66l. PSA 18.89ng/ml Bx#10Gl.3+3 Fin. Akt.Obs.? HT>RT

[zdzich]

Witam!

28.09.2020 - PSA 0,378 ng/ml

Dobrze by było, gdyby profesor miał rację, mówiąc o fluktuacji PSA po radykalnej radioterapii.
Ale najważniejsze, że mam trochę oddechu po niepokojących wzrostach PSA.
Pozdrawiam wszystkich gladiatorów i osoby wspierające.

[kinaszle]

Cieszymy sie z Tobą i kibicujemy

[zdzich]

Dziękuję doktorze
Ja też na bieżąco czytam historie zmagań gladiatorów z podstępnym przeciwnikiem i wszystkim mocno kibicuję, a przy okazji poszerzam horyzonty.

[zdzich]

6 czerwca 2021 miną dwa lata od zakończenia mojej radioterapii.


PSA po RT
01.07.2019 - 6,38 ng/ml (miesiąc od zakończenia RT)
30.07.2019 - 3,66 ng/ml
31.05.2021 - 0,19 ng/ml



Cieszę się z tego wyniku - liczę na to, że będę miał na jakiś czas (oby jak najdłużej) spokój.


Niestety, od dłuższego czasu zmagam się ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów kolanowych (gonartroza).
"Pochowałem" dwóch ortopedów, którzy mnie leczyli (obaj zmarli na COVID - 19), a teraz następni, żyjący, zalecają artroskopię (na razie się nie zgadzam) albo kwas hialuronowy lub osocze.
Może ktoś z forumowiczów doradzi mi, co wybrać, by wrócić do jako takiej sprawności?

[kemoturf]

Ja ze zwyrodnieniami kolan zmagam się od 17/18 roku życia. Głównie problemy z rzepką, ale też kłykcie - problem z chrząstką - odpryski, nierówne powierzchnie itd. W rezultacie dość znaczne dolegliwości bólowe, blokowanie się stawów i ogólny dyskomfort. To jakaś rodzinna przypadłość, ze strony taty. Właściwie większość członków tej rodziny ma problem. Mój syn widzę, że też, choć porównując - u mnie było znacznie gorzej, więc może jakoś wyjdzie obronną ręką.

Miałem artroskopię z usunięciem chrząstki i jakimiś nawierceniami kości, aby nowa się na tym odbudowała. Do tego X zastrzyków (nie pamiętam leku) do kolan. Bardzo długa rehabilitacja, chyba 6 miesięcy o kulach, każde kolano osobno. To było dawno, około 25 lat temu, więc szczegółów nie pamiętam.

Miałem też zastrzyki z kwasu hialuronowego, w bardziej nowożytnych czasach. Macierzystych nie miałem, ale miał mój pies

Powiem tak, niewiele to wszystko daje. Odkryłem, że najwięcej daje ruch i zacząłem biegać. Niestety z czasem, jak to ze mną bywa, na maksa, czyli maratony, po kilka w roku, najpierw na przebiegnięcie, a potem już na czas, aby mieć ciągle lepszy. A maratony to bieganie po betonie i tak też trzeba trenować, bo inaczej w czasie biegu nogi się rozpadną. W rezultacie, po kilku latach kolana odmówiły posłuszeństwa. Wziąłem zastrzyki z kwasu hialuronowego, po 6 do każdego kolana, które w mojej ocenie nic nie dały. Biegać ostrzej się nie dało. Potem jeszcze próbowałem i coś oficjalnego przebiegłem, ale bez spektakularnych osiągnięć.
A następnie rak mnie usadził i od czasu choroby nie biegam długich dystansów.

Obecnie wciąż biegam, ale po miękkim, 5/6 km, czasami trochę więcej, i jest ok. Po biegu trzeba dobrze rozciągnąć kolana. Warto mieszać bieg z rowerem, a najlepiej z pływaniem kraulem (na razie baseny zamknięte). Jeden dzień bieg, kolejny rower, kolejny basen. Takie różne typy aktywności są tolerowane najlepiej i kolana spisują się dobrze. Bólu praktycznie nie odczuwam, czasami następnego dnia po bieganiu.

[zdzich]

Dziękuję Tomek: na Ciebie zawsze można liczyć
Moje problemy z kolanami nasiliły się kilka tygodni po RT, myślałem więc, że to przerzuty - "na szczęście" to "tylko" zwyrodnienia. Niestety, dają one mocno popalić!
Długie lata, co prawda nie biegałem jak Ty maratonów, ale maszerowałem prawie codziennie po kilkanaście kilometrów z prawdziwą przyjemnością. Teraz po kilku kilometrach człapania wracam do domu ledwo żywy. Wejście i zejście po schodach to dla mnie prawdziwa męka.
Jeszcze do niedawna myślałem, ze jest jakiś niezbyt inwazyjny sposób na poradzenie sobie z tym problemem. Teraz wiem, że nie ma lekko. Spróbuję jeszcze osocza, może u mnie zadziała, chociaż ortopedzi uprzedzają, że bywa różnie.
Jeszcze raz dziękuję za obszerne odniesienie się do trochę innego schorzenia niż rak i pozdrawiam serdecznie.

[kemoturf]

Zdzich, prze kolanach ogromnie ważna jest waga ciała. Przy 180cm ważę 75kg i staram się pozbyć jeszcze trochę tłuszczu, który się gromadzi, ale przy HT jest to trudne.

[zdzich]

Masz rację, u mnie przy wzroście niewiele ponad 170 cm - waga 92 kg (otyłość) - to prawdziwa przyczyna moich kłopotów. Chociaż przez ponad 20 lat byłem wegetarianinem (lacto ovo), ale kilka lat temu odezwał się we mnie ponownie instynkt mięsożercy i się zaczęły problemy z utrzymaniem prawidłowej wagi.
Teraz jestem na diecie 8/16, ale poniżej 90 kg nie mogę zejść, niestety - winię za to rozhuśtany metabolizm (ciągłe próby zbicia wagi), może niezbilansowana dieta z czasów wege, z dominacją produktów sojowych także zrobiła swoje.
W obu naszych przypadkach zalecany umiar - w moim: w jedzeniu, w Twoim: w wysiłku fizycznym

[zdzich]

Witam wszystkich.

Za miesiąc miną trzy lata od zakończenia przeze mnie radykalnej radioterapii.
PSA przez ten czas spadało, czasem trochę zwyżkowało (fluktuacja), a ostatni wynik (04.05.2022), to 0,064 ng/ml, a więc jest nieźle, zwłaszcza, że cały czas jestem bez hormonów.

Czuję się w miarę dobrze, tj. nie odczuwam dolegliwości ze strony układu moczowego, funkcje seksualne na zadowalającym poziomie jak na moje 70 lat.
Nadal zmagam się z bólem kolan (gonartroza) - czeka mnie albo artroskopia lub już endoprotezy.
Pozdrawiam wszystkich forumowiczów.

[Molisana]

Jak dobrze wiedzieć, że masz takie ładne PSA Zdzichu A pamiętasz, jak długo zwlekałeś z decyzją, a my się tu zamartwialiśmy
Znam tylko kilka osób z endoprotezami, ale za to każda z nich jest zadowolona z decyzji.
P.S. Olsztyn czeka

[zdzich]

Cieszę się, Ewo, że po dłuższej nieobecności zajrzałaś na forum i odwiedziłaś profile "starych znajomych". Mam nadzieję, że mąż wrócił/wraca do zdrowia? Do Olsztyna, niestety, się nie wybieram (niezbyt ciekawa moja sytuacja rodzinna). Pozdrawiam serdecznie.

[Molisana]

Mąż się dawno nie badał, wyjeżdżamy w czerwcu na tygodniowy urlop i badania zrobi po nim (złota zasada Kinaszla - badania PO urlopie ).
Szkoda, że Cię nie będzie, ale rozumiem - sytuacja rodzinna jest najważniejsza.
Może następny zjazd odbędzie się na Śląsku, może wielu będzie łatwo dojechać.

pozdrawiam Cię bardzo