jest molekularnym biomarkerem w przydatnym diagnostyce raka prostaty, prowadzeniu chorych i monitorowaniu leczenia.
Gen PCA3 podlega silnej nadekspresji w ponad 95% komórek CaP.
Mediana (wartość środkowa, średnia) wzrostu ekspresji genu PCA3 jest 60-100 razy większa w komórkach CaP niż w komórkach otaczającej tkanki nienowotworowej. PCA3 jest zatem specyficzny dla komórek CaP. W odróżnieniu od PSA jego ilość nie zależy od wielkości prostaty oraz nie zmienia się w niezłośliwych chorobach prostaty.
Metoda opiera się na oznaczeniu w próbce moczu mRNA uzyskanego z komórek prostaty, które znalazły się w moczu badanego w wyniku odpowiedniego masażu prostaty per rectum, wykonanego bezpośrednio przed oddaniem moczu.
Ilość mRNA PCA3 komórek CaP wyrażana jest jako stosunek ilości kopii mRNA PCA3 do ilości kopii mRNA PSA, pomnożony przez 1000.
Równoczesne oznaczanie w teście mRNA PCA3 pochodzącego z komórek nowotworowych i mRNA PSA komórek prostaty, dowodzi obecności w moczu materiału komórkowego pochodzącego z prostaty. Stanowi również kryterium poprawności oznaczenia.
Jeżeli mRNA jest niewykrywalny, mocz zawiera zbyt mało komórek prostaty, a wynik jest traktowany jako nieoznaczony.
Wynik PCA3 ≥ 35 - wysokie prawdopodobieństwo wykrycia komórek CaP w biopsji,
Wynik PCA3 20-35 - wynik pośredni; zależnie od kinetyki zmian PCA3 zalecana kolejna biopsja,
Wynik PCA3 < 20 - prawdopodobieństwo istnienia istotnego nowotworu jest bardzo niskie (<15%), rozważyć powtórne oznaczenia PCA3 po 6-12 miesiącach.
Dla kogo przeznaczony jest test PCA3 i kiedy warto go wykonać?
- dla mężczyzn, którzy mają podwyższone stężenie PSA lub nieprawidłowy wynik badania DRE i należy podjąć decyzję o wykonaniu biopsji gruczołu krokowego,