56l. PSA63ng/ml BxGl.3+4 HT RT >HT>T4>DX>Samar

autor: **sjm** » 11 lut 2010, 16:47

O przepustkach nie mam mowy,mieli jakies kontrole i zrobil sie problem.

Tak,ja tez jezdze do Gliwic.Pet robiony w Gliwicach-w opisie napisano najprawdopodobniej zmiana nowotworowa,wiem,ze on sobie (wezel) tam byl,bo opisywali go juz 3 lata wczesniej i w tk tez go bylo widac,ale teraz naisali NAJPRAWDOPODOBNIEJ i jest okraglawy ,niestety.,a przedtem byl tylko podejrzany.Beda kluc i sprawdzac,ale ja juz nastawiam sie na ciecie,musze tylko zmusic ich do podjecia takiej decyzji...

autor: **yolek79** » 11 lut 2010, 23:11

Trzymaj sie sjm

Jestesmy z Toba

autor: **dunol** » 12 lut 2010, 13:24

sjm pisze:Niestety u mnie gorzej.Pet znalazl wezel chlonny.
Cholera.Własnie sie rozkleiłam.To chyba ponad moje siły

Sylwia!
Jedyne, co człowiek człowiekowi w takiej chwili może powiedzieć, to że jest, życzy jak najlepiej, pamięta, modli się.
Reszta należy do lekarzy.
Dziś jesteś załamana, ale jutro weźmiesz się w garść, będziesz robić swoje.
Człowiek jest istotą o nieograniczonych zdolnościach adaptacyjnych, co w przełożeniu na polski znaczy, że człowiek to takie zwierzę,
które wszystko może, wszystko zniesie.
Jesteś młoda, powinnaś dać radę. Oby!

Jeśli o zakwaterowanie ojca chodzi, możesz zadzwonić do Domu Asystenta na Kochanowskiego. W dawnych, dobrych czasach, mieli pokoje gościnne.

autor: **sjm** » 12 lut 2010, 16:31

Dunol
Dziękuję.
Będzie dobrze.Musi byc.
Czego sobie i Wam wszystkim z całego serca życzę.

autor: **kangur__2007** » 15 lut 2010, 13:04

Mariusz pisze:Nawet nie masz pojęcia jaka amba panuje w głowie chorego przed każdym wynikiem PSA. Jedni mówią, że takie życie, to jest tak, jakbyś jechała samochodem, w którym od dawna pali się lampka rezerwy i nie wiesz ile jeszcze pojedzie i niewiele zakombinujesz, by dojechać dalej...

A jak dostaniesz wynik zero, to uspokajasz się i myślisz, że przecież paliwo jest, a ta lampka się pali niesłusznie, dla picu, bo się pewnie przekaźnik spieprzył. I trochę weselszy jedziesz dalej, do następnego testu za sześć miesięcy. Po pięciu miesiącach zaczynasz się niepokoić, że przecież to niemożliwe, żebyś ciągle jeszcze miał paliwo, więc tym razem ta lampka na pewno mówi prawdę, i wkrótce staniesz w polu, a dookoła śnieg do pasa. Potem dostajesz kolejny wynik zero, i tak dalej...

autor: **Mariusz** » 15 lut 2010, 22:03

kangur__2007 pisze:
Mariusz pisze:Nawet nie masz pojęcia jaka amba panuje w głowie chorego przed każdym wynikiem PSA. Jedni mówią, że takie życie, to jest tak, jakbyś jechała samochodem, w którym od dawna pali się lampka rezerwy i nie wiesz ile jeszcze pojedzie i niewiele zakombinujesz, by dojechać dalej...

A jak dostaniesz wynik zero, to uspokajasz się i myślisz, że przecież paliwo jest, a ta lampka się pali niesłusznie, dla picu, bo się pewnie przekaźnik spieprzył. I trochę weselszy jedziesz dalej, do następnego testu za sześć miesięcy. Po pięciu miesiącach zaczynasz się niepokoić, że przecież to niemożliwe, żebyś ciągle jeszcze miał paliwo, więc tym razem ta lampka na pewno mówi prawdę, i wkrótce staniesz w polu, a dookoła śnieg do pasa. Potem dostajesz kolejny wynik zero, i tak dalej...

Taka półroczna wersja dnia świstaka

autor: **samnaj** » 02 mar 2010, 17:45

Witam wszystkich. Dawno mnie tu nie było. Przyznam się, że nie chciałem po prostu pamiętać o chorobie.

Niestety życie jest brutalne. Moja siostra, Małgosia, odeszła od nas, ode mnie. Piszę o tym ponieważ bardzo dobrze Was wszystkich znała. Na pamięć cytowała wypowiedzi Kangura, Mariusza, Rakara, Ewaryn, Tom46 i innych. Codziennie była na naszym forum.

Pięć lat temu dostała wyrok - dwa miesiące, maksimum trzy. Rak przerzutowy wątroby i dróg żółciowych, nie znaleziony pierwotny. Dzięki ogromnej sile swojej woli i wiary w zwycięstwo nad chorobą przeżyła prawie pięć lat. Wszyscy lekarze zgodnie uznali to za cud.

Zawsze mi mówiła - musisz bardzo mocno wierzyć, że wyzdrowiejesz. W każdym złym wyniku potrafiła znaleźć coś rzeczywiście pozytywnego i cieszyć się tym. To był jej jeden z wielu sposobów.

Na pewno chciałaby przekazać Wam wszystkim wiarę w lepsze jutro. Czynię to w jej imieniu.

autor: **brozyy** » 02 mar 2010, 20:32

Samnaj, przyjmij od nas wszystkich najserdeczniejsze wyrazy szczerego wspolczucia z powodu odejscia Twojej Siostry. Dobrze ze do nas napisales, bo u nas, tutaj na forum, zawsze znajdziesz oddanych forumowych przyjaciol, ktorzy zawsze beda razem z Toba, rowniez w smutnych chwilach zycia. Tak jak piszesz, zycie jest niestety brutalne, ale Ty musisz dalej walczyc ze swoja choroba i nie mozesz sie poddawac ani zalamywac, Twoja Siostra na pewno by tego nie chciala. W lutym miales juz radioterapie, wiec teraz bedzie juz "z gorki", najgorsze masz juz za soba. Pisz do nas czesciej.
pozdrawiam,
Brozyy

autor: **annddy** » 02 mar 2010, 21:50

Trzymaj się!!
pozdro
annddy

autor: **wi2010** » 02 mar 2010, 22:49

brozyy! Jest mi bardzo przykro!!!
Znam to uczucie 3 lata temu na szpiczaka mnogiego odeszła moja Siostra( 4 dni przed ślubem mojej córki).
Trzymaj się!

autor: **monika** » 02 mar 2010, 23:09

Samnaj,przesyłam najszczersze kondolencje dla całej rodziny

Monika

autor: **RaKaR-szef forum** » 03 mar 2010, 00:14

samnaj pisze:Witam wszystkich. Dawno mnie tu nie było. Przyznam się, że nie chciałem po prostu pamiętać o chorobie.

Niestety życie jest brutalne. Moja siostra, Małgosia, odeszła od nas, ode mnie. Piszę o tym ponieważ bardzo dobrze Was wszystkich znała. Na pamięć cytowała wypowiedzi Kangura, Mariusza, Rakara, Ewaryn, Tom46 i innych. Codziennie była na naszym forum.

Pięć lat temu dostała wyrok - dwa miesiące, maksimum trzy. Rak przerzutowy wątroby i dróg żółciowych, nie znaleziony pierwotny. Dzięki ogromnej sile swojej woli i wiary w zwycięstwo nad chorobą przeżyła prawie pięć lat. Wszyscy lekarze zgodnie uznali to za cud.
]
Zawsze mi mówiła - musisz bardzo mocno wierzyć, że wyzdrowiejesz. W każdym złym wyniku potrafiła znaleźć coś rzeczywiście pozytywnego i cieszyć się tym. To był jej jeden z wielu sposobów.

Na pewno chciałaby przekazać Wam wszystkim wiarę w lepsze jutro. Czynię to w jej imieniu.

Tak ładnie, w kilku słowach wspomniałeś o swojej siostrze.
Przyjmij, proszę, wyrazy współczucia. Niech pamięć o Niej będzie wieczna.

autor: **dunol** » 03 mar 2010, 12:36

Samnaj, przykro, gdy odchodzi ktoś bliski. Przykro, gdy odchodzi w trudnej dla nas chwili, gdy tak bardzo byłby potrzebny.
Takie życie.
Ale ten ktoś BYŁ.
Ciepło piszesz o Małgosi, z czego wynika, że mieliście dobre relacje. Przez kilka dziesiątek latmiałeś siostrę.
Człowiek odchodzi, ale czegoś dokonał, wiele dobrego zrobił. Trzeba docenić te wszystkie dobre zdarzenia i uczucia, które zaistniały tylko dlatego,
że ten konkretny człowiek był z nami. I wiesz, człowiek "nie cały odchodzi", dobry wpływ powinien trwać, pomagać tym, którzy zostali.

autor: **annddy** » 16 mar 2010, 10:03

Kitty!
W tym wieku(pow. 80 lat) wg. badań 80% panów ma większe lub mniejsze utkania nowotworowe prostaty.

kitty pisze:proponowane leczenie HT + RT.ze wzgledu na wiek i ogolny stan b. dobry

Wszystko prawidłowo.To jest standartowe leczenie raka prostaty w wieku pow. 70 lat,świetnie ,że HT+RT proponują, bo ogólne stan zdrowia b,dobry.
Inna opcją jest czujne wyczekiwanie (badanie PSA co 3 miesiące),kontrolując dynamikę wzrostu.

Generalnie gratuluję Twojemu tacie wspaniałego wieku.Ile był dał by podobny osiągnąć?!

Głowa do góry ,wieku ponad 80 lat rak prostaty generalnie b.powoli się rozwija (nawet nie leczony),a po zastosowaniu w/w leczenia to ho,ho ...
pozdro]
annddy

autor: **epic** » 16 mar 2010, 14:10

Witam

Tak jak pewnie większość z Was, znalazłem się na tym forum z powodu diagnozy: "ma pan raka prostaty". Chodzi dokładnie o mojego tatę. Przeczytałem kilka stron Waszych wypowiedzi, ale nie znalazłem podobnego przypadku. Akcje od momentu usłyszenia diagnozy:
Tato ma 64 lata
Styczeń ? podejrzenie raka
PSA 39
USG - zmiany prostaty, wyczuwalne guzy
Biopsja ? potwierdzenie raka złośliwego
Pierwszy zastrzyk Dispheline SR 11,25
Tato stosuje plastry uśmierzające ból pleców.
Po 5 tygodniach od styczniowej analizie PSA 158
Scyntygrafia ? ogniska zapalne małe: czaszka, żebra, kręgosłup, czubki kości biodrowych (ostatnie 2, 3 miesiące, tato cierpiał na bóle pleców)
Po scyntygrafii diagnoza ? pacjent nie kwalifikuje się na riadioterapię i na chemioterapię.
05.03.2010 pierwszy zastrzyk STRONT.

Moje pytania są takie:
Jak wygląda cała sytuacja ? czy jest jakaś szansa?
Dlaczego nie można leczyć chemio lub radioterapią?
Gdzie najlepiej się zgłosić? (obecnie klinika w Opolu, załatwiamy Gliwice)
Czy są jakieś grupy wsparcia ? spotkania na żywo:)
No i ostatnie: czego mamy się spodziewać ? rokowania, ile lat zostało?

Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź, Sławek

autor: **kangur__2007** » 16 mar 2010, 15:24

epic pisze:Witam

Tak jak pewnie większość z Was, znalazłem się na tym forum z powodu diagnozy: "ma pan raka prostaty". Chodzi dokładnie o mojego tatę. Przeczytałem kilka stron Waszych wypowiedzi, ale nie znalazłem podobnego przypadku. Akcje od momentu usłyszenia diagnozy:
Tato ma 64 lata
Styczeń ? podejrzenie raka
PSA 39
USG - zmiany prostaty, wyczuwalne guzy
Biopsja ? potwierdzenie raka złośliwego
Pierwszy zastrzyk Dispheline SR 11,25
Tato stosuje plastry uśmierzające ból pleców.
Po 5 tygodniach od styczniowej analizie PSA 158
Scyntygrafia ? ogniska zapalne małe: czaszka, żebra, kręgosłup, czubki kości biodrowych (ostatnie 2, 3 miesiące, tato cierpiał na bóle pleców)
Po scyntygrafii diagnoza ? pacjent nie kwalifikuje się na riadioterapię i na chemioterapię.
05.03.2010 pierwszy zastrzyk STRONT.

Moje pytania są takie:
Jak wygląda cała sytuacja ? czy jest jakaś szansa?
Dlaczego nie można leczyć chemio lub radioterapią?
Gdzie najlepiej się zgłosić? (obecnie klinika w Opolu, załatwiamy Gliwice)
Czy są jakieś grupy wsparcia ? spotkania na żywo:)
No i ostatnie: czego mamy się spodziewać ? rokowania, ile lat zostało?

Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź, Sławek

Sytuacja wygląda źle. Rak jest rozsiany, wyleczenie jest już niemożliwe. Rozsiew do praktycznie całego kośćca, od bioder po czaszkę, i trzycyfrowe PSA rokują jak najgorzej. Radioterapia radykalna (z intencją wyleczenia) jest niemożliwa, dawka promieniowania dająca nadzieje zabicia raka musiałaby zabić pacjenta. Choroba jest uogólniona, a nie da się napromieniować calego ciała. Możliwa jest radioterapia paliatywna, lokalne naświetlanie zmian kostnych niskimi dawkami promieniowania, dla zmniejszenia bólu. Tą samą role grają zastrzyki izotopu strontu. Chemoterapia prawdopodobnie niewiele da przy rozsiewie do kości, rak prostaty jest mało wrażliwy na chemoterapię, a skutki uboczne leków mogą zabić, ale o tym musi orzec dobry onkolog. Rokowanie jest ponure. Cień szansy, ale tylko cień, może leżeć w uczestnictwie w próbach nowych leków, albo w kosztownym poddaniu się eksperymentalnej terapii genowej w fińskiej klinice Docrates w Helsinkach, wielokrotnie opisywanej na tym forum (poszukaj). W Gliwicach ci powiedzą jakie są szanse odwleczenia nieuchronnego, i ewentualnie na jak długo, przy pomocy łączenia terapii hormonalnej I i II rzutu z podawaniem bisfosfonianów łagodzących objawy kostne. Gliwice będą także wiedzieć, czy któryś z protokołów chemoterapii może w takim stanie przedłużyć życie, czy jest sens w przyłączeniu się do badań klinicznych nowych leków, oraz doradzą w sprawie walki z bólem.

Nikt ci nie powie ile zostało czasu, bo nikt tego nie wie, ale obawiam się, że to niestety nie jest kwestia lat. Trzymaj się.

autor: **wi2010** » 16 mar 2010, 23:21

Miła kitty!!
Ponad dwa lata wstecz przez kilka dni stosowałem cewnik zewnętrzny.Kupuje się go w sklepie z artykułami medycznymi.Jest w 4 lub 5 rozmiarach.Zakłada się go podobnie jak prezerwatywę.Wewnętrzna powierzchnia cewnika jest z klejem,który po ok. 24 godz.powoli traci swoje właściwości klejące tak,że przed upływem doby trudno go zdjąć.Podczas stosowania cewnika zewnętrznego miałem zatrzymanie moczu.To tyle na ten temat.Lepiej stosować pieluchomajtki.
Cewniki normalne(wewnętrzne) są gumowe - wymiana co 2 tygodnie i silikonowe(kupowane w aptece za ok 50zł) -wymiana co ok. 2 miesiące.Nosiłem je przez 5 miesięcy,są trochę uciążliwe ale można z nimi przeżyć.
Pozdrawiam!!!! Witek

autor: **forteca** » 16 mar 2010, 23:32

Sławku bardzo serdecznie Cię pozdrawiam. Ja jestem w podobnej sytuacji jak TY , też w styczniu tato dowiedział się że ma raka i od tego czsu świat się zawalił. Pomimo tak złych rokowań musimy robić wszysto co w naszej mocy aby pomóc naszym tatą. Mam nadzieje że uczestnicy forum zawsze będą Ci służyć swoją radą. Kasia.

autor: **monika** » 17 mar 2010, 15:27

epic pisze:Witam

Tak jak pewnie większość z Was, znalazłem się na tym forum z powodu diagnozy: "ma pan raka prostaty". Chodzi dokładnie o mojego tatę. Przeczytałem kilka stron Waszych wypowiedzi, ale nie znalazłem podobnego przypadku. Akcje od momentu usłyszenia diagnozy:
Tato ma 64 lata
Styczeń ? podejrzenie raka
PSA 39
USG - zmiany prostaty, wyczuwalne guzy
Biopsja ? potwierdzenie raka złośliwego
Pierwszy zastrzyk Dispheline SR 11,25
Tato stosuje plastry uśmierzające ból pleców.
Po 5 tygodniach od styczniowej analizie PSA 158
Scyntygrafia ? ogniska zapalne małe: czaszka, żebra, kręgosłup, czubki kości biodrowych (ostatnie 2, 3 miesiące, tato cierpiał na bóle pleców)
Po scyntygrafii diagnoza ? pacjent nie kwalifikuje się na riadioterapię i na chemioterapię.
05.03.2010 pierwszy zastrzyk STRONT.

Moje pytania są takie:
Jak wygląda cała sytuacja ? czy jest jakaś szansa?
Dlaczego nie można leczyć chemio lub radioterapią?
Gdzie najlepiej się zgłosić? (obecnie klinika w Opolu, załatwiamy Gliwice)
Czy są jakieś grupy wsparcia ? spotkania na żywo:)
No i ostatnie: czego mamy się spodziewać ? rokowania, ile lat zostało?

Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź, Sławek

Sławku,chciałam ci tylko powiedzieć,żebyście się nie załamywali i na pewno nie poddawali.Poczytaj moje posty-mój tata już od ponad roku walczy z nowotworem również rozsianym po całym kośćcu...Najważniejsze jest wdrożenie odpowiedniego leczenia przeciwbólowego....Gliwice cieszą się dobrą renomą jeśli chodzi o leczenie nowotworów-myślę,że decyzja o udaniu się właśnie tam jest jak najbardziej trafiona.Trzymam za was kciuki,serdecznie pozdrawiam.Monika.

P.S.Jeśli chodzi o grupy wsparcia...to masz NAS.Możesz na nas liczyć.ja już niejednokrotnie się o tym przekonałam.Myślę,że ponieważ tata przyjął zastrzyk strontu to dlatego nie ma w tej chwili mowy o radioterapii...Nie wiem dlaczego własnie na zastrzyk sie zdecydowano...mój tata miał też propozycję leczenia izotopem...ale po konsultacji z innymi specjalistami zdecydował się na hormonoterapię+bisfosfoniany+ew.naświetlania miejsc najbardziej dokuczliwych jeśli chodzi o ból.raz jeszcze pozdrawiam.

autor: **magda** » 17 mar 2010, 22:58

Witam,
To mój pierwszy post na forum. Kilka dni temu dowiedziałam się, że mój Tato ma raka prostaty. Znalazłam to forum, spędzę tu bardzo dużo czasu czytając poszczególne tematy.

Czy moglibyście pomóc mi w zinterpretowaniu wyników biopsji? Mama dyktowała mi wyniki przez telefon, więc nie mogę wykluczyć przejęzyczeń.

1-2 adynokarcinoma prostate
G2 Gleason GR 3+4=7
Materiały rozfragmenowane, nacieki raka zajmują około 50% utkania.
PSA 0,27
Strefa przejściowa i centralna z rozrostem gruczołowym symetryczna. Strefa obwodowa o niejednorodnej strukturze bez zmian ogniskowych.
Zarys torebki równy, pęcherzyki nasienne symetryczne.

Tato dostał skierowanie na scyntygrafię kości, a jutro ma wizytę u onkologa.
Jakich specjalistów polecacie w Warszawie i okolicach?

Magdalena

autor: **monika** » 17 mar 2010, 23:25

Witaj Magdo,
zaraz prześlę Ci na priva namiary na polecanych tu przez nas specjalistów w Warszawie.Moje pytanie,czy aby dobrze wpisałaś wynik PSA?Owszem są nowotwory,które rozwijają się mimo iż PSA jest w normie...ale może coś pomyliłaś-wiem,jak to jest gdy dowiadujesz się iż to właśnie twój tata ma nowotwór...Drugie pytanie:czy tata miał jeszcze robione inne badania,np.TRUS(USG przezodbytnicze prostaty),czy skarży się na bóle kostne-dlaczego dostał skierowanie na scyntygrafię?Czy to zdanie mówiące o zarysach torebki równych pochodzi z opisu biopsji?Trzecie:w jakim wieku jest tata?

Witaj wśród swoich...pozdrawiam Monika.P.S.Już piszę ci te namiary na lekarzy.

autor: **RaKaR-szef forum** » 17 mar 2010, 23:25

Czy na pewno PSA wynosiło 0,27 ng/ml ? A szanowny tatuś ile liczy wiosen?
Zaznaczam, z tego co przeczytałem, jeśli nie ma innych zdrowotnych przeszkód, tata może poddać się prostatektomii.

autor: **magda** » 17 mar 2010, 23:33

Dziękuję za odpowiedzi. Tato ma 63lata. PSA konsultowałam z mamą kilkakrotnie, bo mi też wydało się niskie (po lekturze forum), ale potwierdziła dane. Tata nie miał innych badań, a skierowanie na badanie chyba stąd, że skarży się na bóle kręgosłupa.

Moniko, dziękuję bardzo za namiary.

autor: **Dawid86** » 18 mar 2010, 09:06

Witaj Magda,

Czy Twój Tato konsultował się wcześniej z urologiem? Urolog podawał mu hormony? One też mogły zbić PSA do tak niskiego poziomu, a wielu
lekarzy wdraża leczenie hormonalne bez zlecania dalszej diagnostyki.
Z tego co napisałaś wynika, że Twój Tato kwalifikuje się do prostatektomii.

Pozdrawiam,
Dawid

autor: **magda** » 19 mar 2010, 00:31

Witajcie!
Dawid - Tak, Tato miał przepisany lek Apo-Doxan, nadal go zresztą przyjmuje (nie wiem, czy mógł on zmniejszyć PSA).

Jesteśmy po wizycie u onkologa (w Klinice w Warszawie). Pan doktor zaproponował prostatektomię, hormony z naświetlaniem lub obserwację. Dał 2tygodnie na podjęcie decyzji co do formy leczenia. Czy to normalne? Bo poczułam, że to takie przerzucanie się odpowiedzialnością... I o co chodzi z obserwacją? A, i onkolog stwierdził, że scyntygrafia kości nie jest konieczna. Co myślicie? Internista wysyła Tatę na to badanie, ja też.

Póki co jest podjęta decyzja o operacji.

PS. Cieszę się, że trafiłam na to forum. To skarbnica wiedzy i wsparcia.

Pozdrawiam,
Magda

autor: **kangur__2007** » 19 mar 2010, 14:17

magda pisze:Witajcie!
Dawid - Tak, Tato miał przepisany lek Apo-Doxan, nadal go zresztą przyjmuje (nie wiem, czy mógł on zmniejszyć PSA).

Jesteśmy po wizycie u onkologa (w Klinice w Warszawie). Pan doktor zaproponował prostatektomię, hormony z naświetlaniem lub obserwację. Dał 2tygodnie na podjęcie decyzji co do formy leczenia. Czy to normalne? Bo poczułam, że to takie przerzucanie się odpowiedzialnością... I o co chodzi z obserwacją? A, i onkolog stwierdził, że scyntygrafia kości nie jest konieczna. Co myślicie? Internista wysyła Tatę na to badanie, ja też.

Póki co jest podjęta decyzja o operacji.

PS. Cieszę się, że trafiłam na to forum. To skarbnica wiedzy i wsparcia.

Pozdrawiam,
Magda

Przerzucanie się odpowiedzialnością? Nie. to normalny światowy standard - lekarz proponuje (i tłumaczy plusy i minusy) decyduje pacjent. W Polsce spotykany rzadko, a szkoda. Dobrze świadczy o lekarzu.

Ja byłbym za chirurgią, przede wszystkim z tego powodu, że ewentualne niepowodzenie chirurgii można na ogół poprawić radioterapią, natomiast odwrotnie nie, ponieważ w zasadzie nie da się operować tkanek uprzednio napromieniowanych (ryzyko trwałych uszkodzeń czyniących pacjenta inwalidą, oraz możliwe powikłania zagrazające życiu).

Poza tym badanie histopatologiczne całości usuniętej prostaty z pęcherzykami nasiennymi oraz węzłów chłonnych usuwanych razem z prostatą w celach diagnostycznych (PLND - Pelvic Lymph Node Dissection - należy domagać się wykonania tego podczas RP) to jedyne miarodajne źródło naprawdę pewnej informacji o stopniu zaawansowania choroby, we wszystkich innych terapiach na ten temat spekuluje się na temat zaawansowania choroby na podstawie informacji pośrednich.

Nie nabierać się na laparoskopową prostatektomię - opanowanie laparoskopii wymaga wykonania większej liczby zabiegow niż większość polskich chirurgów-urologów wykonuje przez całe życie. Mniejsze dolegliwości bólowe po operacji i trochę krótsza hospitalizacja w porównaniu z prostatektomią otwartą z dostępu załonowego (RRP - Radical Retropubic Prostatectomy) nie kompensują w polskich warunkach ryzyka niedoszczętności zabiegu z powodu niewystarczającej kompetencji i niedoświadczenia operatora. Jeśli znasz angielski, to tutaj jest link pod którym wybitny chirurg brytyjski sucho opisuje, jak długo trwało u niego opanowanie techniki laparoskopowej.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19021612
BJU Int. 2009 May;103(9):1224-30. Epub 2008 Nov 20.
The first 1000 cases of laparoscopic radical prostatectomy in the UK: evidence of multiple 'learning curves'.
Eden CG, Neill MG, Louie-Johnsun MW.
Department of Urology, The Royal Surrey County Hospital, Guildford, UK.

Obserwacja dla tak stosunkowo młodego pacjenta to bezsensowna rosyjska ruleta, moim zdaniem.

autor: **dunol** » 22 mar 2010, 22:10

Witaj Magda!

Podałaś nam wyniki nie tylko biopsji ale chyba też TRUS, bo tak to brzmi.
Tata miał jakieś ostre objawy ze strony układu moczowego?
Bo czemu robiono biopsję, skoro PSA niewielkie?
Dowiedz się, jak to dokładnie było.

Scyntygrafię zawsze warto zrobić, choćby do późniejszych porównań (odpukać).
Tym bardziej, że tatę bolą kości.

"Obserwacja" znaczy, że jest taka opcja, by nic nie robić, tylko co kwartał badać PSA.
Po prostu niektórzy klinicyści są zdania, że raka prostaty nie zawsze warto leczyć.
A przynajmniej nie od razu.

Wybraliście operację - OK.
Bądź w kontakcie z forum, w razie potrzeby otrzymasz niezbędne porady.

autor: **magda** » 22 mar 2010, 22:17

Witaj Dunol,
Byłam w domu, widziałam na własne oczy wyniki. PSA wyszło tacie w lutym 7,21...
Jak wygląda takie badanie kości? Wiem, że ma trwać od 4 do 5godzin. A jak jest z wynikami? Czy to zależy od placówki, czy są od razu po badaniu?

autor: **dunol** » 22 mar 2010, 22:32

magda pisze:Witaj Dunol,
Byłam w domu, widziałam na własne oczy wyniki. PSA wyszło tacie w lutym 7,21...
Jak wygląda takie badanie kości? Wiem, że ma trwać od 4 do 5godzin. A jak jest z wynikami? Czy to zależy od placówki, czy są od razu po badaniu?

Czyli PSA jest 7,21 a nie 0,27?
Wiesz, co, to paradoks, ale dobrze, że tata ma tak wysokie PSA.
Bo najpaskudniejsze są te nowotwory, gdy PSA jest malutkie.

Wrzuć na google "scyntygrafia kości" i znajdziesz dokładny opis.
Z wynikami jest różnie. Mąż miał od razu, Anko - czeka tydzień.

Uwaga!
Nie można przebywać w pobliżu pacjenta, gdy ma wstrzyknięty izotop i czeka na badanie. Bo promieniuje.
U nas w WCO dla tych pacjentów jest specjalna poczekalnia i toaleta.
Jak się już izotop rozejdzie po kościach, robi się zdjęcie.

Nawet do 2 dni po badania niech się tata trzyma z daleka małych dzieci i kobiet w ciąży.

autor: **epic** » 22 mar 2010, 23:10

Dziękuję wszystkim którzy odpowiedzieli na mój post.
Co prawda wiadomości nie są dobre, ale lepiej wiedzieć co jest na rzeczy niż ciągle się domyślać.
Taka sytuacja będzie większym impulsem do działań. Bardzo dziękuję za słowa otuchy. Pytając o grupę wsparcia w poprzednim poście, miałem na myśli spotkania w których mógłby uczestniczyć mój tato. Tato mieszka w Nysie, ale jeśli takie spotkania są w Opolu lub we Wrocławiu to może też pojedzie.
Jeszcze jedno pytanie: czy są lekarze do których najlepiej się zgłosić w Gliwicach?

Dziękuję za podpowiedź, Sławek

autor: **magda** » 22 mar 2010, 23:31

Naprawdę trzeba unikać dzieci i kobiet w ciąży? Tak się składa, że rodzice mieszkają z siostrą, która jest w ciąży... I do jakiego stopnia należy "unikać"?

autor: **forteca** » 23 mar 2010, 00:45

magda pisze:Naprawdę trzeba unikać dzieci i kobiet w ciąży? Tak się składa, że rodzice mieszkają z siostrą, która jest w ciąży... I do jakiego stopnia należy "unikać"?

"JAK NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU?

Nie ma specjalnych zaleceń. Zaraz po badaniu izotopowym należy wypłukać z organizmu resztki izotopu przez wypicie 0,5-1 litra płynów obojętnych (woda, herbata, soki). Jedynie po badaniu izotopowym tarczycy należy wstrzymać się przez 2-3 dni z dłuższym noszeniem przy szyi małych dzieci. Wszelkie inne formy kontaktu z drugimi osobami są zupełnie nieszkodliwe" cytat

Jak widać zdania są podzielone. Mój tato też był dziś na scyntygrafii i żadnych zaleceń względem trzymania się z dala od rodziny nie dostał. Trochę mnie przestraszyła wypowiedź Dunol, bo mój 6 letni syn pierwsze co zrobił po przyjściu z przedszkola to pobiegł do dziadka by dowiedzieć się jak było na badaniu. Pozdrawiam Kasia

autor: **dunol** » 23 mar 2010, 01:55

Dziewczyny, poniżej dokładnie przepisuję zalecenia, które mój małż otrzymał był przed scyntygrafią w Wielkopolskim Centrum Onkologii.

INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA PACJENTA PO PODANIU RADIOAKTYWNEGO TECHNETU 99mTc

1. Podanie radioaktywnego znacznika odbywa się w pomieszczeniu 009 Pracowni Izotopowej.
2. Po podaniu znacznika pacjent oczekuje na badanie w wydzielonej poczekalni przy Pracowni Izotopowej, do czasu wezwania na badanie przez personel Zakładu (ok.2,5 - 3 godz.)
3. W czasie oczekiwania na badanie pacjenci mogą korzystać wyłącznie z wydzielonego WC obok poczekalni. Należy dwukrotnie spłukiwać ubikację.
4. Przed wezwaniem na badanie należy zdjąć/wyjąć wszystkie metalowe przedmioty (klucze, telefony, zegarki, biżuterię, paski, szelki etc.)
5. Po zakończeniu badania należy udać się bezpośrednio do miejsca zamieszkania lub pobytu na oddziale.
6. Konsultacje z lekarzami (poza telefonicznymi), wizyty w poradni, kontakty z małymi dziećmi i kobietami w ciąży, możliwe są dopiero po 24 godzinach od podania znacznika.

autor: **mrakad** » 23 mar 2010, 12:41

magda pisze:Naprawdę trzeba unikać dzieci i kobiet w ciąży?

Naprawdę trzeba!

dunol pisze:Dziewczyny, poniżej dokładnie przepisuję zalecenia, które mój małż otrzymał był przed scyntygrafią w Wielkopolskim Centrum Onkologii.
INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA PACJENTA PO PODANIU RADIOAKTYWNEGO TECHNETU 99mTc

W Warszawie wiszą podobne. Po jodzie są nawet ostrzejsze.
Kiedy czekałem na korzytarzu na scytygrafię, przyszedł po żonę jakiś facet z dzieckiem na ręku. Pielegniarki
na jego widok dostały furii. Natychmiast go wykopały nie szczędząc nieprzystojnych słów! Coś w tych zaleceniach jest.

sjm pisze:Tata przechodzi teraz naswietlania.Dzis byl 14 raz z 38,niestety nie znam wartosci promieniowania:(
Do niedzieli czul sie dobrze,ale w niedziele poleciala mu krew z odbytu.

Z liczby sesji i standardów wnioskuję, że dostaje 200 mGy na sesję, razem 76Gy.
Co krwi, to są to objawy, które opisywała mi radiolog, że będę je miał jeżeli nie potraktuję poważnie zaleceń co do diety w czasie naświetlań.
Wczoraj to się potwierdziło. Byłem w CO i koło mnie siedział facet, gorący zwolennik diet wszelakich.
W czasie naświetlań uzupełniał witaminy wszelkimi surówkami, owocami itd. Też wypróżniał się krwią.
Ja nie pozwalałem żonie nawet natki sypać do rosołu. Jak bez surowej zielenizny to bez! Gdybym nie był uprzedzony o możliwych skutkach ubocznych,
to bym ich nawet nie zauważył (przynajmniej jeśli chodzi o tę strone ciała).

Pozdrawiam,
Mrakad

autor: **Alfred** » 23 mar 2010, 13:42

Mnie lekarz z tyt.Dr.onkolog przed gdy kierował mnie na rt. uczulał abym pamiętal o uregulowaniu wyprużnienia.Wprawdzie ja z wiedzą medyczną jestem na bakier ale na zaleceniem Dr. się zastanowiłem i zalecenie wypelniłem rt. przeszedlem bez żadnych problemów,jedyne co "uciązliwe" było to przez prawie dwa m-c codzienny pobyt o wyznaczonej godz. na rt.
Uważam,że brak uregulowań w wyprużnianiu powoduje rużne wzdęncia zmiany i wtedy dzialanie rt jest nieprawidlowe.

Alfred L76 PSA przed leczeniem 10,99 T2 NOMO G 3+4 przeszedłem rt. i przez rok ht. obecnie nie bioro żadnych lekarst pije tylko sok granatu

autor: **Dawid86** » 23 mar 2010, 14:08

Witajcie,

Alfredzie widzę, że jesteś już po RT i przerwałeś HT. Jak się czujesz i jak wygląda Twoje PSA? Pytam, bo to samo czeka mojego Dziadka, który jest Twoim rówieśnikiem. Od miesiąca jest na HT, a niedługo zacznie RT.

Pozdrawiam,
Dawid

autor: **Alfred** » 23 mar 2010, 18:32

Dawid86 zapytuje jak się czuje.
A wiec czuje się prawie bardzo dobrze, jednak już prawie dwa lata po RT i HT sprawy potencji niepowrucily do normalności i już pewnie tak zostanie-HT robi swoje.
Jeśli chodzi o PSA to po RT i HT miałem 0,003 po odstawieniu HT PSA podskoczyło do 0,509
26 10 2009 0,009 27 01 2010 0,063 Lekarz onkolog powiedział-siedzi przedemną wyleczony czlowiek.W tym tygodniu zrobie PSA i mam kontrole u onkologa u urologa mam kontrole co pół roku.

Alfred lat 76 PSA przed leczeniem 10,99 T2 NOMO G 3+4 ostatnie PSA z dn 27 01 2010 -0,063.

Przesyłam pozdrowienia

autor: **Dawid86** » 24 mar 2010, 13:35

Dziękuję za odpowiedź Alfredzie. Daje mi to pewny pogląd na to jak może czuć się mój Dziadek po przejściu leczenia.
Na razie jest na HT i nie odczuwa skutków ubocznych oprócz okresowego przychodzącego uczucia senności.

Pozdrawiam!
Dawid

autor: **dunol** » 25 mar 2010, 01:48

sjm pisze:Do niedzieli czul sie dobrze,ale w niedziele poleciala mu krew z odbytu.Nie ciurkiem,ale musial kilkakrotnie wycierac.wpadl w przerazenie,powiedzialam,ze tak moze sie zdarzyc i troche Go uspokoilam,ale sama nie jestem pewna co z tym fantem?Dzis sie juz nie powtorzylo,ale niepewnosc u mnie pozostala.Z lekarzem bedzie sie widzial w srode lub czwartek.Jest co panikowac,czy przejsc nad tym do porzadku ?

Niektórym się zdarza. Niestety, normalne. Ostry odczyn popromienny. Zgłosić lekarzowi. Kupić tacie do wycierania chusteczki dla niemowląt.

sjm pisze:Wszystkim trzymajacym za mnie kciuki serdecznie dziekuje-moja biopsja nic nie wykazala,w usg tez ok,wiec nie ma paniki.
Nie zawsze to co wyglada na poczatku na dramat musi sie zle skonczyc:) czego sobie i Wam z calego serca zycze

autor: **weimarek** » 26 mar 2010, 21:27

Serdecznie witam,
jestem nowa na tym forum więc pewnie będę pisać nieskładnie, ale mam nadzieję, że z czasem się poprawię. Od 3 tygodni czytam wszystkie fora na tym i innych portalach, oraz wszystko co tylko mogę "dorwać" na temat raka prostaty. Przyczyna - mój Tata ma to świństwo. Ujawniło sie bez żadnych wcześniejszych zapowiedzi (przynajmniej widocznych - Tata pewnie wcześniej miał jakieś symptomy, ale nikomu nic nie mówił). Tata trafił do szpitala z ostrym zatrzymaniem moczu. Był 2 razy dializowany, zrobili mu różne badania, doprowadzili do "stanu urzywalności" i po tygodniu wypisali do domu, zlecając biopsję. Z badań które robili w szpitalu, po wcześniejszych wizytach na forach j.w. zdołałam pojąć, że ma wysokie PSA, bo 35. Nie zaskoczyły mnie więc wyniki biopsji (choć miałam nadzieję, że aż tak źle nie będzie). Gleason 4+5 = 9.
Nie mam zamiaru się poddawać i zrobię wszystko, żeby nie pozwolić poddać się Tacie, żeby walczyć z chorobą.
A Wy wszyscy którzy tu piszecie dajecie mi niesamowitą siłę i wiarę - dlatego ośmielam sie do Was przyłączyć. Bo potrzebuję Waszej rady i pomocy. Chciałabym jak najprędzej zaprowadzić Tatę do dobrego, kompetentnego lekarza - onkologa. Czy ktoś może polecić mi kogoś z Warszawy? Moja Mama jest strasznie uparta i chce iść do przychodni rejonowej do urologa (bo ten polecił im przyjśc do siebie z wynikami). A ja, niestety nie bardzo wierzę w wystarczajace kompetencje, a przede wszystkim w odpowiednie podejście do pacjenta tegoż Pana doktora. Boje się, że rozłoży ręce i powie - sorry, ale juz nic nie możemy zrobić. Tym bardziej, że Tata ma 78 lat, a wiadomo, jak u nas traktuje sie takie osoby. A ja myślę, że jeszcze nie czas na niego, tym bardziej, że mimo swojego wieku i choroby wyglada świetnie (nikt nie daje mu tylu lat), jest absolutnie sprawny intelektualnie i fizycznie (no teraz moze troszke gorzej bo nadal ma załozony cewnik, który utrudnia mu normalne tzn. aktywne funkcjonowanie). Nigdy na nic nie chorował i nadal na nic sie nie uskarża.
Głęboko wierzę, że odpowiednia terapia pozwoli mi jeszcze cieszyć się obecnością Taty chociaż przez kilka lat. Bardzo proszę, pomóżcie, poradźcie do jakiego lekarza mogę sie zwrócić?

Tata lat. 78, PSA 35, Gleason 4+5.

56l. PSA63ng/ml BxGl.3+4 HT RT >HT>T4>DX>Samar

Kto jest online