Mąż r.1947 PSA>900 BxGl.9 HT+DX>ABI>Xtandi RIP 2018

autor: **Ave** » 14 sty 2016, 12:03

Noc minęła spokojnie, dzisiaj mąż czuje się lepiej, planuje nawet zająć się swoim hobby

Kości bolą mniej, ale tym razem nie udowe tylko piszczelowe, a mięśnie bolą jak przy grypie.
Apetyt cały czas ma dobry, ale smak zmieniony, co dla smakosza jest "bolesne"

i język całkiem biały.

autor: **zosia bluszcz** » 14 sty 2016, 12:38

Ave,
Kiedy przyklejasz Duragesic ? Tylko wtedy, gdy maz skarzy sie na bol czy co 72 godziny?

autor: **Ave** » 14 sty 2016, 13:00

Zosiu, plasterek przyklejam wyłącznie w razie bardzo silnego bólu.
Przy pierwszej chemi ból był nie do wytrzymania przez kilka dni.
Teraz jeden plasterek jest dzisiaj już trzeci dzień, wieczorem go odkleję, a odjutra mąż planuje wrócić do Reltebonu.

autor: **bela71** » 15 sty 2016, 00:37

Jeżeli mąż czuje się dziś lepiej, to odpuśćcie teraz morfologię - i tak powinni ją zbadać przed trzecią chemią, a przez te mrozy i odwilże znów wzrosła liczba zasmarkańców krecących się w przychodniach.
Dobrej nocy i coraz lepszych dni
Iza

autor: **donker** » 15 sty 2016, 01:03

Ave cieszę się, że mąż czuje się lepiej. A jeśli chodzi o badania, to podzielam zdanie Beli - odpuść mężowi niech zdrowieje w domu bo teraz brakuje mu tylko jakiegoś choróbska złapanego w przychodni.

Pozdrawiam donker

autor: **Ave** » 15 sty 2016, 19:22

Bela, dzięki, tak zrobię jak radzisz i dam Mu troszkę odetchnąć.
Donker, no to jesteśmy jednomyślne

Dzisiaj mąż czuje się znacznie lepiej, wczorajsza słabość minęła jak zły sen.
Wieczorem kości zaczęły bardzo dokuczać, więc przykleiłam drugi plasterek, pierwszy "wytrzymał" 3 doby wg zaleceń z ulotki. Obłożenie języka wyraźnie zmniejszyło - z całego białego do połowy. Odczuwanie smaków nadal upośledzone, jednak barszcz i ziemniaki są ok, a wątróbka już nie bardzo

Mam nadzieję, że tendencja się utrzyma i każdy następny dzień będzie lepszy od poprzedniego, czego i Wam wszystkim życzę!!!

gorące uściski dla wszystkich,
Ewa

autor: **Nadzia** » 15 sty 2016, 19:54

Ave bardzo się cieszę z takich informacji, z każdym dniem będzie coraz lepiej nadal trzymam kciuki
spokojnej nocy!

autor: **Ave** » 16 sty 2016, 11:29

Nadziu, dzięki

Z każdym dniem jest coraz lepiej, plasterek działa, Mąż odzyskuje siły znacznie szybciej niż po pierwszej chemii. Oby tak dalej!

pozdrawiam serdecznie wszystkich,
Ewa

autor: **Nadzia** » 23 sty 2016, 08:39

witaj Ave
Nic się nie odzywasz, co u Was słychać? Mam nadzieje że mąż czuje się coraz lepiej!
Pozdrawiam Was cieplutko w ten mroźny poranek
Nadzia

autor: **Ave** » 23 sty 2016, 18:26

Nadziu, dzięki za pamięć

Mąż czuje się coraz lepiej, jest lekko osłabiony, ale właściwie reszta w normie, apetyt dobry, pewne smaki jeszcze nie do przyjęcia, ale inne ok.

Za tydzień trzecia chemia, więc znowu będzie lekkie pogorszenie samopoczucia. Mamy wrócić do większj dawki, co mnie trochę niepokoi, ale teraz mamy tydzień spokojny i oby tak zostało!

uściski dla wsystkich!

autor: **Ave** » 29 sty 2016, 12:34

Jak zwykle nieśmiało proszę o kciuki, mąż właśnie dostaje trzecią chemię.
Oby skutki uboczne były jeszcze słabsze, a właściwie żeby nie było ich wcale!!!

autor: **Nadzia** » 29 sty 2016, 13:03

Ave
mocno zaciskam!!!!!
będzie dobrze !

autor: **moni8600** » 29 sty 2016, 13:43

Trzymamy kciuki!!

autor: **kate** » 29 sty 2016, 14:12

Ciepłe myśli w Waszą stronę ..., razem dacie radę ........
kate

autor: **Ave** » 29 sty 2016, 14:50

Kate, Moni, Nadzia dzięki dziewczyny za wsparcie, to bardzo pomaga!!!

autor: **bela71** » 29 sty 2016, 15:02

Trzymam kciuki i skrzyżowane palce u nóg. Wysyłam dobre myśli

Iza

autor: **Ave** » 29 sty 2016, 15:37

Bela dzięki!
a przy palcach u nóg padłam

autor: **Ave** » 02 lut 2016, 12:31

Nie chcę zapeszać, ale po trzeciej chemii (nadal w zmniejszonej dawce) ... Mąż czuje się zupełnie dobrze! odczuwa jedynie bóle kolan, nóg, ale na tyle słabe, że wystarcza Reltebon i nie dopomina się o plasterki!!! apetyt ma dość dobry, niestety nie czuje smaków, co nie zachęca do jedzenia, ale dajemy radę

pozdrawiam serdeczne,
Ewa

autor: **met55** » 02 lut 2016, 16:26

Ave, witam. Ja w sprawie Pucharu Prezesa.
Oj, ja też bym chciał chodzić sprężystym krokiem. A chodzę jak mój awatar tylko jakieś 10x wolniej.
Puki chce się nam jeść i rozmawiać to jest dobrze !

Dzięki za linka. Ja już zapisany na wlew zoledronowy.
Trzymcie się Ew oboje.
pozdro
Mietek

autor: **bela71** » 02 lut 2016, 17:10

Ufff

Dzięki za dobre wiadomości!
Ściskam Was serdecznie
Iza

autor: **jesien 2015** » 02 lut 2016, 18:31

Ave pisze: Mąż czuje się zupełnie dobrze!

I oby tak pozostało! Powodzenia!
Ela

autor: **Ave** » 02 lut 2016, 21:35

Dzięki kochani, że tu zaglądacie - jesień 2015, bela 71, met 55 - przyznam, że pierwszy szok nam minął, teraz pokonujemy codzienność, ale widzę na horyzoncie wysokie schody i w grupie łatwiej je pokonywać!

Mietek, masz rację, dobry apetyt i humor to podstawa, a reszta jakoś się ułoży :cool:

Mąż trochę dzisiaj narzekał na bolący kręgosłup lędźwiowy, trochę poleżakował i właśnie zszedł do piwnicy wybierać z pieca popiół

... więc jest genialnie w porównaniu do skutków pierwszej chemii... i oby tak dalej!

autor: **donker** » 04 lut 2016, 13:57

Cieszę się, że chemia już nie taka dokuczliwa jak na początku. I oby zadziałała. A tak pozatym to kiedy przewidywane badanie PSA?

autor: **Ave** » 06 lut 2016, 11:17

Donker dzięki

PSA robimy tradycyjnie co 3 miesiące, tuż przed kolejnym zastrzykiem Eligardu. Są dwa powody, że tak rzadko - po pierwsze nie chcemy się nakręcać i stresować (to decyzja męża), a po wtóre, w naszej okolicy nie ma laboratorium, które robi PSA całkowite, robią tylko do 100 - chyba tak mają ustawiony sprzęt. PSA zawsze robimy w laboratorium w CO.

Mąż czuje się dość dobrze, oczywiście jest trochę osłabiony i czasem obolały (gł. kręgosłup lędźwiowy i nogi), Jego bardzo mocne i gęste włosy znacznie się przerzedziły, waży ok. 55 (normalnie 62), nie czuje smaków - to chyba wszystkie niedogodności.

autor: **Ave** » 17 lut 2016, 10:29

Mąż nadal czuje się dobrze, wcześniej niż poprzednio "wrócił" mu smak

jedynie trochę narzeka na ból kręgosłupa lędźwiowego, włosów został może 1% i pewnie one też anikną, ale to oczywiście najmniejszy problem.
Apetyt ma lepszy niż przed chorobą i ....... waga wzrosła do 58 kg !!!

(ostatnio się przyznał, że w najgorszym momencie ważył 52, a mi powiedzial, że 55)

W piątek czwarta chemia i mam nadzieję, że tym razem bez odczuwalnych skutków ubocznych!
... i jak zwykle nieśmiało proszę o kciuki!

autor: **donker** » 17 lut 2016, 10:32

Kochana kciuki macie gwarantowane! Cieszę się, że jest dobrze, że jest apetyt i samopoczucie ok. Tak trzymajcie.

Pozdrawiam!

autor: **Ave** » 17 lut 2016, 10:51

Donker kochana, dziękuję bardzo, wiem, że na Was mogę liczyć!

Tak bardzo bym chciała, żeby nam się udało jak najdłużej trzymać w ryzach tego wrednego skorupiaka!!!

autor: **wlobo135** » 17 lut 2016, 12:04

Tak bardzo bym chciała, żeby nam się udało jak najdłużej trzymać w ryzach tego wrednego skorupiaka!!!

Ave, kiedy na forum opisałem swoją historię i "pochwaliłem się" że mam raka z Gleasonem 10, ktoś napisał że już dawno nie mieliśmy forumowicza z tak złośliwym rakiem. Byłem nie notowanym od długiego czasu rekordzistą. Było to 6 lat temu. Dziś mój rak jest nadal pod kontrolą, rozlazł się jedynie do węzłów chłonnych i jest nadal hormonozależny. Twój mąż z PSA 9 717 ng/ml to światowy rekordzista. Wydaje mi się że rekordziści często mają się lepiej niż ci z przeciętnymi wynikami raka prostaty w podobnym stadium rozwoju choroby. Może i Wam uda się długo trzymać tego skorupiaka w ryzach, czego Wam życzę z całego serca
Włodek

autor: **Nadzia** » 17 lut 2016, 12:53

Ave, cieszę się z takich informacji!
Trzymamy kciuki !!!
Jesteśmy z Wami

Nadzia

autor: **bela71** » 17 lut 2016, 17:00

Bardzo się cieszę, że jest lepiej

A kciuki i palce u nóg oczywiście będą

autor: **Ave** » 17 lut 2016, 18:20

Dziękuję kochani Donker, Wlobo, Nadziu, Belu - dajecie mi tyyyyle wsparcia!
czytam Wasze posty po kilka razy i ... cieszę się jak głupia

Sama widzę, że jest lepiej, ale dopiero teraz powoli zaczynam w to wierzyć, nie przypuszczałam, że ten ogrom stresów tak wolno "odparowuje", że człowiek nie dowierza oczywistym faktom.

Oby już było tylko lepiej, czego i Wam wszystkim życzę z całego serca!

uściski,
Ewa
P.S. Wlobo, światowy rekordzista to brzmi dumnie ... ale czy nie mógł wykazać się w innej dziedzinie???

autor: **jesien 2015** » 17 lut 2016, 19:01

Kciuki trzymamy! Wierze, ze się uda. Uda się Wam, co będzie tez i nadzieja dla innych w podobnej sytuacji.
Pozdrawiam bardzo, bardzo serdecznie
Ela

autor: **kate** » 18 lut 2016, 10:32

Ave,
może i lepiej byłoby osiągać rekordy w innych dziedzinach, ale wiecie ile ten rekord daje nadziei innym......, nadzieja i wiara dopingują Zwycięzcy i niech tak będzie jak najdłużej........
Pozdrawiam
kate

autor: **Ave** » 18 lut 2016, 10:56

Jesień, Kate - dzięki!

Bardzo się cieszę, że mój Mąż może być dla kogoś wsparciem i inspiracją!
On jest niebywale stabilny emocjonalnie, ani przez moment nie zwątpił w powodzenie kuracji, po prostu nie dopuszcza myśli, że mogłoby być inaczej. Wierzę, że to również ma duże znaczenie. Nie wolno zwątpić a tym bardziej się poddać! Wydaje mi się, że znaczenie psychiki jest niedoceniane.

Powiem Wam szczerze, że bardzo się staram nie rozbudzać w sobie zbyt dużych nadziei, widzę przecież ten, nadal kosmiczny wynik PSA, ale tak bardzo bym chciała, żeby się udało ... jeszcze trochę czasu razem, w pięknym miejscu, które kilka lat temu wybraliśmy sobie "na emeryturę", blisko natury z dala od cywilizacji. Wiosną i latem jest tu jak w rajskim ogrodzie ... oby jak najdłużej!!!

autor: **jesien 2015** » 18 lut 2016, 19:51

Ave pisze:Jesień, Kate - dzięki!

Mąż może być dla kogoś wsparciem i inspiracją!
On jest niebywale stabilny emocjonalnie, ani przez moment nie zwątpił w powodzenie kuracji, po prostu nie dopuszcza myśli, że mogłoby być inaczej. Wierzę, że to również ma duże znaczenie. Nie wolno zwątpić a tym bardziej się poddać! Wydaje mi się, że znaczenie psychiki jest niedoceniane.

Moj mąż tez nie wątpi w powodzenie kuracji. Tylko ja sie martwię.

Miejcie sie dobrze!
pozdrawiam
Ela/jesien 2015

autor: **Ave** » 18 lut 2016, 20:02

Elu dzięki i wzajemnie dużo dobrego dla Twojego Męża!
Widzę, że mamy podobnie, ja też "w środku" bardzo się martwię, a na zewnątrz - mina pokerowa z przyjaznym uśmiechem

autor: **Ave** » 19 lut 2016, 18:33

Z kronikarskiego obowiązku powiem, że ...

dzisiaj była czwarta chemia, nadal 100 mg czyli 80% dawki.
Mąż czuje się dobrze i niech tak zostanie!!!

Jeszcze raz dziękuję kochani za wspierające słowa!

pozdrawiam serdecznie,
Ewa

autor: **moni** » 19 lut 2016, 20:56

Witam, znalazłam się tutaj, bo chce ratować tate. Trzy tyg. temu dowiedzieliśmy się o raku i ogromny szok.
Rak prostaty Gl 4+4 , PSA -750 ng/ml, przerzuty do kości i na węzły ... wszędzie szukam, czytam po kilka razy te same strony, tak jakbym chciała tam znaleźć odpowiedź, ze mój tato wyzdrowieje.

autor: **bela71** » 19 lut 2016, 21:09

Moni, załóż własny wątek, żebyśmy ci mogli skutecznie doradzać.

autor: **wlobo135** » 19 lut 2016, 21:34

Witaj Moni. Tu znajdziesz informacje jak założyć swój wątek:
viewtopic.php?f=8&t=337
Napisz nam ile tato ma lat, czy miał problemy zdrowotne i przepisz wynik biopsji. To pomoże nam doradzić Ci dalsze postępowanie w walce z rakiem.
Pozdrawiam
Włodek

Kto jest online