Trochę przeglądałem forum i prawdę mówiąc nie znalazłem nikogo z tak wysokim PSA. Czyżby niechlubny rekord?
Tato ma teraz 75 lat, kiedy zgłosił się do urologa 4 lata temu miał 71. Od paru ładnych lat odczuwał problemy z sikaniem a już dwa lata przed biopsją bardzo duże. Zagadką jest dla mnie, dlaczego tak długo zwlekał, ale to już nieważne, stało się. Dodam tylko że jego trzech braci również miało lub ma raka prostaty. (jeden zmarł 20 lat temu)
W 2008 roku poszedł wreszcie do urologa w przychodni. Standardowo - per rectum i skierowanie na na badanie PSA. A tu niespodzianka - nie ma wyniku, aparatura nie zarejestrowała żadnej wartości. Powtórzono jeszcze raz i dalej to samo. Decyzja - zrobić badanie w innym laboratorium (szpital na Unii Lubelskiej).
Tam badanie wyszło i wynik z innej galaktyki - 3151.5. Powrót do urologa w przychodni i dopiero się okazało że takiego wyniku to on jeszcze nie widział. (po 5000 ng/ml w wątku "kozucha" i "kaja1") dopisek admin.
Dalsze kroki to skierowanie na biopsję (szpital na Pomorzanach). Biopsja zrobiona 22.10.2008, wynik bardzo lakoniczny, przytoczę z opisu:
"Pobrano 6 wycinków o łącznej długości 10cm. Gleason core 3+3=6. Utkanie nowotworowe zajmuje 80% powierzchni wycinków. Klasyfikacja nowotworu to T4NxMx" Koniec opisu.
Z opisem tato maszeruje do innego urologa, tym razem prywatnie. Po przeczytaniu wyników biopsji lekarz (młody, poniżej 40 - stki) proponuje operację (????) lub hormonoterapię. Pyta się jeszcze czy są jakieś problemy kardiologiczne, tato mówi że są - wszczepione baypasy po zawale, parę lat wcześniej. Więc operacja odpada, zostają hormony.
Dostaje Diphereline SR i po dwóch tygodniach Lucrin Depot. Mniej więcej po dówch latach zmiana na Zoladex LA (co 3 miesiące), który bierze do dnia dzisiejszego.
Wartości PSA po pozpoczęciu hormonów układały się następująco:
17.04.2009 - 1.53
16.02.2010 - 0.184
13.05.2010 - 0.207
10.08.2010 - 0.193
17.08.2011 - 0.670
15.10.2011 - 1.500
Dodam że ojciec do dnia dzisiejszego czuje się nie najgorzej, nie licząc skutków ubocznych po hormonach. Odwiedza rodzinę po kraju, wyremontował mieszkanie, dużo łazi po mieście, dopiero dwa lata temu sprzedał działkę. Na imprezach domowych dotrzymuje towarzystwa przy toastach,
apetyt w normie.Nieraz narzeka że trochę bo pobolewa podbrzusze i łamie w kościach, ale widzę że nie jest jakoś negatywnie nastawiony do swojej choroby.
Oczywiście zdaję sobie sprawę że nie będzie tak cały czas i zaczynam myśleć nad dalszą strategią postępowania.
Po zastrzyki chodzi co trzy miesiące do pani urolog w przychodni, która tylko spyta jak się czuje, wypisze receptę i na zastrzyk. Zastanawiam się czy nie powinien zmienić specjalizacji lekarza i poszukać dobrego onkologa od terapii paliatywnej, który być może pogłówkuje jeszcze nad jakąś żonglerką hormonami. Bo pani urolog to już mu raczej dużo nie pomoże. A tutaj już tylko idzie o wygranie jak największej ilości czasu.
Wszelkie komentarze bardzo mile widziane.
Miromat, teraz Twój tata ma ustawiony swój wątek.
Forumowe koleżeństwo uprzejmie proszę o "zajęcie się" i omówienie, pomoc, sugestie co myślą o tym przypadku
TYMCZASOWA SYGNATURKA (po kilku napisanych postach sama wskoczy, albo wstawię - tak jest ustawone w skryptach)
Rocznik 1936.PSA wrzesień 2008 - 3151.5;(skierowanie na biopsję); biopsja 22 X 2008 rozpoznanie: Adenocarcinoma prostatae Gleason 6(3+3) Klasyfikacja nowotworu T4NxMx. Hormonoterapia podawany Diphereline SR oraz Lucrin Depot. PSA kwiecień 2009 - 1.53; PSA luty 2009 - 0.184; PSA maj 2010 - 0.207; PSA sierpień 2010 - 0.193; PSA sierpień 2011 - 0.670; PSA październik 2011 -1.500; obecnie podawany Zoladex L
, a to o czymś świadczy.
powrót do HT
