomyśleć o dodatkowej pomocy bądź hospicjum?
Pozdrawiam

[jasmin]

Hej Slawko,
Ja bylam w podobnej sytuacji pare lat temu. I tez dojezdzalam z zagranicy, bylam przy smierci mojego Taty.
Nikt nie wie ile czasu pozostalo Twojemu Ojcu, ale wiem, ze Twojej Mamie jest na pewno bardzo ciezko i bedzie potrzebowala Twojego wsparcia w najblizszym czasie.
Moze dobrym wyjsciem bylby powrot do Pl na nieokreslony czas, nawet jesli rezultatem tego bedzie utrata pracy. Zawsze jest szansa na znalezienie innej.
Jak jedno okno sie zamknie, to sie otworzy inne w innym miejscu...
Duzo wsparcia zycze i dobrych mysli w tym trudnym dla was czasie.
Pozdrawiam / Basia

[Slawko]

Witam.

Może i to byłoby wyjście zostać i później poszukać pracy w kraju, ale niestety jest to niemożliwe ponieważ jestem marynarzem, a pracy dla marynarzy w Polsce nie ma już od wielu lat i trzeba jej szukać poza Polska.

Staramy zrobić wszystko aby wynik naszych działań był jak najmniej szkodliwy dla nas wszystkich.
Tata wprawdzie ma opiekę hospicyjną, ale nie jest to jakaś wielka pomoc w opcji hospicjum domowego. Nam potrzebna jest przede wszystkim o pomoc przy pielęgnowaniu, myciu, czy nawet samym karmieniu taty, który jest z dnia na dzień słabszy i choć ciągle jeszcze próbuje pomagać, to jest mu coraz trudniej.
Głowa chce a ciało już nie za wiele może, niestety.
Pozdrawiam
Slawko

[stanis]

Tata ma wprawdzie opiekę hospicyjną, ale nie jest to jakaś wielka pomoc w opcji hospicjum domowego. Nam potrzebna jest przede wszystkim o pomoc przy pielęgnowaniu, myciu, czy nawet samym karmieniu taty, który jest z dnia na dzień słabszy i choć ciągle jeszcze próbuje pomagać, to jest mu coraz trudniej.

Sławko,
Pomyśl o hospicjum stacjonarnym. Ja sam wydałem już stosowne dyspozycje synowi, nie chciałbym w przyszłości być ciężarem dla rodziny.
Zrobiłem już nawet research w tym zakresie i choć sam niezbyt jestem religijny nabrałem przekonania, że najwyższe standardy oferują hospicja przyszpitalne Zakonu Bonifratrów.
https://docplayer.pl/17387822-Lista-hos ... odztw.html

[Slawko]

Witam Stanis.

Na pewno byłoby to jakieś wyjście, stacjonarne hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku zapewnia najlepsze warunki, ale jest zawsze poczucie obowiązku aby samemu zająć się bliska osoba a nie oddawać do hospicjum.

Inna sytuacja byłaby gdyby tata był nieświadomy, tego co się wokół niego dzieje, ale tata ma pełna kontrolę umysłową i nie chcę nawet myśleć co oddawany do hospicjum człowiek myśli o najbliższych, którzy nie chcą się nim zająć. Tym bardziej, że tata w dalszym ciągu wierzy i się nie poddaje.

Gdyby nie pandemia, może człowiek zastanowiłby się nad hospicjum stacjonarnym. W obecnej sytuacji, po wyjściu taty z domu nie zobaczylibyśmy go aż do przyjścia wiadomości, że już odszedł.
Nie ma tutaj wyjścia doskonałego, niestety.
Pozdrawiam,
Slawko

[Slawko]

Witam serdecznie i bardzo dziękuję za wszelką pomoc i podpowiedzi.

Tatko mój odszedł wczoraj wieczorem i myślę, że z mamą spełniliśmy to co do nas należało i tato odszedł bez bólu i cierpienia.

Oczywiście zostanę na forum i jeśli tylko będę mógł pomóc innym w podobnej sytuacji w jakiej ja byłem przez 8 tygodni, jestem zawsze otwarty i służę pomocą. Nie mam dużego doświadczenia w tym, ale zawsze.
Dziękuję raz jeszcze i pozdrawiam i życzę dużo zdrówka.

[stanis]

Sławko,
Tak mi przykro, jesteś wspaniałym człowiekiem, kochanym synem Ojca, zrobiłeś dla swego Ojca wszystko co było możliwe.
Szczere wyrazy współczucia dla Ciebie i Mamy .
Stanis

10636081_288117034717198_1660820927797898945_n[1].jpg

[walenty]

images.jpeg

Sławko, serdeczne współczucie.

[walka_2019]

Trzymaj się Sławko.

[leszek48]

Smutna wiadomość, trzymaj się Sławko

leszek48

[szandor]

Przyjmij wyrazy współczucia.

vvv.jpg

[zosia bluszcz]

Ogromnie mi przykro...
Trzymaj się, Slawko, niejeden ojciec chcialby mieć takiego syna jak Ty!
zosia

dmuchawiec.jpg

[jasmin]

Wyrazy wspolczucia
Tak mi przykro. Pozdrawiam / B

[Czarnabe]

Sławko bardzo mi przykro,
Przyjmij wyrazy współczucia.

[Misza]

Bardzo mi przykro, Sławko.

Twój tata miał w Was oparcie i pomagaliście mu walczyć do ostatniej chwili.

Trzymaj się.

[55 zbyszko]

sławko napisałeś zmarł bez bólu i cierpienia zawdzięcza między innymi to tobie.
Wyrazy współczucia zbyszko

[dowgiallo]

Szczere wyrazy współczucia. Tobie życzę wszelkiej pomyślności w życiu osobistym i w pracy. Spisałeś się na medal.

[kemoturf]

Sławko, walczyłeś o tatę, on też dzielnie walczył, ale wiemy, że było źle, więcej nie dało się zrobić. Przyjmij wyrazy współczucia.

[grilka]

Bardzo mi przykro. Zrobiliście wszystko, co można było. Niby wiadomo, co musi się stać, ale na śmierć bliskiej osoby ciężko się przygotować... Wyrazy współczucia dla Ciebie, Mamy i całej rodziny.